ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები...,, -> თბილისის ფორუმი

Welcome Guest ( ავტორიზაცია | რეგისტრაცია )

ვალიდაციის წერილის ხელახალი გაგზავნა

წესები · დახმარება · ძებნა · წევრები · კალენდარი · რჩეულები · ჩატი

თბილისის ფორუმი -> თემატური ფორუმი -> ქალი და მამაკაცი

· ახალი თემა · ახალი გამოკითხვა

Pages: (104) 1 [2] 3 4 ... ბოლო » ( გადავიდეთ პირველ წაუკითხავ წერილზე )

ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები...,,, V

მივიღოთ შეტყობინება ამ თემის განახლების შესახებ · გაუგზავნეთ ეს გვერდი სხვას · ამოსაბეჭდი ვერსია | თემის რჩეულებში დამატება/წაშლა

xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered
xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered წერილები: 946 წევრი No.: 33839 რეგისტრ.: 25-April 07	#7802039 · 20 Dec 2007, 13:17 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი სულ მენატრები, მაშინაც კი, როცა ვართ ერთად და ჩემს გარშემო და ჩემს გვერდით შენა ხარ მარტო... მუდამ და ყველგან - ძილშიც, ცხადშიც, უშენოდ, შენთან - სულ განუწყვეტლივ მენატრები და შენზე ვდარდობ. სულ მენატრები, ერთი წუთით არა მაქვს მოცლა, დაგეძებ, როგორც ძაღლი ეძებს დაკარგულ პატრონს, და მე არ ვიცი, რა დავარქვა ამ გრძნობას, როცა ჩემში ხარ გულის ფეთქვასავით და მაინც გნატრობ! -------------------- კომპილაციის შეცდომა ვარ :) ხომ ლამაზია ეს საქართველო, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა...
	· ციტირება · ^

naii Member ჯგუფი: Registered
naii Member ჯგუფი: Registered წერილები: 46 წევრი No.: 47397 რეგისტრ.: 20-November 07	#7803300 · 20 Dec 2007, 14:54 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი როცა მარტოობა კარებს შემომიღებს... როცა ატირდება ჩემი სული და შენც აღარ გამიხსენებ... როცა სიყვარულიც და სიხარულიც ჩემგან წავა... როცა შენ დატოვებ მარტო მონატრებას... როცა ვერავინ გაიგებს, თუ რა მემართება, გაგიხსენებ და შენი ლანდი მოვა ჩემთან სიყვარულით, იმ სიყვარულით, რომლითაც მხოლოდ შენი ლანდი მოდის ჩემთან და ვიტირებ ასე დიდხანს დიდხანს...ვით პატარა და არ იქნება არავინ,რომ დამიფაროს... და არ იქნება არავინ,რომ მანუგეშოს და შენ... ვინც ასე ჰგავდი ცემს იმედებს შორს იქნები და არ გამოხსენებ მარტო დარჩენილს ისევ ღამე და მხოლოდ მთვარე დამიფასებს იმ დარდებს შენ რომ მიმატოვე... და მხოლოდ მთვარე გაიზიარებს ჩემს უსენობას.... დიდ ტკივილს-შენ რომ დამოტოვე... ამდენი წუხილი რომ არ დამიფასე... მე ყოველი შენი ამოსუნთქვა, ყოველი ნაბიჯი ზეპირად შევისწავლე... შენი ყველა დარდი, ყველა ტკივილი გულთან მივიტანე... რამდენი ლოდინი.... რამდენი ტკენა გადავიტანე... დარჩა მარტოობა საგზლად, მთელი ცხოვრება - შენგან სახსოვრად... მე ვაგორებ ამ ლოდს ბოლომდე ცხოვრები გზაზე- სენ რომ დამოტოვე... და გავიტან ასე ნელი გორებით ბოლოში და ყოველი ამოიკითხავს ჩემს დიდ სიყვარულს და უშენობას...
	· ციტირება · ^

