Spielerჯერ სადახარ....
ხოლმეიყო ჟამი კვდომისა, თავის მოკვლისა
მონატრებისა, ფანჯრიდან ხტომისა
თავის ზიზღისა, შენზე ფიქრისა
იშვიათად, მაგრამ ხოლმე მაინც სიცოცხლის ჟინისა
დავუფიქრდები ხოლმე სიცოცხლეს
წავიკითხავ ხოლმე სონეტებს
ერთადერთსაც რასაც ვგებულობ ხოლმე
სიყვარულის მორევში გიჟდებიან ხოლმე
იყო დრო სიცილის, ღიმილის, ხშირადაც ხოლმე ტირილის
არ მწამდა მე არასდროს ჩუმად ქვითინის
გადარეული, უძილო, დასუსტებული შიმშილით
ღმერთის დავამადლე სიცოცხლე, დამსჯის სიკვდილით
გადავიხარხარებ ხოლმე... ნუთუ მართლა ვწერ?
თანაც სიყვარულზე და გამომდის კიდეც
სასაცილოა სატირალი რომ არ იყოს
ეს ოხერი გრძნობა ჯერაც ვერ დავივიწყე, მაწვალებს კიდევ
დასწყევლოს ღმერთმა, მომგონმა და შემოქმედმა
ეს მთვარის შუქი, აისი დაისიანად
დავდივარ ღამით დავეხეტები მთვრალი
რა ვქნა რომ ჯერაც ასე მიყვარხარ მაინც...
პ.ს. გუშინ ღამე ვერ დავიძინე, გავედი, ავედი ვაკე საურთალოს გზაზე პივით ხელში... დავჯექი სკამზე და...მოწევა მინდ პლანის რო ცოტა გავითიშო... ან სექტემბერი იყოს... დავუკრავდი.....
This post has been edited by Atheous on 18 Aug 2005, 19:20
· 
ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები..., ყველა ენაზე დაწერილი
