დალოცა თუ დაწყევლა
მე მომწონს მოზრდილი, მრგვალი, ლამაზი, მკვრივი და ძლიერი ფორმები. თუმცა ამის მიღწევა რთულია, ამიტომ ისევ "სერიი მიშკად" დარჩენა და საშუალო წონის პირობებში ფორმაში ყოფნაა ადვილი.
სახელდობრ სიმსუქნეს რაც შეეხება, თუ ჯანმრთელი ადამიანი კუნთოვან-ცხიმოვანი მასის საშუალო, ნორმალური თანაფარდობის, ჯანმრთელი ცხოვრებისწესის (კვების, რეჟიმის, ენერგიის ხარჯვის) პირობებში ც მსუქანია და არაჯანმრთელად გამოიყურება, გამოდის ასეც ყოფილა საჭირო. თუმცა ეს ვერანაირად გამოვა, რადგან ამ პირობებში ადამიანი იღებს თავის ბუნებრივ ფორმას.
მაგრამ ისე არ მაწუხებს, ისეთივე გაგებით ვეკიდები უსარგებლო ცხიმის ტომრებს, ფენებს, საფარს, როგორც აფერისტობას ან ხასიათის სხვა რაიმე ცხიმს თუ ცელულიტს.
სამაგიეროდ, გაგებით ვერ მოვეკიდები ღორმუცელობას, ისევ ღორმუცელას სიმშვიდისთვის და ჰარმონიიისთვის, თორემ მე რა... ისიც მაშინ თუ ეს ღორმუცელა მიყვარს და ჩემს ცხვორებაშია. თუ არადა მკიდია ქალი იყოს, გინდა კაცი, გინდა ძაღლი.
ცხოველი იმიტომ არ სუქდება, რომ ჩენზე გაცილებით ჭკვიანი და ლოგიკურია, ნაყროვანების ცოდვას არ ეძალება და მხოლოდი მას მიირთმევს რაც სასიცოცხლოდ უნდა. ჩვენ კიდევ იმაზე გაცილებით მეტს ვიყრით მუცლებში, ვიდრე საჭიროა. =))
დათვი მგონი 4000-5000კკალს იღებს დღეში?
მაგრამ ძაღლი არ მკიდია, მსუქანი ძაღლის ზურგზე გულისამაჩუყებელი და საყვარელი არაფერია.
mashaმე კიდევ როგორ ვხვდებოდი ბიჭის დამოკიდებულებას იცი?
როდესაც წონა ისე შემეცვლებოდა რომ შესამჩნევი იყო, მათ თვალებში თუ ცვლილებას ვნახავდი და მეტიც, ამას აღნიშნავდა რაღაცნაირად, პატივს აღარ ვცემდი, იმიტომ რომ ამ დროს სხვების თვალებში არანაირი ცვლილება არ ჩანდა ხოლმე, პირიქით, უფრო მეტ სითბოს ვგრძნობდი. (ალბათ ვეცოდებოდი
)
და ასე ჩემო კარგო, ვის თვალებში ცვლილებას ვნახულობდი, მაგრად ვლანძღავდი და ვაიგენბდი გულში და მაქსიმალურად ვცდილობდი გამეხვეტა ეგ ნაგავი ჩემი ცხვორებიდან.
ჩემი შეყვარებული კიდევ ძუკნა იყო, სულ ვენერა მილოსელებზე ლაპარაკობდა და მე ვკომპლექსდებოდი, მეგონა მე არ მოვწონდი, არადა ცოლი მოიყვანა 1.45 სმ და 145კგ. თანაც ულამაზო.
ბოროტი ეგა!
მსუქანი ქალები, big girls you're beautiful.........
