არც დამიყენებიხარ გვერდით,უბრალოდ ფრაზას მოვაყოლე
McCartneyოოო,მამა
მოსაწონი რა არის?

))
ძალიან ბევრი რამ !
ნუ ეს მისაღებობამიუღებლობა ზედმეტად ინდივიდუალური საკითხია,მაგრამ იურისპრუდენცია რომ ძალიან საინტერესო სფეროა,არამგონია სადაო იყოს

მიყვარს საინტერესო "რაღაცები" და ამ ინტერესმა გამოიწვია 16-17 წლის ასაკში ჩემი იურისპრუდენციაში გაცნობიერების სურვილი. გავეცანი ზოგად ინფორმაციებს ყველა მხრივ და მივხვდი,რომ უფრო დამაინტერესა
ამ დაინტერესების ფონზე გადავწყვიტე,რომ ან აქ ჩავაბარებდი და ან საერთოდ მშრალზე დავრჩებოდი.
ზუსტად იქ ჩავაბარე სადაც მინდოდა და უნივერსიტეტში უფრო დავრწმუნდი,რომ ზუსტად იქ მივედი სადაც უნდა მივსულიყავი..
მერე იყო სხვადასხვა განხრაში თავის დატესტვის ეტაპი
მერე იყო მყარად დაფუძნების პერიოდი
და ახლაც "ვფუძნდები"
დღეს კი შედეგად ის მაქვს,რომ არანორმალური სამუშაო გრაფიკიც ვერ მთრგუნავს,იმდენად საინტერესოა თუნდაც ეს არანორმალურ რეჟიმში მუშაობა

სამსახურიდან სახლში მისული მინიმუმ 30 წთ ისევ იმაზე რომ ფიქრობ რაც იქ ხდებოდა... მარტო საქმის კეთება კი არა,მთელი ემოციები რომ არის ამ საქმეში,აი ეგაა ყველაზე კარგი და საუკეთესო,ჩემთVის

თორემ მეორე სამსახურში სადაც ბევრად მაღალი ხელფასი მაქვს,მხოლოდ ფურცლებთან რომ ვმუშაობ დრო კი არ გადის მიიზლაზნება. იქ მართლა მხოლოდ ხელფასი და პრემია მეინტერესება
პ.ს ხედავ რამდენი მაწერინა ჩემი პროფესიის ძაგებამ?

ჰმ
და სხვას არსდროს არ შეაწუხებს ის, რასაც შენი წუხილი ჰქვია-ო თქვა ჭილაძემ და დავეთანხმე მე...