#56552672 · 15 Jul 2020, 00:53 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
"ოქროს ტაძრიდან" მთავარი გმირის მეგობარი, ცურუკავა მომენატრა, ისევ მივუბრუნდი რომ გადამეკითხა... ცხოვრების სისავსის შეგრძნება, როცა ასეთი მეგობარი შეგხვდება შენს გზაზე.
"ის იყო გულწრფელი, კეთილგანწყობილი თარჯიმანი - შეუცვლელი მეგობარი, რომელიც ჩემს სიტყვებს ამ სამყაროს ენაზე თარგმნიდა. ჰო! დროდადრო ცურუკავა ისეთ ალქიმიკოსადაც კი მეჩვენებოდა, ტყვიისგან ოქროს გამოდნობა რომ შეეძლო. მე ფოტოს ნეგატივი ვიყავი, ის კი - გამჟღავნებული, ნათელი ვარიანტი. რამდენჯერ დავკვირვებივარ აღტაცებით, თუ როგორ იფილტრებოდა, იწმინდებოდა და გამჭვირვალე შუქს იძენდა ცურუკავას სულში ჩემი ბნელი და მღვრიე გრძნობები..."
--------------------
"რომე ვეფხი შვენიერი სახედ მისად დამისახავს, ამად მიყვარს ტყავი მისი, კაბად ჩემად მომინახავს..."
|