ლამაზი სიტყვები, წერილები, აზრები, ოცნებები XXVI

ამაღამ მგონი იქნება ქარი,
ვაი დედოფალ ტყემლების ბრალი,
დაღონებული წავიდა ქმარი
და დაბრუნდება დილაზე მთვრალი.

დიდი ხანია ამ ბუხრის ალში,
ტკივილით იწვის ჩემი ოცნება,
ქმარმა გასცვალა მომღერალ ქალში,
ჩემი ცოდვილი პატიოსნება.

ალბათ მოყვება მას სავარცხელი,
უფრო უბედურ ჩემი მეტოქის,
მეტყვის ბრძანებით: მომეცი წყალი,
ჩემი ფერადი სპარსული დოქის!

ცოლი ვარ მისთვის მე სასახელო,
(მე ის მკოცნიდა სხივიან დღეში),
ღვინით გასვრილი მისი საყელო,
გადავარდება მყუდრო კუთხეში.

ქმრის სითამამე ჩემი ბრალია,
არ ვწუხვარ ბევრჯერ რომ მოვეხათრე.
რადგან ძვირფასი მეტად მთვრალია,
დაეძინება მას ჩემზე ადრე.

ბაღში გამხმარა ვარდი,
ვუმზერ და გული დნება...
ძნელია იყო ცოლი,
თუ სიყვარული კვდება.

შორი მირაჟი ჩემი -
უდანოს თეთრი ვარდი...
ალბათ მირაჟი იყო
როცა შენ შემიყვარდი.

გადამწვარ ვნებებს,
ჩამომჭკნარ ვარდებს
რა გააცოცხლებს,
რა ააყვავებს?

წვიმს და ნიაღვარს მიაქვს ფოთლები,
ამ ცრემლიან დღეს რა დააღამებს,
გთხოვ, ნუ მოიხსნი შენს გულგრილ ნიღაბს
და მკვდარ სიყვარულს ნუ დამანახებ!

ჩემი სიყვარული გაზაფხულის ყვავილს ჰგავდა, ნაზი და ჰაეროვანი, ნათელ ფერებში გადაწყვეტილი
და ამავ დროს მკვეთრად გამოხატული შტრიხებით. ჩემი სიყვარული ხელოვნების ნიმუშად
აღიქმებოდა, უძირო და ამოუცნობი, ცეცხლივით მწველი.
შენი სიყვარული ზღვასავით ბობოქარი და ქარიშხლიანი იყო. ყინულივით ცივი და
სამართებელივით ბასრი.
ცხოვრების რთულმა ლაბირინთებმა შენამდე მომიყვანა.
და ვიფიქრე, რა არის მასში დაუძლეველი? გადაულახავი?
უფრო მეტად მიმიზიდა შენმა ამოუცნობმა ხასიათმა და ჯერ კიდევ არ გამოვლენილმა შინაგანმა
სამყარომ.
და მე გადავწყვიტე შენი დაფერფვლა, სიყვარულით.
და შეგეჭიდე შენ და შევეჭიდე შენს სულს.
თავიდან ისეთი შორებელი ჩანდი, ერთი წამით დავუშვი, რომ სხვა გზაზე გადამეხვია, მაგრამ არა,
სიამაყემ და ცნობისმოყვარეობამ მძლია.
ნელ­ნელა შემოგეპარე, შენს სულს წავეპოტინე, ფიქრებს, ოცნებებს და შენში დავიწყე აღმოცენება.
თვეების შემდეგ საბოლოოდ დაგიმონე. მაისმა გვირგვინი დამადგა და შენს გრძნობებზე
მბრძანებლად გამომაცხადა.

სიყვარული თოვლივით რომ მალე დნება,
მენანება......'მენანება..

მანძილი შენამდე დიდია,
შენიდან ჩემამდე - არც ისე
ამინდი საგრძნობლად მშვიდია,
მანცვიფრებ...
ჯერ კიდევ ჰყვავიან ატმები,
ქარია - მომიტანს რამე ჭორს,
მე ვამბობ, არ მომენატრები,
შენ სდუმხარ, იღიმი
საეჭვოდ,
ვარსკვლავნი აენთნენ,
რომ ვხედავ, შორი-შორს
საკმაოდ,
მე ახლა გიჟი ვარ საერთოდ -
ჩემს ჭკვაზე გადმომყავს სამყაროც,
მუდმივად რაღაცა მაწამებს
და ჩემში მუდმივად ბინდია,
და მაინც მიზიდავს
წამწამებს
მთვარე რომ ნისლივით ჰკიდია.
შორს სადღაც ჰყვავიან ატმები,
ქარია - მომიტანს რამე ჭორს,
მე ვამბობ, არ მომენატრები,
შენ სდუმხარ, იცინი
საეჭვოდ.

