totoკი ეგ რა თქმა უნდა ეგოს ვერ გაექცევი, მაგრამ ეგოს გარდა 2 რამ გვაქვს კიდევ
დედა-შვილობა ყველაზე ნაკლებად ანგარებიანია, უფრო სწორად დედის დამოკიდებულება შვილის მიმართ, შვილები ეგოისტები ვართ/არიან
მშობლების მოლოდინი უფრო სხვა რამეა, ეს უკვე ინსტიქტია (სიცოცხლის გაგრძელების),ორგანული. იდის უკავშირდება და არა იმდენად ეგოს.
კი ასეა
რთულია, აქ მგონი ეგო და სუპერეგო იხლართება
ეს ვარიანტი ჯობს მარტო საკუთარ თავზე ფიქრს
(აჰა ესეც ჩემი სუპერეგო
)
* * *
მოპასანის მოთხრობაა მგონი
ორი ღარიბი ოჯახია, ერთს მიაკითხავნე მდიდრები და შვილი მოგვაშვილეო, განათლებას მივცემთ და ა.შ. უარს ეტყვიან
მეორე ოჯახი დაეთანხმება და გაატანს
მრავალი წლის მერე ეს ბიჭი განთლებული, მდიდარი და მოვლილი დაბრუნდება
მეორე ბიჭი კი ისევ ისეთ სიღარიბეში ცხოვრობს
რომელია აქ უმჯობესი?
მე იმას გავაკეთებდი რაც ჩემი შვილისთვის უკეთესია, ჩემს ინტერესებს უკან დავაყენებ და მისას გავითვალისწინებ (თუ ასეთი შემთხვევა მექნება
)
თემას ვუხვევ მგონი
სიყვარულის მაგალითად მოვივყანე
· 
მისი დაკარგვის შიში, მუდამ თან მდევს
