თქვენ გაიხარეთ რა კარგი დრო გამახსენეთ
მოკლეთ ზოგი ჭირი მარგებელიაო როგორ იტყვი მაგრამ ფაქტია. 3 წლის წინ მოხდა ისე რომ ჩემი ძმაკაცი ვახო დაჭრეს დაჭრეს და წავიყვანეთ მიხაილოვის საავადმყოფოში.. 20 სექტემბერი იყო როგორც ეხლა მახსოვს

ეჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰჰ!!!!!!!!!!!!!!!! მოკლეთ თითქმის 2 კვირა იმ საავადმყოფოდან არ გამოვსულვარ. გინდა არ გინდა ექტნებთან კონტაქტი მქონდა. დავმეგობრდით

რა თქმა უნდა ამან ვახოსთვის განსაკუთრებული ყურადღებაც მოიტანა მოკლეთ წილი ვილი ტრალი ვალი 1 თქვეში მე და ვახომ გადავწყვიტეთ დაგვეპატიჟებინა ნინო კინოში დაურეკეთ და მარტო არ ვარო

ჩემს დაქალთან ერთად ვარო

ხოოოოოოოოოდა ის დაქალია ზუსტად დღეს ჩემი ცოლი. თავიდან მეგობრული ურთიერთობა. დეკემბრის დასაწყისში უთხარი "მგონი მიყვარხარ" მეთქი.... ეწყინა თან მაგრად

შენ თუ მეგობრობა არ იცოდი არ მეგონაო

2 კვირა ნაჩხივრები ვიყავით

მერე დაურეკე და ბოდიში მოუხადე (მენატრებოდა აბა რას ვიზავდი) . შევხვდით. 3 დღე ისევ მეგობრული ურთიერთობა. რაღაცაზე ვლაპარაკობდით აღარც მახსოვს რაზე და უცებ "მგონი მეც" ყველაზე საინტერესო მოვლენები შემდეგი 1 წლის განმავლობაში ვითართებოდა :თებერვალში გავიპარეთ და მერე დაიწყო ყველაფერი რა აღარ გამოვიარეთ. ტკივილი,,,დაბაკარგი... ერთი სიტყვით ყველაფერი რაც კი შეუძლებოდა და არ შეიძლებოდა თემას ეს აღარ ეხება მაგრამ დღეს ერთად ვართ!!! და ვიქნებით!!!! რაც მთავარია პატარა ნიკუშა გვყავს. დღეს 2 წლის გახდა

პ.ს. მეპატიება პახმელიაზე ვარ
This post has been edited by dj_crazy on 12 Jun 2009, 05:09