ახლოსაც ვერ მივა დასტაევსკის "ეშმაკნი"-სთან - ბევრად უფრო კარგად აქვს გაშლილი ფიოდორ მიხაილოვიჩს ის თემა, რასაც ტურგენევი გვაწვდის - "მამები და შვილებ"-ში..
ეს ბაზაროვიც თითქოს რასკოლნიკოვსა და სტავროგინს შორის ტრიალებს, მაგრამ საერთო ჯამში ბოლომდე ვერ უმუღამებ ვინაა და რა უნდა.. ყველაფერზე ღლიცინა დამოკიდებულება
და პოზა გასაგებია, მაგრამ საქმე სადაა საქმე
რასკოლნიკოვის და სტავროგინის შემთხვევაში - მწერალი საქმესაც გვაწვდის და ბექგრაუნდსაც, რითაც ასე თუ ისე წარმოდგენა გვექმნება.
ბაზაროვის შემთხვევაში ერთი ის ვიცით, რომ რამდენიმე ჩუკენა ბურჟუა დაითრია და მათ უმაწყალო ინდოქტრინაციას ეწევა იმ იდეოლოგიით, რომლის თავი და ბოლო თვითონაც არ ესმის კარგად,
პლიუს პირველივე შემხვედრ ქალთან წამოუვიდა დორბლი და ყველაფერზე ხელი ჩაიქნია.. ანუ მწერალი ქმნის პერსონაჟს რომელსაც პატივს სცემენ, ვიღაცეები უფრთხიან, ვიღაცეები კუდში
დასდევენ და ამას გვაწვდის როგორც მოცემულობას, ყოველგვარი ფაქტების და პრეისტორიის გარეშე.. ნუ გასაგებია რომ ფანტაზია და მარჯვე ხელებიც საჭიროა, მაგრამ...
ა, ეგია სიმონ, მეტი კი არაფერი.. (C) ფრანც კაფკა
Cette entreprise est remplie à ras bord avec des enculés irréalistes (C) შარლ მორის ტალეირანი
სამაიმუნოდ გვაქვს საქმე ?! (C) ჰერბერტ სპენსერი
ნწ ნწ, რა თაობა მოდის ?! W.B. იეიტსი
დააკელი აგური - არ მოგხვდება ამხან'აგური (C) ვალტერ გროპიუსი
ტურგენევი, ივანე სერგის ძე
