20000 ევრო - შეყვარებული, რომელს აირჩევდით?

მე არ ვარ ფულის მონა.მილიონერ საქმროზე ვთქვი უარი სიყვარულის გამო,როცა უკვე თითზე ბეჭედი მქონდა.

და არც ვინანებ არასდროს

შეყვარებული არის დროებითი მოვლენა.

სწავლა ევროპაში მუდმივი.

ამიტომ ავირჩევდი სწავლას.





<<დოლორეს>>

ეს არ ნიშნავს იმას ,რომ ფულის მონა არ ხარ.

ისწავლე თუ უყვარხარ გაგიგებს და თუ არა და კარგად იყოს!

ამით 4 ელენეს ვიყიდიდი

და გააჩნია ის ვინმე სიყვარულს რას ეძახის

anderson

ელენე არ იყიდება მირიან..


და არც 4 ელენე არ არსებობს..

salamander

აი ეს არ მესმის.. მე არ მგონია რომ დროებითი მოვლენაა.. დღეს ის-ყველაფერი მგონია და ყველაფერს მირჩევნია.. შეიძლება მართლა დროებითი აღმოჩნდეს მაგრამ წინასწარ თუ ამას ფიქრობ- ეს უკვე ნიშნავს რომ არ გიყვარს..

meluzi

ახლა ის ვაჟბატონი 20000 ევროზე შეყვარებულს კი არა მამას გაცვლის, ისე უნდა ჩესტერი, ხო?

1000 ევრო რა ჩემი ფეხებია

მარა მე მაინც წავიდოდი

Shady.

ხოო.. გულში იფიქროს თუ უნდა, ასე სახალხოდ ნუ მეტყვის მაგას

iase

სამსახური რაღატომ გაჩხირე? სამშობლოასც კარგავ ანუ? მოდი, სამსახურს შევეშვათ და 1) ნამდვილად 100%-ით ჯერ ერთი, რაც არ მაქვს, (შეყვარებული) ვერც დავკარგავ და მეორეც - ალტერნატივა ისაა რაც მჭირდება. მესამეც არის კიდე: "ქალს ფარა ანახეო და..." ჩემს შემთხვევაში დილემა კი არა, ერთადერთი სწორი არჩევანია.

თუ ჭეშმარიტი სიყვარულია, შენარჩუნდება მაშინაც კი როცა წასული ხარ და თუ არ შენარჩუნდება მაინც სწორი არჩევანი გაგიკეთებია
რა თქმა უნდა სწავლა, რაც არ უნდა სიყვარული იყოს.

აბა რა! დიპლომი აიღე და უფრო სარფიანად გათხოვდი მერე!

თუ ახლის შეძენაზეა ბაზარი იასნია ევროებს

თუ ძველის გაცვლაზე ამ თანხაზე იასნია ადამიანს !!!
სხვათაშორის 1000 000$ ზეც არ გავცვლი უკვე კარგად ნაცნობ და ახლობელ ადამიანს ნიტოშტო 2 დღის კაი ცხოვრების სამყოფ ფულზე

ფული მოვა წავა ადამიანიც მაგრამ შენ რჩები

BeWater

კონკრეტულად ეს კითხვა მე რომ დამებადა უნდა გამეკეთებინა არჩევანი
ანუ


ვმუშაობ სამ სამსახურში არ ვმალავ და მაქვს 360 ლარი ხელფასი (რეგიონიდან) ვარ

ბავშვობიდან დაახლოებით 13-14 წლიდან დაწყებული დღევანდელი დღის ჩათვლის მე საკუთარი ჯიბის ფული ყოველთვის მაქვს... რატომ? ერთ სამსახურს მეორე სამსახური მოჰყვა მეორეს მესამე და ა.შ დღეისათვის სულ გამოცვლილი მაქვს 9 სამსახური
იმასაც ვიტყვი , რომ მე ძალიან მაკლდა ის, რომ გვერდით არ მყავდა საყვარელი ადამიანი ანუ ის ადამიანი ვინც ჩემი ცხოვრების თანამგზავრი გახდებოდა
იდეის დონეზეც არ დამიშვია მე ის, რომ ვისაც ვიპოვნიდი დამეკარგა და კვლავ დამეწყო ძებნა

მოხდა ასე, რომ დაახლოებით ორი წლის წინ ვიპოვნე ის ვისაც ვეძებდი და დღევანდლამდე ამ წუთის ჩათვლამდე ისევ ერთად ვართ კიდევ ბევრი დრო გავა და ერთად ვიქნებით ამაში ეჭვიც არ მეპარება
ასე თუ ისე სამსახურიც მაქვს ბევრი არ მაქვს შემოსავალი მაგრამ მაინც

დაახლოებით ერთი წლის წინ რომ გამეტოკებინა ხელი იყო დიდი შანსი რომ 2 წლით წავსულიყავი საზღვარგარეთ იქ მესწავლა, მქონოდა ხელფასი/////მაგრამ საბოლოოდ ისევ აქ საქართველოში უნდა ჩამოვსულიყავი ნოლზე...ან დავიწყებდი მუშაობას ან ვერა.. (მითუმეტეს რეგიონში)

აღარ ვლაპარაკობ ურთიერთობაზე, რატომ უნდა ვიფიქრო მხოლო მე ჩემს თავზე და არა ჩემს შეყვარებულზე?

ჩვენ ხო ერთმანეთზე უნდა ვიზრუნოთ რო უერთმანეთოდ ერთმანეთს ნერვები არ დავაწყვიტოთ?

ასე რომ ასე მივიღე გადაწყვეტილება დავრჩი ისევ აქ, ვწვალობ მაქვს მცირე ხელფასი და მყავს საყვარელი ადამიანი

ღირს ახლა ამ ყველაფრის დატოვება?