ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები...,, ყველა ენაზე დაწერილი (მესამე ნაწილი)

Ameli_More
კაი გოგო ხარ შენ
ია ტაკ დუმაიუ

Chica

მაგარია

* * *
სანთელი პატარაა...
მაგრამ ვინ იცის,მასზე რამდენი
ცრემლი დამდნარა,
სანთელი წმინდაა...
მაგრამ ვინ იცის მასზე რამდენი
ცოდვა დამწვარა,
სანთელი ჩემია...
მაგრამ ვინ იცის ,მასზე
რამდენი თქმულა მალულად,
სანთელი ღვთისაა...
მაგრამ ვინ იცის,მისით რამდენი
ა ღ მ ე რ თ ე ბ უ ლ ა.

Но тогда не знал еще царь, что скоро пошлет ему Бог такую нежную и пламенную, преданную и прекрасную любовь, которая одна дороже богатства, славы и мудрости, которая дороже самой жизни, потому что даже жизнью она не дорожит и не боится смерти
Алексей Куприн ''Суламифь''

გმადლობთ!!!











-------------------- ------------------------------------------
ხო, დილას შენმა ზარმა გამომაღვიძა .....



უფრო სწორად კი შენი ტელეფონის ზარმა, თუმცა ეს შენ არ იყავი ....


ვიღაც უტიფარმა დამირეკა და გამომლანძღა ..მითხრა შენთან არასოდეს დამერეკა, რადგან ის შენი ცხოვრების ქალი იყო ..... და შენ სხვა არ გჭირდებოდა ......


ჰეჰე ...ეს ყველაფერი ერთი ჩვეულებრივი საპნის ოპერის შინაარს დამსგავსებოდა ....
გავთიშე .... რაღა გავთიშე იქით გამითიშეს .......................................































მეორე დღეს ისევ გნახე, არსად გავქცეულვარ, არ მოგრიდებივარ ..მოვედი და ყველაფერი პირში მოგახალე რასაც ვფიქრობდი .....



- მე კი მეგონა ....მე კი მეგონა, რომ მე ვიყავი შენი ერთადერთი პატარა ....ხო, პატარა ..ასე მეძახდი ყველაზე ხშირად ....
სახელით არასოდეს მოგიმართავს ...
ან თითქმის არასოდეს



არც მე გეძახდი რამეს ...მე შენი პატარა ვიყავი, შენ ჩემი ...ჩემი საყვარელი ადამიანი


ძვირფასოს ახლა მოგმართავ, თორემ მაშინ როგორ გაგიბედავდი ..
მთლად ასეც ვერ გაგითამამდი ძვირფასო ....



ჩემი მონაყოლი რომ მოისმინე კარგა ხანი რეაქცია არ გქონია ..მერე ისტერიული სიცილი აგივარდა ...
მივხვდი, რომ რაღაცაში იყო საქმე ....




















შენ არაფერი გიტქვამს ..სიტყვაძუნწი იყავი მუდამ ...წახვედი და ასე დამტოვე ..
დავრჩი გაშეშებული, გაოგნებული ....ემოციებისგან თავისუფალი ...
დახარჯული ..
შენი საქციელი სრულიად გაუგონარი იყო ჩემთვის .....































მას შემდეგ 4 წელი გავიდა .....
ერთმანეთისთვის ხმა არ გაგვიცია ..
მხოლოდ თვალებით, მხოლოდ თვალებით ვსაუბრობდით .....



























არასოდეს მიპასუხია შენს ღიმილზე ცუდად ..
მეც ისევ სულელივით იმ პატარა ბავშვივით გიღიმოდი, 4 წლის წინ რომ წვიმიან ქუჩაში ელოდებოდა, როდის მოურბენდი მასთან
































არა, ძვირფასო ...წლები გადის და მე გავიზარდე ....


























მეც მეგონა(შენსავით) , ყოველთვის ის შენი პატარა ვიქნებოდი, მაგრამ ბედმა არ ისურვა ასე .................................

























მაგრამ ახლა ამას მნიშვნელობა არ აქვს ...
მთავარია მე შენ მიგაბარე მიწას, რომელსაც ადრე თუ გვიან თვითონვე მივბარდები ..................
ხო, ძვირფასო, ხო ..ძალიან მომენატრები ....................................

































ერთხელ ერთი სულელური კითხვა დაგისვი : მილიონს თუ მარჩევთქო .....





შენ კი რა მიპასუხე იცი?
მილიონს არა და ჩემს სიცოცხლეს კი ნამდვილად გარჩევო .......
მაშინ მე მეწყინა ....


ვერ გავიაზრე ეს სიტყვები ...
თურმე შენ ყველაზე ძვირფასსაც კი გასწირავდი ჩემთვის ...


ახლა მე მკითხე ძვირფასო: მილიონს კი არა, მთელს ქვეყანას მირჩევნიხარ, მთელს ზეცას, მთელს დედამიწას .......
ერთადერთი შენს თავს არ მირჩევნიხარ ...............................
















ოო, ისევ მენატრები, ისევ უზომოდ , უზომოდ მენატრები ..............................................

































და მერე ხელის შეხება ვიგრძენი მხარზე ...................................
მეგონა შენ იყავის, საკუთარ სასაფლაოზე მოსული და ჩემი დამშვიდება გინდოდა ....
და არა ძვირფასო, ეს დედა იყო შენი ..................................................
რომელმაც გამომაღვიძა ....









































ამდენ ფიქრში ცამძინებოდა ძვირფასო ...................................
მერე ჩამეხუტა და ძალიან ბევრი იტირა ..............
































და ბოლოს , რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, რასაც დედაშენისგან ყველაზე ნაკლებად მოველოდი ....
ჩამეხუტა და მითხრა: შენ ყველაზე მეტად უყვარდი ძვირფასო .....








































იმას კი ვეღარ აგიღწერ რა გრძნობა დამეუფლა ...ჟრუანტელმა დამიარა მთელს სხეულში ...
შენი სიყვარული მთელი ეშხით შევიგრძენი ........................
შენი საფლავის წინ ერთხელ კიდევ ჩავიმუხლე ძვირფასო, უკანასკნელად და მშობელი დედა შენს საფლავზე დავასვენე .



რატომ არ ვიცი, მაგრამ არავისთვის დამიძახია ...მეშინოდა ჩემი ჩუმი სიმარტოვე არავის დაერღვია ...........



წინ დედაშენის გაცივებული სხეული მედგა თვალწინ ....და ვხედავდი ............


ჩემს წინ სიკვდილის ანგელოზი დაქრაოდა , შენი თვალები და შენი გამოხედვა ქონდა .. ...მერე თავბრუ დამეხვა და წავიქეცი ...










მერე უკვე ცხოვრების გზა ამებნა ..ახლაც არ ვიცი რა სისულელეებს ვწერ ...
გულით დავწერე, მაგრამ ბოლოს სხვა ჟანრში შევიჭერი...შენთან გამომშვიდობებას არ გავდა ეს ყველაფერი ....
--------------------------
( თავბრუ მეხვევა მგონი , ოღონდ სერიოზულად ... )