feministi M a r i e t t a ჯგუფი: Registered
feministi M a r i e t t a ჯგუფი: Registered წერილები: 592 წევრი No.: 18028 რეგისტრ.: 10-March 06	#7803373 · 20 Dec 2007, 14:59 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი გინდა მოგცე ქვა,რომელზეც იფხაჭნება? აუცილებლად,თუ მეცოდინება,რომ დამხატავ.. გინდა ღრუბლებად ვიქცე ხანდახან? აუცილებლად,თუ არ გამფანტავ.. თუ შემაგროვებ,როგორც ფანტელებს, თუ წამომყვები დედამიწის კუზზე და მეცოდინება,რომ გესმის "მეების", თუ ამიწეწავ ზოგჯერ ამ თმებს და თუ დამისვამ პეპელას მუხლზე.. თუ დამივიწყებ დროდადრო წყენას, თუკი გაბუტვას ბავშვურს მიაწერ, თუ გამიმართლებს ერთხელაც სმენა, მერე გაფრენას ვინღა დამიშლის?! და ეს ყველაფერი იმისთვის,რომ მოგცე ქვა,რომელიც იფხაჭნება, რათა დამხატო გაავდრებული.. და იცოდე,რომ: ჩემი სხეული თავისთვის იფანტება.. !!! : ) : ) : ) ____________________________________ შევადარებდი შენს ცხოვრებას ქარში წოწიალს, სიტყვებს, გაფრენილს, ვუპოვნიდი იისფერ ზარებს, წაგაკითხებდი,თითო ასოს გარდაცვალების რაღაც ისტორიას,რომელიც გიამობს ხმაზე.. რომელიც იწყება იქ,სადაც არ ყვავის ლურჯი მისანი, სადაც არასდროს გაუგიათ მთვარის სონატა, როგორც ნაფიქრალი არ ადარდებს,თურმე,არავის მოწყენილობას აყოლებენ,თურმე,მოხატვას.. მე ეგ არკადია მინახავს, მგონი, ერთხელ, მეც მიცინია იმ ღიმილით,რომელიც მოაქვს რწმენას, ვცხოვრობდი ერთხელ უკვე არკადიაში და მიწოდებდნენ,თურმე, მწერლების ექთანს. დავბოდიალობდი ხოლმე იმ ქუჩებში, რომელსაც მიჩვევია შენი თვალები და ამ ქუჩაზე მისდასახელად ხშირად ვკითხულობდი: "შენი თვალები".. მე მაგ მოსახვევში მიყიდია საღებავები, სიკვდილის,სიცოცხლის და ბედნიერების, მაგრამ დამხარჯვია სულ ერთ წამზე და მას შემდეგ აღარ მჯერა მეხსიერების ... არკადია - ძველი საბერძნეთის მიდამოებში არსებული ქვეყანა,სადაც უზრუნველი,ბედნიერი ხალხი ცხოვრობდა ! : ) ____________________________________________ როცა ავიკრიფე ფეხები ანუ ფეხაკრეფით მოგეპარე, დავრჩი გაოცებული.. თურმე სულ ვერ შემნიშნე, ჩამიკეტე კარები, დავრჩი გაორებული.. ნაადრევი დაცემა გამიხადეს წამება, როგორც ძილი უძილო და უგონო სიცილი, მე კი გაცოფებული.. მოგეპარეთ რიჟრაჟით, ხელში ნაპარი სიჩუმით, პირში ჩაგუბებული სიტყვებით და მოთხვილი პირით, მაგრამ ვერ შეგვნიშნე.. მოგეპარეთ თვალების ბრიალით და ყელში გაჩხერილი ცრემლებით, გა-"ნაყინ"-ები თითებით და გამომცდელი სიფრთხილით, მაგრამ შენ ვერ შეგვნიშნე.. და მომქონდა ქუჩაზე საუკეთესო სიჩუმე, მაგრამ გაყიდული.. მეც ვიარე სიცხეში და ვისუნთქე სიცხე, მაგრამ ვიყავი გაყინული. მეც მათოვენ სევდები და ეჭვები და..ცრემლები შენი.. გუნდებად შეკრული. ვერ დავიხიე უკან და შემრჩი.. გ ზ ა ა რ ე უ ლ ი !!! _________________________________ * რომ მიყვებოდი გამომშრალ გზებზე, გაწელილ ნაბიჯებით მგზავნიდი ცაში, იქნებოდა კი საშიშროება თოვლი სიზმრის და თოვლი ცხადის? ქარმა თავის თეფში ახლოს მიიჩოჩა, და მხოლოდ ჩემი ფიქრი გადაიღო, როგორც მასპინძელს მიწუნებს,თითქოს, მე კი ფიქრის ჭამა უნდა ვაპატიო.. უნდა გამოვტყდე,შენი სიმშვიდე მაგიჟებს,მგონი.. უნდა ვიყვირო,რომ გეთამაშები.. როგორც ერთ დროს ვიხუჭებოდი, შენ კი მოუსვენრად აღარ დამდევდი. ის ხარ, გონების მოსახვევებში რომ ჩერდები და მაკვირდები მალულად.. ის ხარ, ჭუჭყად რომ აგეკრობა სისუფთავე და ძილს დამიფენ სასთუმალთ.. ის ხარ,რომ არ მიკაკუნებ კარებზე და ღიმილი მოგაქვს საჩუქრად.. ის ხარ,პირველ იმედს რომ საკუთარი სახელი დააწერე და ახალ წელს ჩემი სიყვარული ჩაუთქვი.. ალბათ,მაინც უფრო ადამიანი , რომელმაც ჩემი სიბერე გააბავშვა,ხელი ჩაკიდა და გულის ჯიბეები დაუსუფთავა! ამინდი ხარ.. სიზმარი.. მოჩვენება.. რომელიც ვიღაცამ დამიგუნდავა! და,ალბათ, სიყვარულად დამიხურდავა .. !!! : ) : ) : ) ლამაზი რამდენადაა,არ ვიცი,მაგრამ ჩემი ნაფიქრალი კია.. თვეზე ნაკლების! ბოლო ამ დილანდელია. პ.ს. ძალიან მომენატრა აქაურობა This post has been edited by feministi** on 20 Dec 2007, 15:00 -------------------- LEO says: "What you see is what you get". (c) ლომი. წერტილი დიდი ჯიუტი და ამაყი ვინმეა 8-\|
	· ციტირება · ^

