ნია ჩვეულებისამებრ ცეკვიდან ბრუნდებოდა,მასწავლებელმა ახლაც გვიან გამოუშვა.ნიას მობილური რეკავდა,გაუკვირდა უცხო ნომერი იყო.
-გისმენთ.(ნია)
-გამარჯობა ლამაზმანო.
ნიამ იცნო ხმა,ეს გეგა იყო.მან ხმა ვერ ამოიღო და მობილური გათიშა,სახლისკენ გიჯივით მირბოდა.ამ დროს სანდრო მაღაზიიდან გამოდიოდა და ნია შეამჩნია.
-ნია მოიცა,სად გამირბიხარ ერთი-კითხა სანდრომ სიცილით,მაგრამ როცა ნიას გაფითრებული სახე შეამჩნია მიხვდა,რომ რაგაცა ვერ იყო კარგად.
-ნია,რა გჭირს?(სანდრო)
-არაფერი სანდრო,რა უნდა მჭირდეს?(ნია)
-რავი აშკარად გეტყობა,რომ შეშინებული ხარ.სახეზეც ისეთი გაფითრებული ხარ.მითხარი დროზე რა ხდება?შენ სულ, ესე გემართება მე დებილი კი არ ვარ.რას მასულელებ ერთი.უკვე ყელში ამომივიდა,შენი გასაიდუმლებული ამბები.მითხარი დროზე რა ხდება.(სანდრო)
ნიას ,სანდროსგან ასეთ, მოპყრობას არ იყო მიჩვეული და ძალიან ეწყინა.
-რა იყო რანაირად მელაპარაკები ერთი.იცი რას გეტყვი თუ ყელში ამოგივიდა წადი ჩემგან.(ნია)
-ნია ბოდიში ზედმეტი მომოვიდა,ხომ იცი როგორ მიყვარხარ-თქვა სანდრომ და ნიას მაგრად ჩაეხუტა.ნიამაც თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა.
-ნია,ნიაკო კაი რა ნუღარ ტირიხარ.ხომ მაპატიე უკვე?(სანდრო)
-კი სანდრო-უთხრა ნიამ და აკოცა,არ იცოდა ეს რატომ გააკეთა.სანდროსაც გაუხარდა მიხვდა,რომ ნიას უყვარდა.
სანდრომ,ნია სახლამდე მიაცილა.ნია,როცა სახლში შევიდა დედამისის წერილი დახვდა,რომ დღეს სახლში არ მოვიდოდნენ.ნიასაც გაუხარდა მარტო ვიქნებიო.ტელევიზორს უყურებდა,როცა ოთახიდან ხმა შემოესმა.
-ოო, ისევ ფანჯარა დამრჩა ღია-თქვა ნიამ და თავის ოთახისკენ გაემართა.მართლაც ფანჯარა იყო ღია და დაკეტა.გამოსვლას აპირებდა,რომ უცბად ვიღაცამ,პირზე ხელი ააფარა.
-ნია,დღეს სახლში მარტო ხარ ხო?-იკითხა გეგამ.
-შენ ნაგავო გაეთრიე აქედან.იცოდე,ისევ თუ გაბედავ,ციხეში ამოგაყოფინებ თავს-იმუქრებოდა და კიოდა გამწარებული ნია.
-ვაიმე,შემაშინე ხო იცი.(გეგა)
-შეე იდიო-აღარ აცადა გეგამ,ნიას სიტყვის დამთავრება და საწოლზე დააგდო,თვითონ კი ზემოდან დააწვა.
-არა,გეგა გთხოვ გამიშვი.რატომ მიკეთებ ამას?შენ ხომ ადრე გიყვარდი.(ნია)
-გაჩუმდი რა ნია.სამაგიეროდ ეხლა შენ აღარ გიყვარვარ და აღარც მე ვგიჯდები შენზე.ისე საბა,ხომ მაგრად გეკაიფა?(გეგა)
გეგამ ნიას კოცნა დაუწყო.
"სანდრო"
-ვა სანდრო, მოდი ნიასთან წავიდეთ.იცი დღეს სახლში მარტოა.(ნინი)
-ვა,მართლა დღეს ვნახე და არ უთქვია,მარტო ვრჩებიო.ხო კაი წავიდეთ-დაეთახმა სანდროც.
ნინიმ და სანდრომ აირბინეს სადარბაზოს კიბეები და დააკაკუნეს.
-ვა სადა ეს გოგო? ასე ადრე არ იძინებს.მოიცა კარი ღია.რა ჩერჩეტია კიდე ღია დარჩა.-თქვა ნინიმ
-ნინი ,მოიცა არ გესმის ნინის კივილის ხმა?(სანდრო)
-ვაიმე კი, ჩქარა მაგის ოთახიდან მოდის.(ნინი)
ნინი მიხვდა,რაშიც იყო საქმე,უცბად გეგა და საბა გაახსენდა.
სანდრო და ნინი გიჯებივით შევარდნენ ოთახში.სანდრომ ესეთი სიტუაცია,რომ დაინახა გეგას მივარდა და მაგრად ურტყა.ნინი კი ნიას ამშვიდებდა.სანდრომ,გეგა სახლიდან გააგდო.
-ნია კარგად ხარ?-იკითხა სანდრომ
-კი კი სანდრო.
-რამე ხომ არ დაგიშავა.(ნინი)
-არა კიდე კაი მომისწარით.(ნია)
-ნინი ოთახიდან გადი.-მკაცრათ თქვა სანდრომ.ნინიც გავიდა.
სანდრო ნიასთან მივიდა და ჩაეხუტა.
-პატარა მითხარი ვინ იყო?იცნობ?(სანდრო)
-იცი სანდრო ეს დიდი აბავია,არამგონია გინდოდეს ამის მოსმენა.(ნია)
-არა მე მაინტერსებს და შენ მოყვები,პატარა.(სანდრო)
-კარგი.-თქვა ნიამ,მაგრამ ძალიან უჭირდა ყველაფრის მოყოლა,როცა დაამთავრა სანდროს სახეში ვეღარ უყურებდა,ეგენო მიატოვებდა.
-ამას მიმალავდი აქამდე?შენ რომ გეთქვა ეს ყველაფერი დღეს,ესეთი რამე არ მოხდებოდა-თქვა სანდრომ
-კაი რა სანდრო.ვიცი აღარ გინდა ჩემთან ყოფნა და წადი რა.(ნია)
-შენ გოგო კარგად ხარ?შენ გონია ამის გამო მიგატოვებ?რა შენი ბარალია,მოგატყუეს და.მე ძალიან მიყვარხარ ნია.შენ სამუდამოდ ჩემი ხარ.(სანდრო)
-მეც მიყვარხარ სანდრო.(ნია)
სანდრომ,ნია დააწვინდა და თვითონაც მიუწვა.ამ ამბის მერე სანდრომ. გეგა და საბა ციხეს გადასცა.სანდროს ეს არ გაუჭირდებოდა,მისი ოჯახი ძალიან შეძლებული იყო.მამამის კი დიდი თანამდებობა ეკავა.გავიდა 2 წელია.ახლა ნია 17 წლის არის,სანდრო კი 21ის.ორივეს უზომოდ უყვარს ერთმანეთი და ამით ბედნიერები არიან.ყოველღამე, დააბიჯებს ორი შეყვარებული წყვილის ფეხი, მთვარის შუქზე და ისინი ერთმანეთს სიყვარულს ეფიცებიან.
This post has been edited by pitoni on 13 Aug 2012, 09:21 
· 
ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები XXII