Ameli_More

ძალიან მომეწონა

...ერთ დღესაც იგრძნობ უჩემობის მწარე ტკივილსო! ასე მითხარი წასვლის წინ და ეს ბოლო წასვლა იყო მას შემდეგ აღარ დაბრუნებულხარ. სად წახვედი? ვისთან?
თუმცა რა აზრი აქვს ამ კითხვების დასმას! პასუხს ხომ მაინც ვერ მივიღებ, ან ვინ უნდა მიპასუხოს თვითონ იმ ქალმა? იმან? იმ ეგოისტმა ვის გამოც ასე უაზროდ უბრალოდ მიმატოვე, დამივიწყე და იმ წერილებივით წარსულს ჩამაბარე? ან იქნებ შენ გამცე პასუხი?
მაგრამ არა შენ გამბედაობაც არ გეყოფა იმისათვის რომ მოხვიდე და დამელაპარაკო, თუნდ ერთი სიტყვა მითხრა. შენ ხომ მაშინაც ვერ მითხარი ყველაფერი და მხოლოდ ის თქვი რომ სხვა მოვალეობები გქონდა და აუცილებლად უნდა წასულიყავი სამუდამოდ...
მაინც არ მესმის რატომ გაბრაზდი, რატომ მეჩხუბე მე ხომ უბრალოდ გითხარი სადაც გინდა იქ წადი მე ვერ დაგიშლითქო.
იქნებ შენ სწორედ ის გინდოდა რომ მეჩხუბა მეთხოვა არ დამტოვოთქო...
მაგრამ მე ასეთ სისუსტეს არ გამოვაჩენდი არასოდეს და მით უმეტეს შენ წინაშე. მართლა არ მინდოდა წასულიყავი, მაგრამ წახვედი მარტო დამტოვე ჩემს ღამეულ კოშმარებთან. მართლა მეშინოდა იმ სიზმრების და უზომოდ მიხაროდა როცა შუა ღამით გამეღვიძებოდა და შენ ჩემს გვერდით იყავი. როგორ მიხაროდა რომ მამშვიდებდი და მაწყნარებდი. ზუსტად მახსოვს შენი სიტყვები: ნუ გეშინია ჩემო პაწაწო ეს მხოლოდ სიზმარია მე შენთან ვარო!
იცი რამდენჯერ ვინატრე კიდევ ერთხელ, მხოლოდ ერთხელ მომესმინა ეგ სიტყვები შენგან?! მაგრამ ყოველთვის ვიცოდი არ დაბრუნდებოდი, აღარასოდეს მეტყოდი ამას...
იცი ახლა უკვე მთელ ცისქვეშეთს დავიფიცებ რომ აღარ მიყვარხარ და მეც დაგივიწყე შარშანდელი თოვლივით.
დიახაც!
დაგივიწყე და საერთოდ აღარ მიყვარხარ. მერე რაა თუ ცოტა ხნის წინ სანაპიროზე ერთი ბიჭი შენსავით მაღალი შენ მიგამსგავსე და კინაღამ ვკითხე დავიჯერო მართლა აღარ გიყვარვართქო? მერე რაა თუ იმ დღეს ქუჩაში ერთ ბიჭს სულ შენნაირი ხმა ჰქონდა და შენნაირი მანერები, მერე რა რომ კინაღმ ჩავიკეცე და გულიც წამივიდა.

იცი რაა თუ არ გადავიფიქრე და ეს წერილი მაინც მოგწერე იქ შუაში რამოდენიმე ფრაზის წაშლა მაინც მომიწევს, თორემ ეს რა გამოდის, სულ ტყუილად, სულ ტყუილად დამიფიცია მთელი ცისქვეშეთი!

This post has been edited by ANI_ANI on 19 Jun 2007, 13:20

მითხარი რომ სულში ყველა ჩირაღდანი ერთად გადაიწვა,

რომ წვიმიან ღამეს ის ლამაზი ქალი შენს მკლავებზე იწვა,

მითხარი რომ მოკვდა ყველა იმედი და ყველა დაპირება,

ნუ გაწუხებთ ჩემი ნაღვლიანი სახე უხმო ატირება...

მითხარი რომ ბაღში აღარ დავკრეფთ იასამნის რტოებს,

მეძნელება თქმა და ვიცი მაინც მიმატოვებ,

მითხარი და წადი, დამიტოვე სულში უსახელო ბინდი,

სხვების დასანახად მე ვიქნები ისევ ამაყი და მშვიდი...

მხოლოდ ჩამოჭკნება სულში აკაციის თეთრი შადრევნები,

შენზე ოცნებას და შენით გადარევას აღარ დავნებდები,

წავალ ისევ მარტო და წამყვება სულში უსახელო დარდი,

როგორ შემეშალე... ჩემს ერთადერთ იმედს რა საოცრად ჰგავდი...



