გთხოვთ წაიკითხოთ და შეაფასოთ კომენტარებით, ყველანაირ კრიტიკას გავითვალისწინებ, გთხოვთ დაიცვათ ცენზურა
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
მოვერცხლილი დანაპირები

თავი I
თბილისური ზაფხული იდგა, გავარვარებული ბეტონის კედლები მზეს უხვად შთანთქავდა და მიდამოს უფრო მეტად აცხელებდა, ნელი სიო რომელი გაგრიელბის მაგიერ უფრო აცხელებდა ყველაფერს შუადღეს ჩამოიქროლა, შუადღეს გადაცილებული იყო, ოთახი მზის სხივებს და კონდიციონერის მონოტორულ ზუზუნს აევსო, იატაკზე მტვრიანი ნოხის გვერდით უწესრიგოთ ეყარა თითქმის გამჭვირვალე ზედა რომელსაც მკერდზე წითელი ტუჩები ჰქონდა დახატული, მის გვერდით ასევე მოკლე კრემისფერი მოკლე შორტი ეგდო. ოთახის ერთადერთ თაროზე რამოდენიმე წიგნი იდო, ,,სექსი დიდ ქალაქში’’, ,,ბოლო ზარი’’ ,,იზა’’, თუმცა ამ ორ უკანასკნელს წაკითხულის არაფერი ეტყობოდა. საწოლის თავთან ტუმბოზე ჩამოვარდნაზე იდო გასაღებების აცმა სახლის და მანქანის გასაღებით, მანქანის გასაღებს BMW-ს ლოგო ამშვენებდა, და ,,ბრელოკი’’ მანქანის ნომრის ფორმით რომელსაც ეწერა EKA-001, გასაღებების გვერდით იდო ახალი iphone 6, შავი, ზურგზე ,,დამა გულის’’ სურათით დამშვენებული, მის გვერდით კი შეუსაბამო ბეჭედი, უბრალოდ მოვერცხლილი, ალაგ-ალაგ გადაქერცლილი და ფერდაკარგული. საწოლიდან ხელი იყო ჩამოშვებული, სალონის რუჯით დამშვენებული, რომელიც შეტოკდა და ზანტად ასრიალდა საწოლზე და შოკოლდასიფერ სხეულზე გადასრიალდა, ლოგინზე წითელი ქვედა საცვლის ამარა იწვა ეკა, რომელმაც სუსტად გაახილა თვალები და ჭერს მიაშტერდა, ვერაფრით გაიხსენა რა ნახა სიზმარში, ვიღაც ძალიან თბილი ნახა მაგრამ ვინ, მშობლებზე ლაპარკიც ზედმეტი იყო, დაც გამორიცხულია, მაგრამ ვისგან იყო ეს შეგრძნება ეს სითბო, ერთადერთი რაც ახსოვდა ეს იყო სითბო, რომელსაც ჯერ კიდევ გრძნობდა მისი სხეული, თვალები დახუჭა და შეეცადა ამ გრძნობაში ჩაძირულიყო, ისევ ეგრძნო, და თითქმის გამოუვიდა, სხეულში ნელა დაუარა ტალღამ, ტუჩები გახსნა და ცხეული, სიტკბონარევი მსუბუქი კვნესა აღმოხდა, ხელები კისერთან მიიტანა, მოისვა და ნელა მკერდზე ცაასრიალა, ბაგე ღიმილით გაეპო, ყოველთვის ამაყობდა საკუთარი მკერდით, არც პატარა და არც უაზროდ დიდი, შემდეგ ისევ ქვემოთ გააგრძელა გზა, მუცელთან შეჩერდა, რადგან რაღაც გაახსენდა ზიმრიდან, რამაც სიამოვნების ტბიდან გამოაფხიზლა და თვალები გაახელინა, ,,გპირდები’’. რაღაცნაირად დაიძაბა, თითქოს სინანული იგრძნო, წუხილი რომ რაღაც დაავიწყდა, ვინმეს რამეს დაპირდა? ვის? ან რატომ აწუხებს მას რაღაც დანაპირები, ის ხომ გატეხილ პირობებზე დიდად არასდროს ღელავდა, ყოველთვის თვლიდა რომ ეს ასე უნდა მომხდარიყო, ,,რაღაცამ მაიძულა’’ ასე იმშვიდებდა ხოლმე თავს, მაგრამ ახლა, ახლა მკერდში მცირე ტკივილი იგრძნო, მას სინდისი ქეჯნიდა, თუმცა სულ რამოდენიმე წამით, ,,ეს უბრალოდ სიზამრი იყო’’ სცადა თავი დაემშვიდებინა თუმცა პანიკამდე ცოტა ეკლდა, რა დაავიწყდა რა იყო რაც ასე აწუხებდა, წყეული სიზმარი, რა გაახსენდა, სწრაფად წამოჯდა ლოგინზე მიმოიხედა, ტელეფინს დასტაცა ხელი და ნახა ვინმეს მონაწერი ხომ არ იყო. არაფერი. თუმცა განა თვითნ არ განუცხადა ყველას რომ ახალ ცხოვრებას იწყებდა, მაგრამ იმედი ჰქონდა რომ ვინემ გამოეკიდებოდა, ერთი მაგათიც გაიფიქრა და ლოგინიდან ფეხები გადმოალაგა რომელიც საოცრად ლამაზად იყო გამოკვართული, საუკეთესო მოქანდაკეს ჩამოქნილს გავდა, შოკოლადის ფერ კანზე მზის სხივი დაეცა და უფრო მადისაღმძვრელად გამოაჩინე, ისედაც ცხეულ სხეულზე მზე არ ესიამოვნა ამიტომაც სწრაფად წამოდგა და ფეხშიშველი გაემართა სამზარეულოსკენ, ორკარიანი, მასიური მაცივრიდან როლემიღაც ენერგეტიკული სასმელი გამოიღო, არ დაუხადავს რა ეწერა და სულმოუთქმელად მოიყუდა მაგრამ მაშივნე მოსწყვიტა ტუჩები, ო როგორ ვერ იტანდა იგი ამ სასმელს, ონაკნი გახსნა და წყალს შეუშვირა პირი, თუმცა აქაც გაწბიელბული დარჩა, წყალი ნამდვილად არ იყო ცივი, გრილსაც კი ვერ დააქმევდი, თუმცა მისთვის ახლა მთავარი იყო გემო გაექრო, ონკანს მოშორდა და წელში გაემართა, ცივი იატაკი სიამოვნებდა ფეხქვეშ, ცალი ხელით მაგის დაეყრდნო და წელში გადაიზნიქა, შეეცადა სიცივე უფრო მეტად შეეგრძნო, სიამოვენბის შეგრძნება ამაში ბადალი არ ჰყავდა, ეს სიცივე რომელცი ტერფებიდან ზემოთ მიიწევდა, ის მთელი სხეულით გრძნობდა, სიცივე ტუჩებზეც კი იგრძნო, ტუჩები საკოცნელად გაამზადა, მას უნდოდა ეკოცნა ამ სიგრილისთვის, მაგრამ ეს სიცივე უმალ შეცვალა სიცხემ, მისმა სიმხურვალემ აჯობა იატაკის სიგრილეს და გააცხელა იგი, ეკა უფრო გაღიზიანდა, შხაპი, გაულვა ას თავში, ახლა ცივი შხაპი მოუხდებოდა საშინლად, და სააბაზანოსკენ გაემართა, კარებს მთელი ძალით ჰკრა ხელი, რატომღაც ვერ იტანდა სააბაზონოს კარების ნელა გახსნას და როგორც ყოველთვის კარებიც ახლა მთელი ძალით შეასკდა კედელს და ცისფერ ძვირფას კაფელზე კიდევ ერთი პატარა ბზარი გააჩინე, სანამ დუშკაბინაში შევიდოდა უზარმაზარ სარკეში შეათვალიერა თავისი თავი, ის მართლაც ლამაზი იყო, ჩამოსხმული თეზოები, გამოკვართული ფეხები, წვრილი წელი, ასევე სიამოვნებით შეხედა რომ ისევ ეტყობოდა ნეკნები, მისი აზრით სიგამხდრე ყველაზე კარგად წარმოაჩენდა ქალის მშვენებას, თუმცა შეატყო რომ თმა იმაზე მეტად გაზრდოდა ვიდრე მას უნდოდა, არადა სულ ახლახანს გაიკეთა ეს მოკლე მოდური თმა, წელზე ხელი დაიდო და ნახევრად შეტრიალდა,მართლაც მშვენიერი იყო, თავის თავს გაეპრანჭა, თმაში შეიცურა თითები, თუჩები საკოცნელად გაამზადა და წელი