ვგიჟდები სურპრიზებზე,,,მე უფრო გამომდის ვიდრე მას..მე ერთხელ დავურეკე მის მეგობარს საფრანგეთში-ის ტიპი კაი ხნის წასული იყო,,ამან კი დაკარგა ნომერი და ვეღარ კონტაკტობდა,,,ხოდა, ვზივართ მანკანაში,,მეთკი ერთი მირეკავს და მიდი და გაარკვიე ვინაა თქო,,,და ამ დროს დარეკილი მაკვს ანუ აკრეფილი იმ ბიჭის ნომერი,,აიღო და რომ მიხვდა ვინ ვაპოვნინე-არ მავიწყდება მისი ბედნიერი სახე....2 საათი მადლობებს მიხდიდა, საიდან გაჩიტე ნომერიო, შე კუდიანოვო

))
პ.ს არაა აუცილებელი საჩუქარი ანუ რამე ნივთი იყოს სურპრიზი..შეიდზლება სიტყვით ან საქციელით მეტად გაახარო,,,
პ.ს ერთს მოვწონდი და სულ მირეკავდა...მკითხა რას ისურვებდი შობის ღამესო...მეთქი-ტყეში პატარა ქოხს-ბუხარს შიგნით-წითელი ღვინო ბაკლებში და დიდ დზველი თბილისის ხედს თქო კედელზე გაკრულს,,,,,,,გავიდა დრო და დამავიწყდა ეს საუბარი,,,,
ზუსტად შობის დილას-მომდის დიდი ამანათი ორი დიდი ყუთი,,,,გაოცებულმა გავხსენი-არავისგან ველოდებოდი,,ვკითხულობ-გერმანია,,,ვააა, ვისგანაა, გადავირიე....და უდიდესი სურათი ძველი თბილისის ხედით ,,,ულამაზესი ნამუშევარი....და დიდი ხის ყუთი-შიგნით 1950 წელს გამოშვებული ძვირფასი ფრანგული წითელი ღვინო...და ბარათი-მაპატიე რომ ამ შობას ვერ აგიხდინე ტყე და პატარა სახლი,,მაგრამ ამით მაინც ხომ აგისრულებ პატარაზე სურვილსო.....მივხვდი მერე ვისგანაც იყო,,,გამიკვირდა როგორ ახსოვდა,,,,,აი ესაა სურპრიზი,,,რომ არ ელოდები და შენს ოცნებას რომ აგიხდენენ და გაგაოცებენ,,,,,,
ახლაც მიკიდია კედელზე ის ნახატი-საქართველოდან გერმანიაში წაღებული,,იკიდან კი აქ ჩემთან,,,,,