მეგონა მე მეძღვნებოდა ეს ღამე - კონცერტით.
სევდიანი იყო.
ვიყავი უჩვეულოდ მშვიდი, ლურჯი საყურის ყიდვა მაინც მოვასწარი. 3 ჭიქა თეთრი , 3 - შავი. მერე ყველაფერი მოვყევი. თავიდან ბოლომდე, ნუ, თითქმის.
1 იყო კარგი,
2 - გალა.
ვგრძნობ, სხვანაირი გავხდი. ყველა და ყველაფერი წარსულში დავტოვე. სულ სულ ყველა. ჩემებიც.
თავისუფალი ვარ, შენ თუ ხარ. თუ არ, ნუ იქნები. მე ხომ ვარ.
სატარებლად მძიმე ჯვარი.
მაგრამ სუფთა.
This post has been edited by უბრალოD on 2 Jan 2015, 19:10