სიკვდილის ანგელოზი?თავს მახვევიან წყეული მუზები
როგორც გარდაცვლილს ხარბი ბუზები
თვალებში არეული შავ-თეთრი ფერები
სასაფლაო... მანამდე კი ლექსები
ვერაფერს ვგრძნობ, მალე ვშეშდები
ნაცრისფრად გაციებული, დასერილი ვენები
მდინარედ გცეული სისხლის ჯერ წვეთები
გაყინულ სახეზე გამშრალი ცრემლები
ყოფნა, არ ყოფნა საკითხავი ეს არის არის
ვიცი ასე სიკვდილი უაზრო არის
ვრწმუნდები არ ღირს, მოსაკლავი ის არის
როგორ დავიჯერო? ის ხომ ანგელოზი არის
მაგრამ სიკდილსაც ხომ ანგელოზი ყავს
ხელში ულბობელი ბასრი მახვილით
განა არა გავს? შეხედეთ, მართლა გავს
მშვენიერია აკრძალული ვაშლივით
მაგრამ მეც ხომ ადამიანი ვარ
უგრძნობელი არა ვარ ქვასავით
ანგელოზების დანახვა განა ყველას სურს
თანაც სიკვდილის, არავისთვის სანატრის
მაგრამ ვუსურვებ წამებას და არა მარტო
ვინც ასე დამაჩანაგებს
განურჩევლად, რწმენის და სილამაზის
მიუხედავად სიყვარულის...
ასე იტანჯება ნებისმიერი
არასოდეს ვყოფილვარ ღვთისმიერი
ჯერ შეყვარებული ასე არასდროს
უსიყვარულოდ ასე მშიერი
გამოვიარე დღენი სასტიკნი
წინაც ბევრი მელის გადასალახავი
ვიცი დღესაც ვარ გადარეული
გამორჩეული და მაინც ეული
ეს ცემი ლექსი სიკვდილზე და სიცოცხლეზე
და მათ შორის ჩამდგარ ანგელოზზე
მე დავწერე დღისით და არა ღამით
როცა მოვიკრიბე გონება და საღი აზრი
ასერომ სჯობს სიკვდილსა გოგოს გუსითვის
ისევ და ისევ დიდი ლუდის კასრი 
 
   როგორია? კარგია?
 როგორია? კარგია?  JABA_KOP
JABA_KOPაი ასე უნდა დავიწყება...ესე.... 
 This post has been edited by Atheous on 19 Aug 2005, 13:40
 This post has been edited by Atheous on 19 Aug 2005, 13:40