s@likun@აი არის ერთი ჩემი ძველი მეგობარი(არა ყოფილი, უბრალოდ მეგობარი), რომელზეც გული შემტკივა.
წლებია რაც ვიცნობ და არ უჭირს და არაფერი მის ოჯახს და მოდის და ევროპაში ქურდობს.
მისი ნაქურდალიდან არ აქვთ ფული, დედამისი სერიოზული ტიპშაა და დამოუკიდებელი შემოსავალი აქვს.
ხოდა ნუ ალბათ ნარკოტიკებსაც იღებს არვიცი, მე რომ მეუბნებოდა კოკაინს მოგყიდიო წლების წინ აი ეგ კი ვიცი. ნუ მასაღებდა კოკაინს.
იდეაში იმას არაფერი ჭირს ისეთი რომ მე მასზე გული შემტკიოდეს., მაგრამ შემტკივა მაინც.
არ უჭირს, ცუდად არ აცვია, აქვს ყველაფერი რაც უნდა და ა.შ.
თავის კრიმინალურ სამყაროში ალბათ სტატუსიც აქვს უკვე რაღაც არვიცი.
დანარჩენები კიდე ვისაც ვიცნობდით ერთად ბევრია ციხეში.
ხოდა ახლა შენ იგივე მაგალითი არ ხარ რა თქმა უნდა, მაგრამ როცა შეტკივა ადამაინს გული არ ნიშნავს რომ არ ევასები ან ზემოდან გიყურებს.
იმ ადამიანს რომ ვუყურებ მახსენდება წლების წინ ბევრი კარგი დადებითი ემოცია, დრო, ის რომ სულ სხვა ტიპი იყო.
ისიც რატომ გახდა ასეთი ვიცი.
სხვანაირი რომ გამხდარიყო შეიძლებოდა ისევ კარგი მეგობრეი ვყოფილიყავით, მაგრამ ახლა თავი შორს უნდა დავიჭირო მისგან.
და მიჭირავს კიდეც უბრალოდ არ შეიძლება ესეთი ადამიანი ნაცნობებშიც კი გამოვაჩინო.
მოკლედ ამხელა მაგალითი იმიტომ მოვაყოლე რომ გაიგო რას ვგულისხმობ.
და ფორუმია კიდე ეს და ადამაინს გული რომც არ შეტკიოდეს კეთილ რჩევას მოგცემს ზოგი.
ზოგი გესწერვება, ცუდსაც გეტყვის და ა.შ.
დიდი ხანია შენც აქ ხარ და იცი ჩემზე უკეთ ეს.
PoisonnIvyარაფერ შუაშია თანადგომა. უბრალოდ მუშაობაზე გეთანხმებოდი და განვავრცე ეგ თემა.
და მომიწია შენი ხსენება პსოტების გამო თორე თბილისელი თუნდაც ისეთია მაგას აქეთ უნდა მოთხოვო პაძერჟკა
და შენ რომ არ ჩამოუვარდები ვიცი ეგეც
იმ დღეს მ******ნ დამდგენელი აქ რო დავრეგისტრირდი და კიდე ზემოდან ბეზდელნიკობას ამ ყ**ს დოღში მეც რომ ვპოსტავ © metro123
· 
ცხელი სავარძელი, VOL 14
