Mescalineრამდენჯერ უნდა დაიწეროს

მე არ დამიწერია, მაგრამ წინა თემაში რამდნეიმემ ჩამოაყალიბა თავისი აზრი და თითქმის ვეთანხმები...
პირველი რამდენიმე გვერდი რო წაიკითხო, გეყოფა, რომ მიხვდე თუ რატომ მოსწონს ზოგს
მარა ნუ მოკლედ ჩემი აზრი ასეთია (ძაან უხეშად, მოკლედ და რავი ისე არა მე რო მინდა მარა მეზარება ვრცელი ტექსტი დაწერა. თან აზრიც არ აქვს, ფორუმია

):
ეს კაცი ამ ლექსით გვეუბნება, გვეკითხვება საით მივექანებითო
მთლად ნუ დაივიწყებთ ტრადიციებსო
თვითონაც იცის, რომ თბილისში სულაც არაა ყველა ისეთი როგოროც მან დახატა (12 აბორტი და რამე)
და არც დედამისს და ქალებს მის საზოგადოებაში ახურავთ ჩადრი
და ა.შ.
უბრალოდ გააზვიადება გამოიყენა კონტრასტის შესაქმნელად, რათა უკეთ გავიგოთ სათქმელი
სათქმელი კი ისაა, რომ არ შეიძლება იმის გამო რომ ევროპელობა გვინდა, ასე უცებ დავივიწყოთ ფესვები, საიდან მოვდივართ და ა.შ.
ეს არ გულისხმობ იმას, რომ მჭადზე აუცილებლად ჯვრები უნდა დაასვა
რომ ჩვენ ვარ ქართველები და თანამდროვე ცხოვრებისთვის ფეხის აწყობისთვის სულაც არაა საჭირო ზედმეტი ქცევები (არ ვამბობიმას რო ჟადორის დასხმა ზედმეტია, რა სისულელეა, აქ ცოტა უფრო ზოგადად იგულისხმება ყველაფერი)
ანუ ქართული სულის უწინდელ სიწმინდეზეა აქ ლაპარაკი
რომელიც იკარგება არაბუნებრივი გზით
ისე მე არც ერთი ტიპაჟი არ მომწონს
საუკეთესო ვარიანტი იქნებოდა მათი ნარევი
პ.ს. თავს არ ვდებ, რომ ლექსის შინაარსი სწორად გავიგე
შეიძლება შევცდი
არ ვიცი
პ.პ.ს. კარგად ვერგადმოვეცი რისი თქმა მინდოდა რავი
რო დაუკვირდე შენით უფრო მიხვდები
მე ვერ ავხსნი, რა მომწონს ამ ლექსში ისე, როგორც საჭიროა