ტაკს....
ალბათ აქ ბევრი ბრძნული აზრი დაიწერა, მეზარება მართლა გადახედვა... მაგრამ ერთად ყოფნა სულ სხვა მომენტია და პერიოდულად პაემნები სულ სხვა მომენტი.
როცა ადამიანი სხვის კმაყოფაზეა მე პირადდ მასეთ ადამიანს პატივს არ ვცემ, არავინ არ თქვას სამუშაოს ვერ ვშოულობო, უბრალოდ ყველას პრეზოდენტობა უნდა საქართველოში და "უტყდებათ" მუშაობა უბრალო პონტში
)
ძაან დიდი პრობლემები შეგექმნება თუ ერთად გადახვალთ საცხოვრებლად, უბრალოდ ისეთი პონტია რა.. სამსახურიდან მოხვალ დაღლილი, და შედიხარ სახლში და გხვდება მთელი დღის ნაუსაქმურალი კაცი,პაემანი კიარა ისე მოგეშლება ნერვები შეიძლება ტაფა ჩაარტყა თავში
მაგრა მკიდია მორალური ბაზარი და ნამუსზე აგდებები,კაცი უნდა მუშაობდეს, რამეთი უნდა იყოს დაკავებული,ვერ მუშაობს და ცოდოა არა ტოროლა, მაგარი Yლეა ესეიგი
)
ყველავარიანტში დადგება რა ის მომენტი როცა გადავა პირველადი აღფრთოვანება და ნელნელა რაღაც რაღაცა ნაკლის შემჩნევას იწყებ ადამიანში..
მისწრაფება თუ არა აქვს იმისი რო რამე შექმნას საკუთარი და სხვის კისერზე არ იყოს, მერე ადვილად შეეგუება იმას რომ შენს კისერზე დაჯდეს ,და კარგადაც შეიფერებს.
სულ რომანტიკით ვერ იცხოვრებ, ბაზარი არაა კაია როცა ღამე 4 საათხე გამოვა შენთან და ყვავილებს მოგართმევს და რამე..მაგრამ კარგია ერთხელ..ორჯერ..მესამედ უკვე მოგბეზრდება რა
ბოლო ბოლო იმის აღიარება გაგიტყდება რო შენი ქმარი/შეყვარებული შენს კისერზეა
)
მეზარება...
როცა შენი შეყვარებული "უმუშევარია", ჩემი პატარა ისტორია 
