განსაკუთებული პაემანი, გავიხსენოთ

E N J I

არა
პაემანი უბრალოდ შეხვედრას ხო არ ქვია..

ჩემი განსაკუთრებული პაემანი ასეთი იყო. მოკლედ საღამოს არ გვეცალა ერთმანეთისთვის და დილას გადავწყვიტეთ შეხვედრა, ხოდა იმას ჩაეძინა და ვერ მოვიდა საპატიო მიზეზით

კი, მახსენდება ეგეთი, ვერაზე ვიყავით მე და "ის", ყავის სახლში. გარშემო ძალიან თეთრი, დიდლოყება, ცისფერთვალება და ხუჭუჭა ბიჭი დარბოდა, ჰა და ჰა ვიკავებდი თავს რომ არ მოვფერებოდი
იმ დღეს მართლა ძალიან ბედნიერი ვიყავი

ბლინ, 5 წელზე მეტი გავიდა იმის მერე