უპატრონო მოხუცების უნდა იყოს თავისთანვად და არის კიდევაც მგონი
მე პირადად რომ მოვხუცდები დიდი სიამოვნებით ვიცხოვრებ კარგ თავშესაფარში
რანაირი სურვილი მაქ შვილებს დავაწვე კისერზე
ვიქნები ჩემს წრეში ჩემ მეგობრებთან ერთა
მაგრამ დედაჩემს მართლ ვერასდროს ვეტყვი წადითქო
იმიტომ რომ ვიცი რომ ეგეთი რაღაცა ძალიან იმოქმედებს ადამინზე
სხვა დრო არის ის გაზრდილი და ეგეთი რაღაცეები მაშინ სირცხვილად ითვლებოდა
თავს დამცირებულად იგრძნობს უბრალოდ
მაგრამ აი ავიღით ბებიაჩემის მაგალითი რომელიც ძალიან ძალიან მიყვარს და ჩემთვის არასდროს გაუბურღია ტვინი
არ ცხოვრობს ჩემთან ერთად
ცალკე ცხოვრობს ვაჟაზე ბაბუაჩემთან ჩემ სახლზე 2 ჯერ დიდ სახლში
თავს ყოველთვის უვლის
იცის სადარის ზედმეტი და სადარა და ზოგიერთი მოხუცებულისგან განსხვავებით იქ არასდროს წავა სადაც ზემდეტი იქნება, სადაც მოწყინდება, იმიტომ კი არა რომ უნდა და არ მიდის, იმიტომ რომ არ უნდა უბრალოდ
ყავს თავისი სამეგობრო წრე და იმათთან ერთადატარებს დროის დიდ ნაწილს
81 წლისაა უკვე მაგრამ რომ შეხედავ 60 ის გეგონება იმდენად უყვარს საკუთარი თავი
სახლიდან არასდროს გამოდის შავებში და ეგეთებში
ინარჩუნებს ფიგურას და რაც მაგას ტანი აქ მე რო მქონდეს ბედნიერი ვიქნებოდი
ჩემზე 100 ჯერ მაგარი და მეტი სუნამოები და კსომეტიკა აქ რომელსაც არ იხევს
არასდროს აქვს რეპლიკები : აიიი მე მოვკვდებიი და ...."
პირიქით ოპტიმისტურად არის განწყობილი სიკვდილის მიმართაც
და თრავს მართლა არავის აბეზრებს
თავისთვის მშვიდი ცხოვრებით ცხოვრობს
ერთადერთი ტვინს მაშინ ბურღავს თუ მაგის დაქალების (როგორც თვითონ უწოდებს "გოგების") წრეში მოვვდები ხშირად მივდივართ ხოლმე ბულაჩაურში ერთად და ისნიიც მოყვას ხოლმე
და 1000 უაზრო შეკითხვას სვამს და ისინიც ყვებიან და მე
მოვრბივარ ხოლმე საბოლოოდ იქიდან
ეხლა თავის პენსიას და ბაბუაჩემსი ხელფასს აგროვებდნენ და ზაფხულში იტალიაში აპირებენ წასვლას ტურისტების სახით
ბაბუაჩემი კიდე სიგიჟემდე მიყვარს მართლა
იმიტომ რომ ძალიან მაგარი კაცია
82 წლისაა, მუშაობს, წიგნებს წერს, ( ნუ მართალია მარტო თვითონ კითხულობს მაგრამ მაინც ხომ წერს
) დილით 5 ზე დგება და იოგის ვარჯიშებს აკეთებს 8 მდე
ანუ ამ მაგლითით მიდნა ვთქვა რომ არაა აუცილებელი მოხუცებულთა ტავშესაფრში ცოხვრება ადმიანისთვის რომ თავი სრულფსოვნად იგრძნოს
მაგრამ არც ცუდი არაა იქ ცხოვრება
როცა ოჯახი ცხოვრობს ერთ სახლში
დედა, მამა, ბებია, ბაბუა, 4 შვილი და ასე შემდეგ
ერთმანეთს ნერევბს უშლიან
უმწარებენ სიცოცხლეს
ტიპიური ქართველი ბებია სახლიდან არ გადის სდილებს აკეთებს, იდეაში ეხმარება შვილს რაც ხანდახან გამაღიზიანებელიც არის
პირადი ცხოვრება არ აქვთ მაგ ასაკში უბრალოდ და თვითონ ფიქრობენ რომ ვიღაცისთვის ტვირთი არიან არტკბებიან უკანასკნელი წლებით და იმწარებენ სიცოცხლეს
მაგარს მართლ ჯობია თუ საშუალება არ აქვს ოჯახს პოენსიით მიანც იცხოვრობს თავშესაფარში მშვიდად და ბედნიერად გაატაროს წლები
მაგრამ არა ის ხომ ქართველია და თაბ=ვს არ აკადრებს ამას
"შვილები გაიზრდია, დამიოჯახებია, სადილს მე ვუკეთებდი, ვურეცხავდი ეხლა კიდე თავშესაფაში მიშვებენ"
თავშესაფარშიც გაშვება ცუდია, იმტომ რომ ადამიანს დარდით მოკლავს თუ არ უდნა იქ
თავისით უდნა უჩნებოდეს მაგისი სურვილი
ძირითადად როცა სურვილი უჩნდებათ მაგისი მეგობრები ერთად გადაწყვეტენ ხოლმე იქ გადასვლას და გადადიან
მაგრამ რა მეგობრები ქართველ "ბებიებს" მეგობრები არ ყავთ
მერე მაგ სურვილის უქონლობის გამო მართლა ორივე იტანჯება და ბოლოს გამოდის " ეს დროზე მოკვდეს და რას დავისვენებთ..."
This post has been edited by Hate_eternal on 29 Jun 2009, 02:12 
მოხუცებულების სახლის ინსტიტუტი, რამდენად სწორია მორალურად?