მიყვარს ეს ლექსი ძალიან და რა ვქნა

ოცნებისფერად შევღებე სამყარო და მაგ ფერებშივე დავხატე ჩემი ნახატიც.........დღე იყო მძიმე, დღე იყო რუხი, ჩემს სულს მე თვითონ გადავუარე.........ჰო...მეძებეთ ახლა.....

Just http://fast.ge/?d=1551F40F1
http://fast.ge/?d=E2269E861
http://fast.ge/?d=C4DF44E81

This post has been edited by Prankster on 20 Jun 2007, 10:56

ეს ერთმა ძალიან კარგმა გოგომ გამომიგზავნა დიდი ხნის წინათ, დღემდე სიამოვნებით ვიხსენებ მასთან საათობით რომ ვჩეთაობდი ხოლმე. ანუშკის დიდი ხანია, ვეძებ და ვეღარ ვპოულობ.
შეიძლება ეს ტექსტი ადრეც დავდე, ზუსტად აღარ მახსოვს.
You might be best friends one year,
pretty good friends the next year,
don't talk that often the next year,
and don't want to talk at all the year after that.
So, I just wanted to say,
even if I never talk to you again in my life,
you are special to me and you have made a difference in my life,
I look up to you, respect you, and truly cherish you.
Send this to all your friends,
no matter how often you talk,
or how close you are,
and send it to the person who sent it to you.
Let old friends know you haven't forgotten them, and tell new friends you never will.
Remember, everyone needs a friend,
someday you might feel like you have NO FRIENDS at all,
just remember this text
and take comfort in knowing
somebody out there cares about you and always will.

This post has been edited by oli on 20 Jun 2007, 11:02

......"ხვალ შენი დის ქორწილია... კიდევ კაი შენი დის და არა შენი... თუმცა მაგას რა მნიშვნელობა აქვს... ის ხომ არასოდეს ყოფილა ჩემი, ერთი ჭკვიანი, პროვინცილი, ამპარტავანი ადამიანი, რომელიც სიგიჟემდე მინდოდა ჩემი ყოფილიყო, თუნდაც ერთი დღე... ერთი საათი. ნეტა ხვალე რა ფორმაში იქნები? დალევ? ალბათ ვინმეს გაეპრანჭები. რატომ გნახე მაინცადამაინც ეხლა, როცა უკვე თითქმის დავიწყებული მყავდი, დღეს პირველად გავრისკე და გიყურებდი პირდაპირ თვალებში, ვაკვირდებოდი შენი სახის თითოეულ ნაკვთს, გაუჩერებლივ ვლაპარაკობდი, გონებაში კი ერთი აზრი მიტრილაბდა :"რო იცოდე რამდენი მიოცნებია შენზე" ... შენ კი ამას ვერ გრძნობდი, ან ვერ ხედავდი... უხმოდ მისმენდი.... შიგადა შიგ გამიღიმებდი. წამოსვლისას წარმატებები მისურვე..... შემოდგომა..... ზამთარი... გაზაფუხლი....
............ნეტა ეხლა რას აკეთებ??? "

მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ
მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...
რაც გადის დრო და ხანი,
მე უფრო ძლიერ მიყვარს
შენი პატარა ტანი.
შენი შავი თმა მიყვარს
ეგ სჰენი შუბლი სერი.
შენი თითები მიყვარს,
ორი პატარა თათი,
ო, იცი როგორ მიყვარს
ოდნავ შეხება მათი.
ო, იცი როგორ მიყვარს
სულის სიმაღლე შენი.
მე დარდიც მიყვარს შენი,
შენი ღიმილიც ფართო,
მე ცრემლიც მიყვარს შენი,
შენი კისკისიც მართობს.
მე ჩრდილიც მიყვარს შენი
მზის დაბნელების მსგავსი,
მე შუქიც მიყვარს შენი
რა არის მისი ფასი!..
მიყვარხარ ძლიერ...ძლიერ...
მთელი გრძნობით და ძალით.
მთელი სამყარო ვრცელი
შენით არსებობს ჩემთვის,
რაზეც კი ვფიქრობ ყველა ,
ფიქრს შენზე ფიქრი ერთვის.
ძილში ჩემთან ხარ სიზმრად,
ფიქრში ჩემთან ხარ დღისით,
გულის ძგერის ხმა მესმის
შენი ხმა არის ისიც.
შენთვის მივწვდები მწვერვალს,
დიდების ყველა მნათობს,
დიდებას დავთმობ შენთვის,
შენთვის მწვერვალებს დავთმობ.
შენი ოცნებით ვხარობ,
შენს დარდს ვატარებ დარდად,
მე სხვა სურვილი არ მაქვს
შენი სურვილის გარდა.
მსხვერპლი ყველაზე დიდი
მე მეჩვენება მცირედ,
რადგან შენ გსურდა იგი,
რადგან შენ შემოგწირე.
შენს მცირეოდენ წყენას,
სულ უმნიშვნელო წვრილმანს
სდევს ჩემი სევდა დიდი
ჩემი ცრემლების წვიმა.
მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...
მიყვარხარ ცხადად, მალვით,
როგორც არასდროს არვინ
არ ყვარებია არვის.
ეს სიკვდილს უდრის თითქმის,
ეს შეუძლია თითქმის,
შენ ერთს გეკუთვნის ყველა
რაც სიყვარულად ითქმის.
რა მაბადია ქვეყნად
ამ სიყვარულზე კარგი,
მიყვარხარ ძლიერ,ძლიერ
ვარ შენი ტრფობის შმაგი.
თუ ტრფობისათვის რამე
ჯილდო იქნება ბოლოს,
ის შენ გეკუთვნის მარტო,
ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ.
ნაყოფი მისი არის
ვინც ნორჩი ვარდი დარგო,
ეს სიყვარული დიდი
შენ შემასწავლე კარგო...
მიყვარხარ ძლიერ...ძლიერ...
რაც გადის დრო და ხანი,
მე უფრო ძლიერ მიყვარს
შენი ლამაზი ტანი.....

natali85
უძლიერესი ლექსია მახსოვს სკოლაში მასწავლეს და მე დებილს მაშინ არ მესმოდა თუ რა საოცარი სიტყვებიც იყო შიგნი, ძაან მაგარია რა

ხო მეც ძალიან მიყვარს,ჩემი უსაყვარლესი ლექსია




...........
დილით მინდა მზემ გაცჩუქოს სიხარული,
ამ სიხარულს დარაჯობდეს ღამით მთვარე,
რაც კი ქვეყნად სიყვარული გაგიგია
ყველას გჩუქნი სათითაოდ მიითვალე....

დილით გავიღვიძე და პირველად ვიგრძენი რომ მარტო ვიყავი. პირველად აღმოვაჩინე თურმე როგორ მაკლიხარ. შენ რომ მიმატოვე იმის მერე არაფერი შეცვლილა სულ არაფერი საფერფლიდან შენი სიგარეტის ნამწვავებიც კი არ გადამიყრია, ვერ შეველიე გესმის? შენს ერთადერთ მოსაგონარს როგორ შევხებოდი.
მარტო აღმოვჩნდი და ისე შემეშინდა თითქოს ვიღაც მოსაკლავად მომსდევდესო, თუმცა ასე არ არის? როგორ ვიცოცხლო უშენოდ? მხოლოდ ერთი დღეა რაც ჩემთან არ ხარ და უკვე ისე მომენატრე რომ შენს მესიჯებს ვკითხულობ ყოველ წუთში. შენს უაზრო უსინაარსო მესიჯებს და ასე მგონია ამ მესიჯებშია ჩემი სიცოცხლე...
რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ და როგორ მეზიზღები...