იცი რაზე მეცინება? რამეს წაიკიტხავენ და თუ აღიარებულია ისე თუა სე ესა თუ ის პიროვნება ეგრევე ჭეშმარიტების მღაღადებლად მიაჩნიათ. ვინ დაადგინა დემოკრიტე ჭეშმარიტების მღაღადებლად? ყოველთვის რასაც ვკითხულობდი ზოგს აზრზს ვეთანხმებოდი და ზოგს არა, აი ამით გამოვირჩეოდი და ხშირად სხვებზე გულში გამცინება, იმიტომ რომ ერთი წიგნიდან ორ ერთმანეთის საწინააღმდეგო ციტატასაც კი ამოწერდნენ ხოლმე და ვერც ხვდებოდნენ. ხშირად იყო უბრალოდ მწერალს ქონდა დიალოგი, რომელსაც რაღაცა მიყავდა სააბოლოო ჯამში მკითხველი.
დემოკრიტესაც რომ ეთქვა არ ნიშნავს, რომ ჭეშმაირტებაა და სამწუხაროდ ახაისათებთ ქართველ მამაკაცებს. არის ერთი ციტატა მიზანი ამართლებს საშუალებასო და ბევრი დღემდე ეთანხმება და ამ ციტატის ავტორიც დამეთანხმები ალბათ საკმაოდ აღიარებულია. მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მე მას ვეთანხმები. სხვა ციტატას ვეთანხმები, რომელიც ამბობს, რომ არცერთის მიზეზი არ არის იმდენად ამაღლებული, რომ გაამართლოს საშუალებაო. ესენი ამოღებული ციტატებია და სრულად არ წამიკითხავს, მაგრამ მე მოგიყვანე ეს ორი შესადარებლად. ყოველთვის არსებობს ორი ერთმანეთის საწინააღმდეგო აზრის გამომხატველი ციტატა და შენი მსგავსი დაკავებული პიროვნება ყოველთვის იპოვის სადმე ინტერნეტში.
ხოდა კიდე რაშია მე და შენს შორის განსხვავება იცი? შენ ახლა დაჯექი და სადღაცა დემოკიტეს ციტატები ამოიკითხე და დაიმახსოვრე, რაც ცუდი არ არის, მაგრამ არამგონია ახლა შენ დემოკრიტეს ნაშორომები წაგეკითხოს მათემატიკაზე, ფიზიკაზე, ლიტერატურაზე და ა.შ. ერთიც არ წაგიკითხავს დარწმუნებული ვარ და თუ წაგიკითხავს დამისახელე და ეგ ციტატა საიდანაც არის და სადაც წაიკითხე. მე თუ რაიმე ციტატა მომყავს ძირითადად იმ ნაწარმოებიდან რაც წამიკითხავს და კიდე არც ის ვგიჟდები ციტატების მოყვანაზე, იმიტომ რომ კითხვისას სწავლობ იმას რასაც ცხოვრებაში ვერ ისწავლი და ეს შენში ადამაინში კარგ ნაფეხურებად რჩება და თვითონ ადამიანი ხდები სხვა. ბავშობაში როცა კიტხვა დავიწყე ვიფიქრე სიანტერესო ადგილების ამოწერა წიგნიდან, მაგრამ იმდენად ბევრი აღმოჩნდა ვერ შევძელი და ასე კითხვის დრო ბევრად იწელებოდა. მე მერჩივნა ბევრი წიგნი წამეკითხა ვიდრე ბევრი ციტატა ამომეწერა საზოგადოებაში იმის ხაზის გასასმელად თუ რაოდენ ბევრი წიგნი წამიკითხავს.
ეს უმთავრესი განსხვავება მე და შენს შორის მე მგონი დაინახე. ახლა შემდეგი ეტაპი. ფილოსოფოსს, რომელიც მოღვაწეობდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე არ ვეთანხმები და ამისთვის სულაც არ მჭირდება ის რომ მასზე მაგარი ფილოსოფოსი ვიყო. როგორც მოგეხსნებათ ომლეტი, რომ შევაფასო როგორია ამისთვის კვერცხის დადება და ქათმობა არ მჭირდება. მე ყველა ადამიანს ვუყურებ როგორც ინდივიდს. ძველი წელთაღიცხვიდან დღემდე კაციობრიობა ძლაიან განვიტარდა და უფრო მეტი რამ შევიტყვეთ ადმიანზე ვიდრე ვიცოდით. მოგვეცა ასევე შესაძლებლობა ერტი ადგილად მეორეზე გადავიდეთ უფრო სწრაფად და რასაც მანამდე აქლემებით რამდენიმე თვე ჭირდებოდა ახლა ჭირდება 4-5 საათი თვითმფრინავით. ასევე მოგვეცა შესაძლებლობა გავიცნოთ სხვადასხვა კულტურის ხალხი. აღმოჩნდა რომ დედამიწაზე არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ხორცის ჭამაზეც კი უარს ამბიბენ, მაგრამ მეორე მხირვ აფრიკაშ გვყავს ადამიანები, რომლებიც ადამიანების ხორცხის ჭამაზეც არ ამობენ უარს და საფრანგეთის ელჩისგან უგემრიელესი სუპი გამოვიდა. მე ვნახე ის რომ ხვა კულტურაში ეს არ ბეზრდება ხალხს, თუმცა იქაც ინდივიდუალურია ამ დროს საქართველოში უმეტესობას მიაჩია რომ ხშირად არ უნდა მეორდებოდეს ეს. სხვა კულტურაში ხშირად ქალის ცემა ძალიან ცუდი ტონია და საქართველოში ქალების უმეტესობა თვლის, რომ ქალი თუ ცემეს ქალმა ეს დაიმსახურა და არის ბევრი განსხვავებები.
