#34318359 · 14 Dec 2012, 13:09 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
მე ეს მომეწონა ძალიან, როგორი სიმართლეა
გარეთ ისევ თოვს დათუ ვიცი, რომ ვერ გავთბები ჩემს მოდურ ფრაკში,
ჩვეული წესით გამოვიზამთრებ
ვიღაცის ტრ--ში * * * მათხოვარიო! - იტყვიან ხოლმე და ტანში არასასიამოვნო ჟრუანტელი გვივლის.იმ წუთასვე წარმოისახება გონებაში ჭუჭყის,არყისა და ოფლის სუნით გაჟღენთილი ადამიანი ,რომელიც ქუჩაში დგას და ფულს თხოულობს.მათხოვრობა ბევრს ყველაზე სამარცხვინო საქმედ,ზოგს კი სულმდაბლობად მიაჩნია. ამ სიტყვის არსის გაგება ვცადე. განა ჩვენ -ადამიანები ადამიანებისგან სითბოს ,სიყვარულს არ მოვითხოვთ? განა თვითონ ის მათხოვარიც,რომელიც ქუჩაში დგას და ფულს თხოულობს,პირველს რასაც ადამიანისგან ელის-ეს თანაგრძნობა არაა?აი ფული კი ამ თანაგრძნობის გამოხატულებაა,აი იმისი შედეგია.ნუთუ ადმიანისგან სითბოს,სიყვარულის,მეგობრობის მათხოვრობა სულმდაბლობაა?მაშინ რატომაა სიტყვა მათხოვარი ასეთი ზიზღის აღმძვრელი ჩვენში?რატომ ითვლება ის ყველაზე სამარცხვინოდ,როცა ჩვენ თვითონ ვართ მათხოვრები... ადამიანთა სითბოს,სიყვარულის,მეგობრობის,თანაგრძნობის მათხოვრები!
|