
ცხვიმში ვერ ლეწავს და ცხვირში ლეწვაც აღარ უღირს.
თავიდან ალბათ ფიქრობს: აი ახლა მე ავდგები და ცხვიმში ვლეწავ!
მაგრამ გადის დრო და აღმოჩენას აკეთებს, რომ ცხვიმი არ არსებობს და შინაგან სიცარიელეს გრძნობს, ამ დროს ასპარეზზე გამოდის ახალი სიტყვა - ცხვირი.
ახლა უკვე შეუძლია ცხვირში ლეწვა გააკეთოს (როგორც ქეცბაია იტყოდა)
მაგრამ ვინაიდან ცხვიმზე უკვე უარი თქვა, საბოლოო ჯამში ცხვირზეც უარს იტყვის.