გრძელი ცხვირი იყო მოდაში, გადაბმული წარბები ქალზე, 7 სანტიმეტრიანი ფეხები, ფერხორციანობა
ყველა ამ სტანდარტს აწესებდა მოდა, რომელსაც რა თქმა უნდა, ჰქონა თავისი მიზეზი და მიზანი
მოდა არის ირეალური ცნება, რადგან ის მხოლოდ საკუტარი თავისთვის არსებობს
უდიდესი გავლენები იგრძნობა ყველა მხრიდან, დღეს ადამიანი უკვე იმდენადაა განვითარებული, უფრო სწორად იმდენი რამ იცის ხელს უშლის განვიტარებაში
რადგან კარგავს თავის ნამდვილ სახეს, რომელიც ტყეში ცხოველზე კომბლით მონადირე არსებაა
ესაა ადამიანის ჭეშმარიტი სახე, რადგან ბუნებრივია, სილამაზეც კი შეიძლება გამოითვალოს და თეორემებით აიხსნას თუ რატომ მოგვწონს პატარა ცხვირი, მსხვილი ტუჩი, დიდი ძუძუ და ა.შ.
მანამდე კი მარტივად შემიძლია დაგარწმუნოთ ზედმეტი ნივთების, ტატუს და წვერის ტარების უსაფუძვლობაში
ეს უბრალოდ გართობაა, თუ გოგოს აქვს ლამაზი ცხვირი რად მინდა მასზე პისინგი? თუ მინდა ავულოკო ყური რად მინდა მისი საყურე?
სამკაულების წარმმავლობაც კი ხელოვნურია, ადამიანი რომელსაც არ გააჩნდა არანაირი ფასეულობა და ერთხელაც გაუჩნდა მიკუთვნება, გახდა მატერიალისტი დაიწყო ნივთებზე გართობა, რომელიც რთული მოსაპოვებელი იყო ,ამაგალთად ოქრო, ის ბრწყინავდა და იზიდავდა ადამიანის თვალს
და დაიმაგრა ეს ნივთები სხეულზე რათა ეჩვენებინა მისი უპირატესობა სხვებისთვის
დღესაც კი საცოლეებს ჩუქნიან ოქროს ნაკეთობებს, იკეთებენ ოქროს და არა იმიტომ რომ ალამაზებთ, არამედ იმისთვის რომ აღსანიშნი იყოს ფაქტი რომ ისინი ძვირფასი ლითონის მფლობელნი არიან
ვთქვათ გეუბნებით რომ ქვა უფრო ძვირფასია ვიდრე ოქრო, როგორ დამიმკტიცებთ საპირისპიროს?
უნდა მითხრათ რომ ოქრო ცოტაა, და აქ დაგენგრევათ პოზიცია, როცა გკითხავთ: ე.ი. მისმა რაოდენობამ გადაწყვიტა მისი სილამაზე?
მეტყვით რომ ოქრო ბრწყინავს, მე გეტყვით: მერე რა?

სილამაზე ურთულესი თემაა, მაგრამ როგორც აღვნიშნე შეიძლება მისი გამოთვლა, ოქროს კვეთასავითაა ადამიანის სახესა და სხეულზე
რატომ მოსწონთ ბიბერის ტიპის ბიჭები, აქამდე ხომ განიერი მხრები იყო მოდაში?
რატომ აცვიათ ზანდეგს ჩაჯმული შარვალი, სილამაზეა?
არა სისულელეა, ყველაფერი სისულელეა რომელსაც აქვს სუბიექტური წარმომავლობა
ამას თუ გაანალიზებს ადამიანი, მიხვდება რომ მისი შეხედულებების მართვაში დამოუკიდებელი არაა, და შეიძLება გულიც დაწყდეს ასე რამ დამაბრმავაო

დაბრმავება და ცუდი ნამდვილად არაა ,მაგრამ, ნამდვილად არასაჭიროა
ლამაზ სახეს და სხეულს არ სჭირდება არაფერი ზედმეტი, მე როცა ვუყურებ ადამიანს ვაშიშვლებ, ვაცლი ტანსაცელს, საყურეს, სამაჯურს
არ აქვს მნიშვნელობა როგორი კაბა აცვია ქალს, რადგან ყოველთვის მის შიგნით ვიხედები, რადგან ესაა ჩემი ბუნებრივი მდგომარეობა, მე სილამაზის აღქმა ნასწავლი მაქვს დაბადებიდან, რომელიც ჩემი კომბლით მორბენალი წინაპრის დამსახურებაა, რადგან მე ვეძებ მისნაირს, ბუნებრივს, როგორც ბუნებას(ადამიანს ბუნება იმიტომ უყვარს და ამშვიდებს რომ მასში გაიზარდა, სინამდვილეში ხეებს უბრალოდ ფოთლები ასხიატ და მეტი არაფერი)
მოკლედ ყველაფერში ჩაწვდომაა შესაძლებელი, მე ბევრი არაფერი ვიცი და დიდი საგანია, სადაც პროფესიონალი იმდენს ისაუბრებდა ქ&მ განყოფილება არ ყოფოდა
ძირითადად ქალებზ ვისაუბრე, რა მნიშვნელობა აქვს, ალი და მამაკაცი თუ არიან თანაბარი არსებები ორივეს შეუძლია ატაროს საყურე
რა მნიშვნელობა აქვს, ვინ გადაწყვიტა? ისევ წინაპრებმა

იმედია არ წაიკითხავთ ამხელა ტექსტს მაგრამ ამ კიტხვაზე მაინც უპოასუხეთ:
ლამაზია თუ არა შლაქსი, და თუ ლამაზია რატომ არ იცვამთ?