ახლა როგორ ვთქვადა კიკინები ისევ მიყვარს. პლუშის სათამაშოები არც მიყვარს და არც არასოდეს მყვარებია. არც ყვავილები.
ისე უდნა შემირჩიოს საჩუქარი რომ მომეწონოს და სამახსოვროდ დამრჩეს, თორემ შეიძლება ძალიან ძვირი სათამაშო მიყიდოს და სრულებთაც არ მომეწონოს.
ყვევილები იცი რას ნიშნავს? მე რომ ყვავილებს მჩუქნიან, ძვირფას თაიგულს, ჰოლანდიურს. ჯერ ერთი ამ დაბალზამებულ ყვავილებს ვერ ვიტან, ხელს რომ მოკიდებ და პლასტმასივით გხვდება, მეორეც მაგ თაიგულში ვკითხულობ რომ აჰა, კი გაგვახსენდი, მაგრამ თავი არ შEგვიწუხებია შენზე ფიქრით თუ რა მოგეწონებოდა, ყვავილები ხომ ყველას მოსწონს და აჰა შენ ეს შაბლონი. თან რომ უდნა გაგიხარდს, 1 კვირაში ის ყვავილები დაჭკნება და უნდა გადაყარო. (გადაყრა ცალკე პრობლემაა, იმიტომ რომ პირდაპირ ვერ ჩაუძახებ სანაგვე მილში, იჭედება, უდნა დაშAლო ან დაჭრა და ისე ჩაყაო, ან პირველზე ჩახვიდე და სადარბაზოს გვერდით საანგვის კარები გამოღ ო და ისე სEყარო. მაგას ისევ დაჭრა მირჩევნია რა თქმა უნდა).
თუმცა მე მაქვს ერთი სათამაშო, რომელიც ერთმა ფორუმელმა გოგომ მაჩუქა დაბ.დღEზე და ძალიან მიყვარს, სათამაშო იყო სუფთა პატარა შარლოტა. ანთებული თვალებით და ქერა კიკინებით. ერთ ფეხზე გეტრი ჩაჩაჩული ჰქონდა

. ეს უკვე აღარ არის მარტო სათამაშო, ეს არის შEნთვის შEქმნილი რაღაც.
ასე რომ საჩუქარი ისე უნდა შEურჩიო რომ კონკრეტულად იმ ადამიანისთვის იყოს არჩეული. და არა დღEს ლიკას დაბ. დღE იყო საჩუქარი ვიყიდე და ვერ წავედი, არა უშავს ზეგ ეკასთან წავალ და იმას ვაჩუქებ.
1 დეკემბერს იყო ჩემი დაბ. დღე. 31-ის გავხდი და ვკაიფობდი ოქროს დაბ დღE მაქვს თქო.
და იცით რა მაჩუქა ჩემმა შეყვარებულმა? პირველ რიგში საკუთარი თავი, ოქროს ბიჭი ვარო.

და მერე მთEლი დღე. და ყველაზე ბედნიერ ადამიანად ვიგრძენი თავი.
* * *
კმკრეტული საჩუქარი ვისაც აინტერესებს მაგ. ჩემმა ნათესავმა 24 წლის ბიჭმა საყურე მაჩუქა. თან მაღაზიის გამყიდველი გადაურევია და კაი ხანს ურჩევინები ისეთი რომ არც ძალიან თინეიჯერული არ იყოს და არც ძალიან კლასიკურიო.
დღEს კი მის ნაჩუქარ საყურეს ხშირად ვიკეთებ და ტანსაცმელს საყურს ვურჩEვ და არა პირიქით ისე მომეწონა.