ბუღალტერ-აუდიტორი ვარ სპეციალობით...
მაგრამ რატომღაც 2-2 სემესტრი ისეთი საგნებიც იყო სემოტენილი, როგორიცაა ისტორია და ფილოსოფია...
ისე ისტორია ბავშვობიდან მიყვარდა და კარგად ვსწავლობდი, ისტორიული ლიტერატურაც მქონდა ბლომად წაკიტხული და არ იყო პრობლემა მაინც...
აი ფილოსოფიაში უფრო მაგარი იყო ნიშნის მირება

მოკლედ ლექტორმა შემოგვთავაზა ტავის წიგნი და მეც ვიყიდე...
სწავლას ვაპირებდი...
და მოგვცა რაღაც და ვისწავლე და სემდეგ ლექციაზე გავედი და ვყვები...
მარტივი რაღაც იყო...
არისტოტელედან დაწყებული, კანტით და ფოიერბახით დამტავრებული...
ხო და შუა მოყოლისას შემაჩერა ლექტორმა, როგორც ცანს იცი, წიგნიც სეგიზენია და აღარ გაწვალებო და დამიწერა ჩათვლა...
ახსნა შემდეგი თავი და კიდე ვისწავლე და შემდეგ ლექციაზე კიდე ავიწიე ხელი, მოვყვები მეთქი...
და ჩაიხედა თავის ჟურნალში და შენო ერთი ჩათვლა უკვე გაქვსო, წიგნიც გქონიაო და კიდე დამიწერა მეორეც...
მოკლდ ათზე მეტი ცათვლა ისე დამიწერა, რომ არ მომატოლა არაფერი, ჩათვლები გაქვს, წიგნიც გაქვს და გეცოდინებაო

არადა ნასწავლი მქონდა მართლა

ეგეთ რაღაცეებს ერთი წაკითხვით ვიმახსოვრებ...
ხო და ორივე სემესტრში ფილოსოფიაშიც 100 ქულა მქონდა

სამაგიეროდ ბურალტერიაში თავს ვაკლავდი კარგი ნიშანი რო მიმეღო...
ლექტორთანაც ვემზადებოდი

მაგრამ ორჯერ დამიტოვა საგანი... შენო სანამ ფრიადზე არ ცამაბარებ, არ დაგიწერ ნიშანსო...
მაგარი ქალი იყო

ჩემი საყვარელი ლექტორი...
და ძალიან მაგარი ადამიანი...
ვინც ვემზადებოდით შანსი არ იყო ერთი ქულა მოემატებინა...