ვერც მე

ერთხელ გადავედი ცხოვრებაში ისიც გულის კანკალით და ეგრევე დამაჯარიმეს
სადმე თუ დავინახე რაღაც ძაფი გდია ან რამე ნივთი არასწორად დევს ვცეცხლდები და სანამ არ გამოვასწორებ ცუდად ვარ

რომ ვწევარ ლეიბი ზუსტად უნდა იყოს ქვევით ჩამოწეული რომ ფეხი არ ჩამიცურდეს ლეიბსა და საწოლს შორის....
რომ ვწვები ჩუსტებს საწოლის გასწვრივ ჰორიზონტალურად ვალაგებ ერთ ხაზზე

ბალიშზე აუცილებლად ხელი უნდა მედოს და ხელზე თავი

გინდაც მაგვიანდებოდეს თუ არ მომეწონნა ის მარშუტკა იმას არ მივყვები

არადა ყველა ხო ყვითელი და ერთნაირია

ყოველდღიურად სადმე რომ მივდივარ თუნდაც უნივერსიტეტში შეხვედავ ხოლმე ტანსაცმელს ყველას ერთად და უნდა წარმოვიდგინო კომბინაციები როგორ მეცმევა, რა რასთან და მერე ვარჩევ... თან ეს წარმოდგენა თვალდახუჭული ხდება....

ვთქვათ თუ შემთხევევით გამოვიარე და კედელს ან კარს შევეხე ან რაიმე ნივთს მეორეც უნდა დავადო აუცილებლად
This post has been edited by ჩარლი on 13 Aug 2013, 01:34