nikita555 Crazy Member ჯგუფი: Registered
nikita555 Crazy Member ჯგუფი: Registered წერილები: 1014 წევრი No.: 40229 რეგისტრ.: 19-August 07	#7805843 · 20 Dec 2007, 18:16 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი xatia9 naii მაგარი ლექსებია. ერთხელ როდესაც გზაში შემომხვდი თითქოს ვერ მიცან არც კი მომხედე, მაგრამ როდესაც მე შენ გზას ავცდი უკან მოვბრუნდი და შემოგხედე, გვერდს გიმშვენებდა ის ახალგაზრდა რომელშიც გამცვალე, თუმცა ცრემლები წამომერია მაგრამ მაინც ვთქვი შენ გენაცვალე.
	· ციტირება · ^

reality dream is my reality ჯგუფი: Registered
reality dream is my reality ჯგუფი: Registered წერილები: 1433 წევრი No.: 39929 რეგისტრ.: 13-August 07	#7806893 · 20 Dec 2007, 19:43 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი დაგელოდები... უსათუოდ დაგელოდები ნისლი დაბურავს ციდან ცამდე გადატყორცნილ მთებს. გაფრინდებიან თბილ ქვეყნებშიv თეთრი გედები, და შენს ნაკვალევს წაშლის წყნარი ფოთოლცვენის თვე. დაგელოდები... აიმღვრევა ნათელი დილის... შენ წახვალ ჩემგან... დაჭკნებიან ყველგან ვარდები. ცარიელ სივრცეს ამოავსებს მძიმე ლოდინით დეკემბრის სევდა და შიშველი ხეთა ლანდები. დაგელოდები... კვირტობის თვე მოვა, ვაცალოთ და დაბრუნდები აისივით წმინდა, ნათელი, რომ ყველა, ყველა გაზაფხული შენ განაცვალო, რომ კვლავ ამკობდეს ცისკრის ყვავილს სხივთა ფანტელი დაგელოდები... უსათუოდ დაგელოდები... -------------------- In heaven that's all they talk about -the ocean - and how wonderful it is. They talk about the sunsets they have seen. They talk about how the sun turned blood-red before it set.And they talk about how they felt,when the sun was loosing its power
	· ციტირება · ^

naii
Member
ჯგუფი: Registered

naii
Member

ჯგუფი: Registered
წერილები: 46
წევრი No.: 47397
რეგისტრ.: 20-November 07

#7807924 · 20 Dec 2007, 20:55 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი

QUOTE

xatia9 naii

მაგარი ლექსებია.

