კოტე ჯანდიერი

watch_out_someone_is_in_the_room

კარგი მწერალია ჯანდიერი. მისი პროზიდან "ნინცო" და "საოჯახო ქრონიკა" დამამახსოვრდა ყველაზე მეტად.

"გლობალიზაციით" აღფრთოვანებულთა რიცხვს ვერ შევუერთდები. დიდი არაფერია ჩემთვის. რაღაცით, გაცვეთილიც კი იყო მოთხრობაში განხილული თემები, როცა წავიკითხე (გამოცემიდან ცოტა ხანში).

This post has been edited by Solveig on 24 Jun 2017, 15:59

წავიკითხე აქ ნაქები "საოჯახო ქრონიკა" და "დაპატიჟება კინოში". ორივე ძალიან მომეწონა.

როგორც აღნიშნავენ, საოჯახო ქრონიკა ფსიქოლოგიური მოთხრობაა, კარგადაა ასახული, თუ როგორი ფაქიზი ბუნება აქვს ბავშვს, რამდენად დიდ როლს თამაშობენ მშობლები მის ჩამოყალიბებაში და ა.შ, ბევრი რამ კიდევ. კარგადაა ნაჩვენები ქართული რეალობაც...

ბიჭი რომ ამბობს მედეას ძეგლზე ის ადგილი მომეწონა ყველაზე მეტად:"მედეას ძეგლი უკვე დაუდგამთ. დეიდა ფლორას მოეწონა, ძია საშას - არა. მე ვერ გავიგე, მომეწონა თუ არა. ბავშვები ძალიან კარგები არიან. თვითონ მედეა რაღაცნაირი უცნაურია, ძალიან დიდია და საშიში."

მეორე მოთხრობამ ბევრი ემოცია მოიტანა. აი ისეთია მეორედაც სიამოვნებით რომ წავიკითხავ. ისე 90იანელი არ ვარ და მაგათ უფრო დაევასებათ ეს მოთხრობა ალბათ

ერთი სიტყვით, კარგი მწერალია ჯანდიერი
* * *
პ.ს გლობალიზაცია არ მომეწონა რატომღაც

This post has been edited by mishoij on 28 Jun 2017, 00:20

დღეს ეროვნულებზე, ქართულის ესეში, "გლობალიზაციიდან" მოვიყვანე მაგალითი

წარმატებები გამოცდებზე

რასთან დაკავშირებით და რა, დაგვიწერე ერთი თუ არ გეზარება

წარმატებები გამოცდებზე

რასთან დაკავშირებით და რა, დაგვიწერე ერთი თუ არ გეზარება

მადლობა

ესეს სათაური იყო არებობს მოსაზრება, რომ საზოგადოების კარჩაკეტილობა ეროვნულ თვითშეგნებას უქმნის საფრთხესო.

ხოდა არც კარჩაკეტილები უნდა ვიყოთ და არც მთლად ღია, ოქროს შუალედის მოძებნაა მეთქი საჭირო და ამ მოთხრობის მაგალითი მოვიყვანე.

შეილება ყურით მოთრეული მარა ეგ გამახსენდა მესამე მაგალითად, ხო ეხება მაგ კარჩაკეტილობას რაღაც კუთხით? საერთოდ ავცდი მგონი ესეს ს სათაურს. დრო არ მქონდა