ჩემი ღრმა რწმენით მამაკაცი, რომელიც ყურადღებას არ აქცევს ქალს, იშვითად თუ გამოხატვს სითბოს მოწონს და ა.შ. უარყოფითებზე აღარ ვისაუბრებ მოწონს ისევ მის მსგავსს, იმას ვისაც მასში ამის გარდა სხვა მოწონს, მაგალითისთვის ფინანსური შესაძლებლობები და მართლა საკუთარ თავში გაურკვეველ მდედრობითი სქესის არსებებს, რომლებთაც მოწონთ ის რომ მის მამაკაცს რბილად რომ ვთქვათ თითქმის ფეხებზე კიდია.
რაც შემეხება მე არაფერი არ მაკლია პირიქით, მაგრამ როცა ვხედავ მამაკაცის მხირდან დაფასებას და ის როგორც თემის ავტორმა თქვა ალალი ბიჭია ბევრი გოგოს მსგავსად ხელს კი არ ვკრავ პირიქით ვაფასებ მის პიროვნებას და სათაყვანებლად არ ვეძებ მამაკაცს. ჩემი ცხოვრების აზრი არის სიყვარული. ბევრი ვიფიქრე და ამ დასკვანმდე მივედი. არა ბოროტება, არამედ სიტყვარული, სიკეთე და ადამიანობა. მე ასევე ისიც ვიცი, რომ დიდი ხანი არ მაქვს იმისთვის რომ ვიცოცხლო. ახლა უკან რომ ვიხედები თითქოს გუშინ ვიყავი 16 წლის და თითქოს გუშინ ვაკოცე პირველად ბიჭს. ძალიან მალე გადის დრო საიმისოდ რომ მხოლოდ იშვიათად გამოვხატო ჩემს გულში დაგუგბებული სითბოს და სიყვარულის უდიდესი მარაგი. ასეთივე მამაკაცი მომწონს მე, დადებითი, სითბოთი და სიყვარულით სავსე და ისეთი რომელიც გამოხატავს და არ ფიქრობს რომ გამოხატავს მე მომბეზრდება ან ჩემთვის უფერული გახდება მისი ყოველი სიტყვა და ა.შ. და ეს იმაზე არაა, რომ ყოველდღე ვერ გამოხატავს. იმიტომ რომ იქ რაღაცაზე დაგრუზეს სამსახურში და ადამიანს უფელბა არ აქვს იყოს ცუდ ხაისათზე, არამედ ზოგადად პიროვნებაზეა აქ საუბარი. ბიჭზე რომელიც არის ეგეთი ტიპაჟი და გოგონების და ქალების უმრავლესობა ხშირად საქართველოში რიყავს იმიტომ რომ მიუწვდომელი, ეგენი რომ ფეხებზე კიდია ისეთი როჟები მოწონთ და ან რომ არ კიდიათ, მაგრამ მაგ პრინციპით რომ ანახებენ სითბოს. ხოდა მე უბრალოდ ის დავწერე, რომ პირიქით ვაფასებ ეგეთ მამაკაცს იმიტომ რომ დასაფასებელია და შენ იმის გათვლისწინებით რომ შენი თავი და შენი დამოკიდებულება მიგაჩნია ცხოვრებისადმი საუკეთესო დამოკიდებულებად ნუ მეწინააღმდეგები და ნუ მეუბნები, რომ ეს ადამიანი ცუდია და არ უნდა იყო რეალურ ცხოვრებაში ეგეთი. ცუდი სიყვარულში და სითბოში არაფერი არაა და არც ყოფილა არასოდეს, თუ რა თქმა უნდა ვადმყოფობაში არ გადადის.
იმედია ნათლად გადმოვეცი ჩემი პოზიცია და მეტი პრობლემა არ გექნება. მადლობა ყურადღებისთვის,
This post has been edited by Ns Dream girl on 14 May 2012, 19:04