ხო,მეც მომწონს

* * *
"მომწონხარ ძლიერ"-
მინდოდა მეთქვა,
მინდოდა მეთქვა
და არ გითხარი...
დუმილის ენაც ხომ არსებობს
ამ ქვეყანაზე,
რომელსაც თარგმნა არ სჭირდება
არავითარი...
"მიყვარხარ ძლიერ"-
მონდოდა მეთქვა...
მინდოდა მეთქვა...
და არ გითხარი...

* * *
ჩვენ შევიყვარეთ თოვლი
და დაგვიშორდა გზები
ეხლა თოვლია ყველგან
და თოვლის ჩუმი ხმები...
მე ამ ლექსივით ვიგრძნობ
თოვლიან გზას და მესერს,
ჩამოვჯდები და დავწერ
თოვლივით ლამაზ ლექსებს.
აქ ქარი როგორც აფრას,
არხევს ერთადერთ ფოთოლს
გაგახსენდები ალბათ,
როცა თბილისშიც მოთოვს...

· ციტირება · ^

]v[ister Super Member ჯგუფი: Registered
]v[ister Super Member ჯგუფი: Registered წერილები: 143 წევრი No.: 48300 რეგისტრ.: 1-December 07	#7808429 · 20 Dec 2007, 21:29 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი მე რომ შემეძლოს ფუნჯით და კალმით გამოვხატავდი სულის დაგებას, მე მოქანდაკე რომ ვყოფილიყავ შევქმნიდი მხოლოდ შენ ქანდაკებას, ანდა მწერალი რომ ვყოფილიყავ შენ მოგიძღვნიდი რომანს იმხელას, მე მომღერალი რომ ვყოფილიყავ შენზე დავწერდი ყველა სიმღერას, მეფე რომ ვიყო მეფეთა მეფე გადედოფლებდი მე შენ დალებთან, მე საიქიოს რომ განვაგებდე არ მიგიშვებდი იმის კარებთან, და არ გეგონოს რომ საფასურად ჩემს შეყვარებას დაგაძალებდი ბედი რომ მქონდეს როგორიცა ვარ ასე უბრალოს შემიყვარებდი...
	· ციტირება · ^

naii Member ჯგუფი: Registered
naii Member ჯგუფი: Registered წერილები: 46 წევრი No.: 47397 რეგისტრ.: 20-November 07	#7808682 · 20 Dec 2007, 21:49 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი თქვენი ლამაზი თვალების გამო ბევრმა გაუგო ცხოვრებას გემო... თქვენი ლამაზი თვალების გამო დამშვიდდა მკაცრი ფერების გამა... თქვენი ლამაზი თვალების გამო ნაპირს შეცდომით მოდგა გემი... * * * ვიცი წრფელია შენი ცრემლები. არ ვენდობოდი მე მხოლოდ ღიმილს მოგონებებით იღლება გზები და ალუბლებში აპილიც ტირის... ვიცი, მაგ ცრემლსაც მე დამაბრალებ რომ ის ღიმილიც ჩემი ბრალია რომ შენი გულიც ეწადა ალერსს და ოცნებები დარდმა დალია... რომ ბეწვის ხიდთან დაგტოვე მარტო ბედს რომ ერთხელაც არ შეედავე, შენ რომ ვარდების სურნელი გათრობს და ვარდებს სხვებიც შემოგბედავენ... და რაკი სევდა ვერც შენ წაშალე, რაკი ძნელია თვალების დახრა, ვიცი, არც შენ ხარ მთლად დამნაშავე ვიცი, აპრილიც წრფელია ახლა...
	· ციტირება · ^

mankunia Because they get to know that I'm a lion !!! ჯგუფი: Members
mankunia Because they get to know that I'm a lion !!! ჯგუფი: Members წერილები: 2572 წევრი No.: 23127 რეგისტრ.: 12-September 06	#7812078 · 21 Dec 2007, 02:19 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი მიყვარს -------------------- "Do not weep!See, the Lion of the tribe of Judah, the Root of David, has triumphed. He is able to open the scroll and its seven seals."Rev 5:5
	· ციტირება · ^

