როგორ დავივიწყოთ ყოფილი, შეყვარებული,რომელიც სიცოცხლეზე მეტად გვიყარდა

1. არ იციან პატივისცემა რა არის საერთოდ
2. ყოველთვის დამნაშავე მეორე მხარეა
3. სანამ ერთად იყვნენ მაშინ ის მეორე მხარე კარგი იყო, მარა
4. თურმე ცდებოდა, რადგან "თვალები აეხილათ"
...

კიდევ ერთი ფსიქოლოგიური პრობლემა - არ ცდილობენ საკუთარ თავში პრობლემები მოიძიონ და უფრო კომფორტული გახადონ პარტნიორისთვის მათ გვერდით ყოფნა, ბოლოს რომ მობეზრდებათ პრობლემებთან ერთად ცხოვრება დგებიან და მიდიან და წასვლის წამიდან ცუდები ყოფილან თურმე ...
დაიღალა ბატონო სირაქლემასთან ცხოვრებით და წავიდოდა, აბა რას იზავდა ...

გაზვიადებულია ეგ "სიცოცხლეზე მეტად შეყვარებული სიყვარული", და თუ არ არის გაზვიადებული, მაშინ ის დღეს შენთან უნდა იყოს და დავიწყება არ უნდა გჭირდებოდეს, მარა თუ მაინც მოხდა მსგავსი ტრაგიკული შემთხვევა, ალბათ არ ღირს მასეთი სიტკბოს და სილამაზის დავიწყება, პირიქით, ამყოფეთ ისევ თქვენს გულში და შეეცადეთ ცხოვრება განაგრძოთ და მოცლის ჟამს ჩაიხედეთ გულში, გაიხსენეთ იმ ტკბილი მომენტები რაც იმ დროს ერთად გქონდათ...
არც დალევა, არც მოწევა და არც სხვით ჩანაცვლება, ეგ ყველაფერი თავის მოტყუება იქნება და მეტი არაფერი

This post has been edited by m_lash on 18 Dec 2014, 15:27

მართლა "გასალანძღი" უნდა გაილანძღოს! ადამიანებში ხანდახან ვცდებით სხვა ადამიანში. არა იმიტომ ვერ ვამჩნევთ ნაკლს, რომ სიყვარულით ვართ დაბრმავებულნი, უბრალოდ რასაც თავიდან გვიმალავდნენ, დროთა განმავლობაში ცხადი ხდება.
მარტო საყვარელ ადამიანზე არ ვამბობ, ზოგადად მიდრეკილნი არიან ადამიანები თვალთმაქცობისკენ
იცნობ, აფასებ, "ოქრო" გგონია და ბოლოს ნეხვი შეგრჩება .. არ მოგსვლიათ?

უბრალოდ მე ერთადერთხელ მიყვარდასავით, ისიც მეგობარი და ენა არ მიბრუნდება, რამე ცუდი ვთქვა ან ვუსურვო