თანამედროვე ქართველი მწერლები და რომანები, თანამედროვეობაზე

[caram-l]

[caram-l]

7.9 ღირს, ნებისმიერ (თავმოყვარე) წიგნის მაღაზიაში იქნება,


თემას რაც შეეხება, რამოდენიმე თანამედროვე და თან ქართული ნაწარმოები წავიკითხე წელს რატომღაც და
ჯაბა ზარქუას წიგნები მომეწონა ყველაზე ძალიან.

ჯანიკაშვილის "ომობანაც", დახვეწილი იუმორი აქვს. ნუ "აბსურდისტანიც" უფრო "შთამბეჭდავი" იყო ჩემთვის მაგრამ ეხებოდა იქ 90'იანებს (უნარკოტიკებოდ სხავაშორის) ალაგ-ალაგ.

კიდევ მეგრელიშვილის "მოდელი 18/12", ცოტა ანოტაციამ დამაბნია და კარგი (მაგრამ მაინც ქართული) საი-ფაის წასაკითხად მომზადებულს ჩვეულებრივი დეტექტივი შემრჩა ხელში, მაგრამ საინტერესოა ასე თუ ისე.

ნუ თავისთავად აკას "ობოლეც" კარგი იყო, არც გამკვირვებია.

მე პირადად გირჩევთ ნატო დავითაშვილის "იორელთა ქრონიკებს" (ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ავტორი გახდა ქალბატონი ნატო და ბოლო წიგნიც ძალიან სასიამოვნოდ იკითხება) და ანტიუტოპიური წიგნები თუ მოგწონთ ჯაბა ზარქუას "მკითხველი უნდა მოკვდეს". პს; იმდენად ახალგაზრდაა მწერალი 90'იანების ნოსტალიგია არ იგრძნობა საერთოდ.
და არამხატვრული თუ გინდათ, მაისურაძის ესეები, გადასარევია.

[Lamorac]

კარგი მიმოხილვაა.

ქარუმიძეს დავუმატებდი ამ სიას.

ნატო დავითაშვილის შესახებ სრულიად გეთანხმები. ”იროელთა ქრონიკების” სერიის წიგნები ნამდვილად ახალი სიტყვაა. თან არა მარტო ჟანრობრივად. ძალიან საინტერესო სამყაროებს ქმნის. ჩვენებურსაც და ორიგინალურსაც.

[Lamorac]

caram-l
აი მაგალითად ილიას დროინდელმა საზოგადოებამ არ იცდოა თუ როგორ ნადგურდებოდა ქართველი ერი და საზოგადოება, როგორ განიცდიდა ერი მორალურ დეგრადაციას, ამიტომაც დაიწყო ილიამ ისეთი ნაწარმოებების წერა, როგორიც იყო კაცია ადამიანი, რომ ეროვნულობა გაეღვიძებინა ხალხში, და არა ისეთი რაღაცეები აეღერა, რასაც აკა მორჩილაძე, და სხვები ასახავენ, რადგამ ეს ყოველდღიური მოვლენაა, და არ საჭიროებს აღწერას, მაგრამ არ იციან მეტი ჭკვიანური რა დაწერონ და აბა სხვა გზა რაღა დარჩენიათ..