SeNioRiTa* pluviophile ჯგუფი: Members
SeNioRiTa* pluviophile ჯგუფი: Members წერილები: 3375 წევრი No.: 40876 რეგისტრ.: 30-August 07	#7812467 · 21 Dec 2007, 04:02 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი ფურცლები, რაზეც ღიმილს ვწერდი, გათავდა უკვე (შენ, რა თქმა უნდა, ჩამჩურჩულებ – ალბათ პირიქით) და თვალის სარკეს ახლა ყველა გოგონა უკვირს, ვინც მასში თმები გაისწორა თუნდაც ირიბად. მე მაინც ვდგები, როგორც ჩვენი წესია – დილით და რადგან საგზლად უგზობაში დიდად სარგოა – ლექსებს - გაფანტულ ტკივილების მონარჩენ ჩრდილებს მზის ქვეშ ვაწყობ და ჩემს მეორე ჩრდილად ვაგროვებ. ქარის ჩრდილია, ცებს ღრუბლების შალი რომ შვენით, ჩრდილებს მუცლის ქვეშ აძინებენ პატარა ქვები და ჩრდილი ბოლო ლოგინია ჩემი და შენიც, სადმე გავშლით და ჩვენს ჩრდილებში ჩუმად ჩავწვებით. და რა იქნება, რომ ერთხელაც ჩრდილები ადგნენ და ჩვენ პირჩაღმა დავემტვეროთ გზებს და ბილიკებს და მას დავეცე, ვინც მეძებდა, უეცრად სადმე (და თუნდაც ასჯერ ჩამჩურჩულო მაშინ – პირიქით) ალბათ პირიქით – შენ უთხარი დედაჩემს მაშინ და მამაჩემი დაამსგავსე უდაბნოს კირჩხიბს და რახან გოდორს მიმზადებდნენ მიწისთვის ცაში, ღამით ჭუჭყიან თეთრეულზე ფეხებით ვიშვი. მაგრამ ვისწავლე სამოთხეშიც როგორ გავერთო და ზამთრის ყინვას ვეგებები ისევ შილიფად – მე შენ ძალიან შეგიძულე მაღალო ღმერთო, შენ კი . . . . ამქვეყნად ყველაფერი გიყვარს პირიქით. * * * [i][b][i][b] [COLOR=orange][i][b]ჩემ ჭიქაში მზე ჩადის... ცხრავე თითით შუშის კედლებს ეჭიდება და თვალებს ხუჭავს... ჩემ ჭიქაში მზე ჩადის... მზე წითელი ფორთოხალია, რომელიც ჟღალთმიანმა ოფიციანტმა ისე გულგრილად მომიტანა, ახლაც არ იცის, რომ დაისი გამიწურა თვალწინ და დოლარნახევრად მომყიდა. ჩემ ჭიქაში მზე ჩადის... ერთი ჭიქიდან დავაშროთ მზე და ერთად დავბნელდეთ, სანამ ვინმე აღმოგვაჩენს, სანამ შეგვიძულებენ, სანამ უცხო მოგვაგნებს, იქ, მარტოობის პლანტაციებში გადამალულებს. არარსებული მზის დაბნელებას ერთად ვუყუროთ... დაგელოდები მეცხრე სხივის ბოლო წვეთამდე, (არ დავიძინებ)... დაგელოდები სანამ მთლიანად ამ დამლევ მუჭით. ამ დროს საათი მეცამეტე წრეზე გადავა და აირევა ... ჩემ ჭიქაში მზე ჩადის, მზე წითელი ფორთოხალია, რომელიც ერთად უნდა გავწუროთ ყოველ ღამით და წამლის ნაცვლად დაგალევინო დაძინების წინ, რომ ბავშვობიდან გამოყოლილმა სიბნელის შიშმა სიზმარში მაინც არ შეგაწუხოს... ძილინებისა...[/B][/I][/B][/I][/B][/I] This post has been edited by SeNioRiTa* on 21 Dec 2007, 04:49 -------------------- new begginings
	· ციტირება · ^

