ნწწ ნუწწ

თუ ქალს ან კაცს ორი ან სამი შვილი ჰყავს მაშინ გამოდის, რომ სამი შვილიდან მხოლოდ ერთი უყვარს დანარჩენ ორს კი ატყუებს

ერთდროულად ხომ გიყვარს მშობლები, და ძმა თუ ეგ სიყვარული არაა?

თუ ვაღიარებთ რომ სიყვარულია ესეგი ისიც უნდა ვაღიაროთ რომ ადამიანს ერთდროულად შეუძლია რამდენიმე უყვარდეს, ისე რომ არ ინგრეოდეს, მაშინ რატო არ ვაღიარებთ ერთდროულად რამდენიმეს სიყვარულს? არა, აქ სიყვარული არაფერ შუაშია, აქ კაპიტალისტური ჭია დევს

ეს ჩემია! ეს ჩემი კაცია! ეს ჩემი ქალია! "ჩემია"- თანაბრად განიცდება ორივე სქესში.
შვილი ისედაც იცის რომ მისია და ვერავინ შეეცილება რადგან სხვას არ გაუჩენია, დაც და ძმაც იმდენადაა მისი რამდენადაც მეორე დის ან ძმის

მე ძმის სიყვარულს ვუყოფ მამას, დედას, ბებიას, პაპას, ძმას ან დას, ისე რომ შეჩვეული ვარ ამას ბავშვობიდან. როდესაც წამოვიზარდე და გოგო შემიყვარდა,მასასთან, ინტიმური ურთიერთობა დავამყარე, რაც მარტო ჩემი და მისი იყო, რასაც არ ვუზიარებდი არც დედას, არც მამას, და არც დას, ეს მარტო ჩემი იყო! განსხვავებით დაძმური სიყვარულისა ამას სექსუაური ინსტიქტიც დაემატა რამაც ჩემში ლტოლვა კიდევ უფრო გააძლიერა. მაგრამ ძირი იგივე დარჩა "ჩემია".
წამოიდგინე, რომ ადამიანი რომელიც გიყვარს შენი საკუთრება არაა, შეძლებ თუ არა სხვის მიმართაც სითბოს გამოჩენას? ურთიერთობები ჰორიზონტალურად