blacksabatმე ვერაფერი გავაცნობიერე და გავიგე თავიდან. პირიქით, არც მივყვებოდი ექიმებს სახლიდან. დედის ხათრით წავედი გადასხმისთვის. და სიცოცხლის ბოლომდე მადლობელი ვიქნები იმ ყველა ექიმის ვინც იქ იყო.
მე სიცოცხლის სიტკბო და შიში გავიაზრე დეFიბრილაციის მერე ალბათ 5 წამი რო გამოვფხიზლდი და ვერ ვსუნთქავდი. მერე პირში რაღაც ჩამიდეს და თურმე ხელოვნური აპარატი იყო

რამ გამომაფხიზლა არ ვიცი მარა მორგში გადაყვანამდე 15 წუთით ადრრ რო შევფიზლდი ეგ ვიცი
უF, რაები იყო შარშან. ამ რიცხვში. 29 რიცხვი მეზიზღება ისე რო ვერ აგიხსნით. აი ამ რიცხვის მეშინია...
სალლიდღეს დილით აღარ მქონდა სიცხე. მარა წვიმდა ქუთაისში და დავსველდი. იმედია გადავრჩები
LooLaaმშობლები და 3 საუკეთესო მეგობარი მყავს აქ და როგორ დამეზარება ამათ სანახავად 3 საათი მგზავრობა
жизнь это bonjour и adios а между ними немного l'amour...
Love means never having to say you are sorry...