საჭიროა თუ არა საზოგადოებაში, ქცევის წესებით თავის შეზღუდვა?

სოციოლოგიას გაეცანით ცოტათი მაინც და დარწმუნდებით რომ არამც თუ საჭირო, არამედ აუცილებელიცაა.

Zyklon

მე რას გადამეკიდნენ ეს მოდერები ვერ გავიგე, ყველა თემას რომ მიხურავენ. მითხარით და ჩავალ, ბლინ.

არ გულისხმობს თავისუფლება მხოლოდ იმის კეთებას რაც მოგინდება -მოგესურვება,ანუ ინსტინქტების აყოლას არ გულისხმობს ...თავისუფალ ადამიანს გააჩნია როგორც უფლებები ,ასევე ვალდებულებები....რაც შეეხება კომპლექსებს--ეს სულ სხვა სფეროა...თანაც არავინაა უკომპლექსო და შინაგანად ბოლომდე თავისუფალი...ასეთი ადამიანი დედამიწის ზურგზე არ დადის საერთოდ...აბსოლუტურად ყველას აქვს შინაგანი ტვირთი,რაც უმძიმებს მას ცხოვრებას...არიქა თავისუფალი ვარო და გადავარდე აღვირახსნილობის მორევში--სისულელეა,რადგან მომენტალურად ამ მორევის მონა ხდები,მასზე დამოკიდებული ხდები...მოკლედ თავისუფალი მხოლოდ სიკვდილის შემდეგ არის ალბათ ადამიანი...ალბათ,ჰო...ან რავიც...არის რომ?...

ozzy_ka

იქამდე სანამ ცხოველის დონემდე არ დახვალ/// ისე ბევრი უკვე დასულია და ვერ ხვდება...

1)არსებობს ზღვარი საზოგაოდებრივი თავშეყრის ადგილებში აღვირახსნილ ქცევასა და თავისუფალ ქცევას შორის.
2)ასევე არსებობს ზღვარი კომპლექსებსა და პათოლოგიას შორის.

აი ამ ორ ვარიანტს შორის რომ ზღვარია იმის მხარდამჭერი ვარ მე.ესაა ჩემი აზრით ეთიკა.


თავისუფლად --- შეიძლება მოიქცე საკუთარ სახლში,აღვირახსნილად --- შეიძლება მოიქცე მხოლოდ საწოლში.
ხოლო ეს ორივე გამორიცხულია იქ სადაც სხვა,უცხო ადამიანები არიან.
არსებობს ქცევის ნორმები,რომლებიც არ უნდა გადაილახოს.
გინდა კომპლექსიანი მეძახეთ ახლა და გინდა პათოლოგი.
და არც ჩემზე უზრდელი და თავხედი მგონია კიდევ ვინმე.თუმცა შესაბამის ადგილს ვპოულობ ხოლმე ,,საუზრდელოდ'' და ,,სათავხედოდ''.

თავისუფლება თავის ფლობაა და არა თავხედობა რაც სამწუხაროდ ხშირად ერევათ.......

<<დოლორეს>>

აბსოლუტურად გეთანხმები

spider77

როგორ გვეტყობა მოძველებული შეხედულებების მქონე თაობას რომ ვეკუთვნით



leli_27

გეთანხმები,რომ თავისუფლბა თავის ფლობაა.მაგრამ ამ კონტექსტში ,,თავისუფალი ქცევა საზოგადოებაში'' ცოტა სხვა ინტერპრეტაციას მოიცავს.
ანუ იქცევი ისე,როგორც ამას შენი ბუნება და ხასიათი გკარნახობს.კონტროლს და ზეწოლას არ უკეთებ შენს ქცევას.
ხოდა ასე მოქცევა მიუღებელია იქ,სადაც თუნდაც ერთი ადამიანია ვისტანაც პირადი ახლობლობა არ გაკავშირებს..
მაგალითად მე მიყვარს ძალიან ტელევიზორის ყურებისას ჯურნალების მაგიდაზე ფეხების შემოლაგება.
მიყვარს ჭამის დროს სკამზე შემოკეცილი ფეხი,როცა ვსადილობ მაგიდასთან.ვთვლი,რომ ასე თავისუფლად ვარ.
მაგრამ რესტორანში ვერ დაჯდები ასე ხო?
უფრო მეტიც,სადილობისას მამაჩემი როცა ზის მაგიდასთან,მაშინაც არ ვიკეცავ ფეხს.რიდი უბრალოდ,თორემ არ მიშლის არაფერს დედამიწის ზურგზე

This post has been edited by <<დოლორეს>> on 21 Dec 2009, 17:46