sandroEVOამასწინათ კალონკაზე გავჩერდი და მოვიდა ერთი თითქმის ბაბუ. ჯერ მიყურებს ღიმილით. მეთქი ვეცნობი. მერე მეც რომ არ გავუღიმე მეუბნება: რა კარგი მაისური გაცვიაო. ეგეთი მაისური არ მინახია არავისზეო.
მეთქი რა უნდა
მერე მეუბნება მეო პოეტი ვარო

ჩემი წიგნი მაქვს გამოცემული საბავშვო ლექსებისო და დააძრო ჯიბიდან 4 გვერდიანი ბროშურა

1 ლარად ვყიდიო და თუ არ გაქვს ფული, ისე გაჩუქებო.
ნამუსზე ამაგდო

ვიფიქრე, სახლში პატარა დისშვილი მყავს, წავუღებ წავუკითხავ მეთქი ლექსებს. მოკლედ ვიყიდე.
ლიფტში რო ავდიოდი გამახსენდა ეს ბროშურა, ამოვიღე, დავიწყე კითხვა და სახლში რო შევედი ნაგვის ურნაში ჩუმად ჩავაგდე
მოთამაშე მოდი და ნუ იტყვი ამას - საყვარლები
არის რაღაცეები, რასაც ვერ იმასიზავ.