გადახარა, შემდეგ უდარდელად გაიცინა და კაბინაში შევიდა. წყლის პირველივე ტალღაზე იგრძნო შვება, გახურებულ სხეულზე ცივი შხაპი საოცრად სიამოვნებდა, თუმცა უმალ იგრძნო რომ ტრუსის გახდა დავიწყებოდა, მაგრამ ახლა სულერთი იყო, ერთადერთი რაც მას სურდა ეს გაგრილება იყო, თვალები დახუჭა და ემოციებში გადაეშვა, თავი პატარა ჩანჩერის ქვეშ წარმოიდგინა, წარმოსახვის უნარი კარგი ჰქონდა, ამავდროულად კაბინაც ხელს უწყობდა რადგანაც წყალი დიდ ნაკადით ყველა მხრიდან ესხმოდა, ეს საოცარი სიგრილივე მისწრება იყო მისთვის, ეკას სხეულს ნელნელა ტოვებდა სიმხურვალე, ის გრდძნობდა სიგრილეს მხრებზე კისერზე სახეზე, მკერდზე მოსივა ხელი, სიმკვრივე ესიამოვნა, სიგრილემ ბოლომდე დარია ხელი ის უკვე ნეტარებაში იყო, დრო თითქოს გაჩერდა, თუმცა უცებ სიამოვნების ტალღა გაჩერდა თითქოს რაღაცამ შეაჩერა ის, ეკა შეკრთა, ვერ მიხვდა რატომ შეჩერდა სიამოვნება, ან სიმხურვალე რატომ არ გავიდა ბოლომდე მისი სხეულიდან, მაგრამ მალევე მიხვდა გაეღიმა და ნელა უდარდელად გაიძრო ტრუსი, თავი უკან გადაწია და საშუალება მისცა წყალს მისი სხეული დაეპყრო, ის უკვე აღარ იყო თბილისში, მისი გონება გაუვალ ტყეში იყო, პატარა ტბაში სადაც მომცრო ჩანჩქერის ნაკადი ტანზე დასდევდა, ესმოდა ჩიტების ჭიკჭიკის ხმა, წყლის საამური ჩანჩერისებური ხმა, ახლა უვკე ბოლომდე ჩაიძირა და მიენდო მის სამყაროს, მთელი სხეულიდან გაუქრა სიმხურვალე, ახლა ვეღარაფერი შეუშლიდა ხელს რომ სიამოვნება მიეღო. ,,გპირდები’’, ეკამ ელვისებურად გაახილა თვალები, გული აუჩქარდა გაუვალი ტყიდან თბილისში დუშკაბინაში უბოდიშოდ ჩააგდეს, ხელები სახეზე აიფარა და ჩაიკეცა, ვინ არის, ვინ ვინ ვინ, ვის დავპირდი რას დავპირდი, უცებ ხელზე დაიხედა და ბეჭედი დაინახა, როდის გაიკეთა არც ახსოვდა, საიდან ჰქონდა, როდის იყიდა, არა ასეთ უბრალოდ არ იყიდიდა, მაშინ საიდან აქვს, ვინ აჩუქა, ახლა დაფიქრდა რომ ეს ბეჭედი სულ ეკეთა და არასდროს არ იშორებდა და მის გარდა არც ერთ სხვა ბეჭედს არ იკარებდა, ფეხზე წამოდგა, გული გამალებით უცემდა, ერთი რამ ცხადი იყო ეს ბეჭედი სიზმართან იყო დაკავშირებული, კაბინიდან გამოვარდა და შეუმშარებლად გადაიცვა ცისფერი სარაფანა, სველ გამოკვართულ ტანზე შემოეხვია სარაფანი და ზუსტად გამოაჩინა მისი ნატიფი ნაკვთები. ეკამ გასაღები აიტაცა და კარებთან შეჩერდა, ტანზე დაიხედა, გონების რაღაც ნაწილი უყვიროდა რომ წესიერად ჩაეცვა და ასე სახლიდან არ გასულიყო, მაგრამ ეკამ კარები გააღო მისი ძვირფასი ჩანთით ლიფტი გამოიძახა, ,, მე შენ გიპოვი’’ ჩაილაპრაკა ეკამ. თუმცა მან არ იცოდა რა ელოდა წინ, სულ რამოდენიმე საათში ინანებდა რომ მან ეს სიზმარი ნახა, მაგრამ ვინ იცის იქნებ ცუდი დასაწყისი სულაც არ ნიშნავდეს ცუდ დასასრულს