რატომ არ უყვართ ქალებს, მათ წინ დაჩოქილი კაცები

რატომ უნდა დაუჩოქო ჯერ მაქედან დავიწყოთ?

სამაგიეროდ კაცები გიჟდებიან მათ წინ მუხლებზე მდგა ქალებზე.







პირდაპირი მნიშვნელობით.

)))))

salamander_r

+1

iykwim

positive

არადა თემაში სწორედ ასეთებზეა საუბარი...
აბა ახლა ხელის სათხოვნელად თუ დამიჩოქებს
თუმცა რაიმე ორიგინალურის მოფიქრებაც შეიძლება დაჩოქება-ხვეწნების გარეშე...

არიან ისეთებიც, რომ ელოდებიან როდის გადადგამ პირველ ნაბიჯს და მერე ხელს გკრავენ.. თუმცა თავადაც რომ აქვთ შენს მიმართ სიმპათიები.

საკუთარ თავზე გამოვცადე

პირველი რამდენიმე თვე ძალიან განვიცადე, ეხლა ნელნელა ვხვდები რომ მასეთი გოგო ჩემი ღირსი არ არის კარგად არც ვიცნობდი და ქალის იდეალი შევქმენი , ჩემი ბრალი იყო რაც მოხდა.

არანაირი სურვილი აღარ მაქვს დავეკონტაქტო, თავმოყვარეობა ჯერ არ დამიკარგავს.

არა მგონია..
მანიაკ ტიპებსა და "ყურებამდე შეყვარებულ" კაცებს შორის ცოტა სხვაობა არის ))

positive

ყურებამდე შეყვარებულ კაცს შენს დანახვაზე შეიძლება თვალები უციმციმებდეს, ცდილობდეს პატივი გცეს და თავისი სიყვარული როგორმე დაგანახოს მაგრამ ეს არც თავის დახრაა და არც დამონება-დაჩოქება

ვინც ამას ვერ არჩევს მისი პრობლემაა

This post has been edited by TЕА on 30 Jun 2014, 21:05

positive

ყურებამდე შეყვარებული კაციც შეიძლება გახდეს მომაბეზრებელი ქალისთვის. კაცები ქალებისგან განსხვავებით ვერ ვთოკავთ ემოციებს და აღმოვჩნდებით ხოლმე მუხლებზე დაჩოქილები.

Dom1nator

ამიტომ არ უნდა მისცე დაცინვის საშუალება.

ამიტომ არ უნდა მისცე დაცინვის საშუალება.

რა ვქნათ, ზოგი საკუთარ შეცდომებზე ვსწავლობთ

ძალიან მიამიტი ვიყავი და მაგ შემთხვევამ ძალიან შემცვალა.

daumprchilebeli

)) სიყვარულის გამოხატვასა და საკუთარი მეს დაცვას შორის გადის წვრილი ხაზი, შეგრძნება უნდა
მეც მიყვარდა ცალმხრივად – იცოდა რომ მიყვარდა მაგრამ მოსაბეზრებელი არ ყოფილა ჩემი პერსონა და გრძნობები მისთვის, თუმცა ზუსტად გრძნობდა ჩემ სიყვარულს – ასი პროცენტით

კაცებს ზომიერება გღალატობთ – როცა გრძნობთ რომ ქალს არ უნდა ლამის არის ალყას ურტყამთ და შეტევაზე გადადიხართ და იქ ქალი იქნება ქაჯეთის ციხეში შემჯდარი ნესტან დარეჯანივით, დაცვასაც გაიძლიერებს "დაჟე" დაანახე რომ გიყვარს და მიეცი თავისუფლება აირჩიოს როცა გიყვარს მისთვის ბევრ რამეზე ხარ წამსვლელი, მაგრამ არა შეწუხებაზე

მაგრამ უარყოფით გამოვლენაზე რატომ მასაუბრებ ხომ არის შემთხვევები როცა ორივე გიჟდება ერთმანეთზე და არიან "მონებივით" ? მე ვაფასებ და დიდ პატივს ვცემ ყველა მამრს რომელსაც ვუყვარდი/ვუყვარვარ მაგრამ ზომიერება არ ღალატობს არასდროს დამიცინია მათთვის და არც შემბრალებია, სიყვარული სხვა კონდიციაა, რომელიც არ ასაცოდავებს ადამიანს

რაღაცის თქმა მინდა და ფორმას ვერ ვუძებნი რა სწორად რომ ავხსნა..
სიცხის ბრალია ალბათ

This post has been edited by positive on 30 Jun 2014, 21:11

positive
ალბათ იმის, რასაც ოტია იოსელიანი ამბობს:
სიყვარულის დროს თუ მონობა შეგიძლია - მეფე ხარ
: )

ვისთვისაც დაუჩოქიათ იმან იბაზროს, რომ აქაქანდით ეს პლატონშები

გამოცდილება მაპოსტინებს: )
როცა კაცს მონობა შეუძლია სიყვარულისთვის და დიდხანს არ ნებდება, დიდი შანსი აქვს, რომ მეფე გახდეს: )

და რატომ უნდა გვიყვარდეს? ანუ თუ დაგვიჩოქა ეგრევე უნდა შეგვიყვარდეს? საერთოდაც რატომ უნდა დაგვიჩოქოს, თუ რამე არ აქვს მიქარული

This post has been edited by avagardner on 30 Jun 2014, 21:46

მე პირიქით მგონია. ოღონდ არ უნდა გადადიოდეს ეს სიყვარულის ობიექტისთვის ზემეტი ვალდებულებების "აკიდებაში"( მე მიყვარხარ, ამიტომ შენც უნდა გიჟდებოდე ჩემზე და მისთანანი).