ღარიბულად მირთმეული, გვირილები ...

ხუთშაბათს მის ეზოში არის დავკრეფ რაღაც ყვავილები და ავუტან და გამიცინებს ესე გაცინებული და საყვარელი იქნება 3 საატიდა დავადგები მთიან გორეკაებზე სიარულს ხო ვარ კარგად ? კი კი

არც ჩემთვის... ნუთუ ასე ძნელია ყვავილების ჩუქება...

ვერ ვიტან გადაფუთულ ყვავილებს. მთავარია გულით იყოს მოძღვნილი.
ესაა ჩემთვის მნიშვნელოვანი

თვითონ შესაფუთი მასალა რომ მოგიძღვნან დიდი გულით რას იტყოდი?

მთავარია გულით იყოს და ღირებულებას ნამდვილად არ აქვს ჩემთვის მნიშვნელობა (ყურადღება)

მეც მინდოდა...
და ვაჩუქე კიდეც...
მინდორში დავკრიფე მინდვრის გვირილები და სხვა მინდვრის ყვავილები...
და მივართვი...
მაგრამ ძალიან მყრალი იყო
რო მოვდიოდით მანქანაში ჩავდეთ და საშინელი სუნი დავუყენე მანქანაში
ასე რომ მიაწექით მაღაზიის გვირილებს

ერთი ყვავილით და შენ თვითონ შეფუთე

This post has been edited by borkona on 23 May 2012, 10:37

სად შემილია ამდენი რამანწიკა და სენტიმენტალიზმი

გვირილები

საყვარელი
-------------------------


* * *
---------------------------------------------------------

This post has been edited by borkona on 23 May 2012, 11:10

მომინდა რომ მე მეჩუქებინა.. ისე გულწრფელად თქვი რომ არ უჩუქებიათ.

ოხ მე რა უთხარი თქვენს გვერდზე მყოფ კაცებს

რა ძუნწობაა მამაკაცებო ყვავილზე მეტს არაფერს გთხოვენ ქალები და ერთი ცალი მყრალი გვირილა გენანებათ

მყრალი ყვავილების კრეფვის დროს

რატომ გვენანება : ვინმემ თქვა რომ ენანება? მე მაგალითად გვირელა არა მაგარმ მიყვას ვარდი.. ერთი ცალი შეუფუთავი ეკლიანი . ისეთი როგორიც არის. დანამული . გულის ფანცქვალით რომ მიგაქ იმისთვის რომ მისცე და მის გახარებულ თვალებს უყურო.. ამაზე დიდი ბედნიერება ალბათ არ არის..

რომელიც უხვად მოიპოვრბა ჩვენს მინდვრებში ამ დროს.