nikita555 Crazy Member ჯგუფი: Registered
nikita555 Crazy Member ჯგუფი: Registered წერილები: 1014 წევრი No.: 40229 რეგისტრ.: 19-August 07	#7820045 · 21 Dec 2007, 20:02 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი აცრემლებული შენს სახეს ვეძებ შენზე ფიქრებში ვათენებ ღამეს ღამეს უძილოს სევდიან ღამეს და მახსენდება მე შენი სახე სახე დარდით და ტკივილით სავსე მახსოვს ტკივილი და უშენობა უშენოდ ყოფნა ყოფილა რთული შენ კი წახვედი და მიმატოვე დამტოვე მარტო ეული სული მაგრამ მე მაინც სულ შენზე ვფიქრობ და ჩემი სული სულ შენთან არის რაც შენ წახვედი მის მერე ვტირი არ ვიცი ასე როდემდე გავძლებ როდემდე გაძელებს ეს ცემი გული მახსოვს ის დილა რომ დავრჩი მარტო და დამიტოვა ფიქრების ვარდი ვარდი ტკივილის და სიძულვილის ეხლა ამ წერილს მე ვწერ ცრემლებით და ეს ცრემლები შენს სახეს ხატავს წავალ და კვლავაც დავანთებ სანთელს რომ შენი სახე კვლავაც მანახა არ ვიცი სად ხარ ვიზე ლოცულობ მაგრამ მე მაინც დაგიცდი მარად ვიცი დადგება ნანატრი წამი წამი ნანატრი ჩემ ცხოვრებაში ეხლა მადლობას ვუხდი იმ სანთელს სანთელს რომელსაც შენ დაგაბრუნა მე შენ თავს ვფიცავარ არ მიგატოვებ და დამიფიცე რომ არ დამტოვებ შენ მე მჭირდები როგორც არავინ და არასდროს არ მჭირდება აღარ დაგტოვებ შენ თავს ვფიცავარ მივხვდი უშენოდ ცხოვრება არ ღირს' მეც ვათენებდი ფიქრებში ღამეს და მეც ვეძებდი შენს ლამაზ თვალებს ვიცი ჩემ წასვლას ახსნა არ აქვს გთხოვ მაპატიე შენი ცრემლები იცი? მე ბევრი ლექსი დავწერე ლექსი ტკივილის და უშენობის და მეც ვათენებდი სარკმელთა სანთელს სანთელი რომელიც ჩვენ შეგვახვედრა მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ .
	· ციტირება · ^

xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered
xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered წერილები: 946 წევრი No.: 33839 რეგისტრ.: 25-April 07	#7822550 · 21 Dec 2007, 23:16 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი სადგური, სავსე ჯარისკაცებით, ხმაური არხევს მღვრიე ვაგონებს... შენ მითხარი, რომ ეს გატაცვბა რაღაც შორეულ სიზმარს გაგონებს. შენ მითხარი, რომ ჩემს დაბრუნებას დაუცდის შენი ბავშვობა წმნდა, მაგრამ შენ გქონდა ქალის ბუნება, შენ ქალი იყავ და დაგავიწყდა. და არც გამტყუნებ, არ მაქვს უნარი გავკიცხო შენში რაც ასე გშვენის. ამქვეყნად მე ვარ გასამტყუნარი, რომ სიკვდილამდის მჯეროდა შენი. მირზა გელოვანი
	· ციტირება · ^

reality dream is my reality ჯგუფი: Registered
reality dream is my reality ჯგუფი: Registered წერილები: 1433 წევრი No.: 39929 რეგისტრ.: 13-August 07	#7823172 · 21 Dec 2007, 23:55 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი ისევ წვიმაა... მგონი კედეც ვგავართ ერთმანეთს მე და წვეთები, მე და სიჩუმე თუ მე და სევდა... ერთნაირი გვაქვს- გამჭირვალე- სული თუ ელდა... მოწყენაც თითქოს ერთნაირი ვისწავლეთ, ხედავ? ის ტირის ახლა მეც თვალებზე მადგება ცრემლი და ამ დამქანცველ, უსაგნო გლოვას ვერაფრით ვშველი... მაინც ვაგროვებ ყველა მარცვალს სუსტი პეშვებით, მერე მეც წვიმად ვიქცევი და ციდან ვეშვები. და შენთან მოვა მ ხ ო ლ ო დ ე რ თ ხ ე ლ ფერადი თქეში, ჩაგისახლდება სულში, გულში, თვალებში, თმებში... მწვანე წვეთები-(ჩემი მზერა) შენს ხელებს შეშლის... მოგეფერები მხოლოდ ასე, წვიმად ქცეული და ჩემი ბინა დღეს იქნება შენი სხეული... გაოგნებული, დარდიანი და დაბნეული...
	· ციტირება · ^

xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered
xatia9 ელემენტარულია, ვატსონ ;) ჯგუფი: Registered წერილები: 946 წევრი No.: 33839 რეგისტრ.: 25-April 07	#7823255 · 22 Dec 2007, 00:00 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი პირველყოფილი სისადავის ყრუ სიმძიმილით, ჩამოთენთილი ზამბახების თმენით და თრთოლვით, უსპეტაკესად უმშვიდესი თეთრი ღიმილის, ჩუმი ვედრებით მოვიდა თოვლი. მოვიდა თოვლი, მოქათქათე ღრუბლის ჩივილი, თეთრ მდუმარების შორი ნუგეში, ცივი ცახცახი აირეკლა სუსტი კივილით შემოდგომაზე დაღვრილ ფერთა მღვრიე გუბეში. მოვიდა თოვლი, სიმსუბუქე მოვიდა წყნარი, აუხდენელი სურვილები შეაცვდა თოვას და მორიალე ფანტელები ჩქარი, ო ჩქარი, პენელოპასავით ოცნებებს ქსოვენ და აღვიძებენ გამხმარ ტოტებს სათუთად, ფრთხილად თეთრი მითების მფრქვეველი სულით, დაეძებს მიწას ნაზი რხევით სათუთი ფთილა და ყველაფერი ჟრუანტელამდე არის დასული. მოვიდა თოვლი, ჰოი, როგორ მოვიდა თოვლი, მიუტოვებელ დაეჭვებავ, დახარე თავი. დაღლილო სულო, სულო ჩემო, დრო არის მოსვლის, თეთრი ლექსების დაიძრა ზვავი პირველყოფილი სისადავის ყრუ სიმძიმილით, ჩამოთენთილი ზამბახების თმენით და თრთოლვით. ვლადიმერ მაჩაიძე
	· ციტირება · ^

miracle_of_love Crazy Member ჯგუფი: Members
miracle_of_love Crazy Member ჯგუფი: Members წერილები: 3157 წევრი No.: 23821 რეგისტრ.: 29-September 06	#7828171 · 22 Dec 2007, 15:46 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი Не в тебе ли Мадонну узнал Рафаэль?___ Я смотрю на тебя – вот бы мне акварель, Не художник, увы, даже кисть не держал. Не в тебе ли Мадонну узнал Рафаэль? Не с тебя ли ночами да Винчи писал? Белокурые косы и ровный пробор, В каждой линии – свет, а в глазах – доброта. Как румянец ложится на кожи фарфор! Неужели ко мне ты спустилась с холста? Я поэт ведь не очень и не музыкант, Но желаньем творить переполнена грудь! Лишь любовь в человеке раскроет талант, Потому что она – вдохновения суть. Анна Бондарева -------------------- თუ გსურს ღირსეულს მიაყენო ჩრდილი, უღირსის ქებას უნდა მიჰყო ხელი. კონსტანტინე გამსახურდია. Как воздух, ты мне до безумия нужен... (с) ჩემიდან შენამდე შორია, შენიდან ჩემამდე - პირიქით...
	· ციტირება · ^

0 მომხმარებელი ათვალიერებს ამ თემას (0 სტუმარი და 0 უჩინარი წევრი)

0 წევრი:

« აქეთ | ქალი და მამაკაცი | იქით »

Pages: (104) 1 [2] 3 4 ... ბოლო »

· ახალი თემა · ახალი გამოკითხვა

ფორუმის სერვერების განთავსებას და ინტერნეტთან კავშირს უზრუნველყოფს: CLOUD9

[ Script Execution time: 0.0474 ] [ 12 queries used ] [ GZIP Disabled ]