მესმის შენი : )
ზუსტად 2 დღე გავატარე მის გარეშე და ეს ჩემთვის ჯოჯოხეთი იყო
გახსენებაც არ მინდა
პირველი დღე იყო კოშმარი
ღამე მეღვიძებოდა და მახსენედებოდა, რომ ვიჩხუბეთ და გულში საშინელ ტკივილს ვგრძნობდი
ავდექი დილით და ზუსტად იმ ადგილებში წავედი სადაც ერთად დავდიოდით, საშინელ ტკივილს ვგრძნობდი და თითქოს ამით ვტანჯავდი ჩემ თავს იმისთვის, რაც გავაკეთე ...
შეიძლება სამსახურში პოლიტიკაზე, ან თევზაობაზე მელაპარაკა და უცებ გამახსენდებოდა , ტირილს ვიწყებდი
: )))
ზომბივით გავხდი, დაყენებული, გაყინული ღიმილი მქონდა და ისე კი ტირილი მინდოდა
მოკლედ იმ ორი დღის გახსენებაც არ მინდა, ყველაფერი გავაკეთე რომ შევრიგებულიყავით და გადაელახა ის ბრაზი რაც ჰქონდა ...
შევრიგდით და ღმერთმა არასდროს დამიყენოს ისეთი 2 დღე : ))
მე გოგო ვარ და ცოტა თავშეკავება მომეთხოვება

მაგრამ რა თავშეკავება ფეხებზე მეკიდა ყველაფერი
როცა წარმოვიდგენდი, რომ ოდესმე სხვას გაუღიმებს ისე როგორც მე მიღიმოდა, სხვას აკოცებს, ისე როგორც მე მკოცნიდა, სხვა მოიყვანს ცოლად და სხვა გახდება მისი შვილების დედა
სიკვდილი მინდოდა
დაელაპარაკე, ყველაფერი გააკეთე რომ შერიგირიგდეს, ხომ გიყვარს ?
ხოდა იმოქმედე
* * *
აქ ჯდომა ვერაფერს ვერ გიშველის დამიჯერე
This post has been edited by I love chris :) on 9 May 2013, 21:18
...