თავიდან რომ დავიწყე კითხვა 1 ცხოვრებაზე გამწარებული ადამინის მონოლოგი მეგონა, მიზეზის ძებნის დროს აღმოვაჩინე სრულიად საპირისპირო
მხიარული რომანტიული ადამინი რომელმაც ტკივლითან ერთად ხანმოკლე ბედნიერება იპოვა, არ ვიცი რა კვალი დაამჩნია შენს ფსიქიკაზე და ხასიათზე
იმ ყველაფერმა მაგრამ დღეს რომ იღიმი და ადამინებს ამხნევებ ეს ძალიან ძალიან ბევრს ნიშნავს... ყველაზე ძნელია აკუთარი უბედურების დროს
სხვისი გამხნევება და გვერდში დგომა, და თუ შენ შეგიძლია უბრალოდ გამაცინო მაინც როდესაწ შენ ჩემზე მეტად გიჭირს დარწმუნებული იყავი მოსალოდნელი
სიძნელეები ბევრად შეგიმსუბუქდება მომავალში...
ბედნიერების ხარისხის საზომი ყველას განსხვავებული აქვს და იმედი მაქვს იპოვი იმას რაც ბედნიერებას განიჭებს... ისე საყვარლად გიწერია თითოეული სიტყვა
რომ არ ვიცოდე რა ასაკის ხარ 20 წელზე ნაკლების მეგონებოდი
umbr_ellaდაღამებულა კიდეც

)) ამასობაში
This post has been edited by blacksabat on 4 Dec 2015, 17:56