კარგიააა..





ეს რა დროებას მოვესწარ?
გამოიცვალა ქვეყანა:
მამალიც ყივის სხვაგვარად,
კაცსა სძულს მისვლა კაცთანა:

ბიჭები გალაჩრებული
ყბედობენ სიყვარულზედა:
უმსგავსო მათი სიცილი
ეკლად მეხევა გულზედა.

რომ გავიარო ტყის პირად
ჩინჩხვრების მოსაკრებადა,
მთელ ცისმარე დღეს ერთპირად
სხედან დუქნის წინ ერთადა.

მათ სასიმღერო"ლექსები
მარტო ღვინო და ქალია...
ამგვარს ვაჟკაცებს ქალებიც
თან სდევს, ვით ყანას კალია.

სცხვენოდეს ახალ-უხლებსა,
კაც იყოს, თუნდა ქალია,
რომ მთელი მათი არსება
ფუჭმა საგნებმა დალია!

კაცმა ქალობა დაიწყო,
კოხტაობს, სიტყვა-ნაზია,
ფერსა და უმარილს ისომს, -
მაშ არ მომივა ბრაზია!?..


This post has been edited by larakroft on 14 Apr 2017, 09:23

ხმა ზეღრმა უფსკრულიდან

შენ ვინ ხარ კაცო
რომ გწადს დაამცრო,
გალეწო,
გაცრა
კვერები აცხო.
გერქვას მეპურე
ბზის პატრონს
მარცვლო
აცხონო
თესო
სხვის ყანას ცანცლო.
ვინ ვარ?
ორბი ვარ
ჩემი ლეშისა
მარქვ უქარქაშო გილგამეშისა!
მრწმე ვარ ვადისა
ფხამ რომ განისლა,
გადალეწილი
ბრბოებს, ქაოსებს
ოცდამეერთის
მადგას უკუნი
და ეგ
ბრიყვული
სახე
მაოცებს......=)))

მჭედლიშვილი კახა...
+ + +
მოკითხვა უმშვენიერეს ლედილაიქს.

ცეცხლს გაუდის ტკაცანი,
ათუხთუხდა თათარა,
ნიგვზის გრძელი მძივები
სულ ოქროსფრად დაფარა.

ხარიხაზე გავკიდეთ,
გვიხარია პატარებს,
მზეს შევცინით, გულით რომ
ჩვენს სიყვარულს ატარებს.

მზე სხივებით ირთვება,
ირგვლივ სითბოს არიგებს,
ეფერება ოქროსფრად
მოელვარე ხარიხებს.

RAO RAO ?






* * *

მე ვარ კვაზიმოდო, მე ვარ კვაზიმოდო,
მე მთელი სიცოცხლე ბეჭებით დავათრევ
უხეშ ტომარაში ჩაგდებულ ლოდივით კუზს.
თქვენ მე შეგიძლიათ მახინჯი მიწოდოთ,
მაგრამ მოუსმინეთ წუთით კვაზიმოდოს
მას ერთი რამის თქმა სურს.
ო, ნუ გაიკვირვებს ამაყი ბიჭი და
ნუ გაეღიმება იმ ცისფერ გოგონას,
თეთრი მიხაკებით თმებში,
ჩემი სიყვარული ზვავივით მოგორავს,
ნუ გაეღიმება იმ ცისფერ გოგონას,
რომ თქვა, რომ ყველაზე
უფრო ლამაზი ვარ თქვენში.
მე არ ვარ რომეო და გრძნობა უზიარს
არვინ მოუწამლა ტრფობის ამულეტი,
ჩემი სიმახინჯე და აი, ეს კუზია
ჩემი მონტეგი და ჩემი კაპულეტი.
ფოფხვით და კანკალით, სულამოუთქმელად,
ტაძრის სამრეკლოზე ავალ აღტკინებით,
მიჯნურის ლამაზი სიტყვების უთქმელად
და შეასკდებიან ერთმანეთს რკინები.
მაშინ ვერ შემბოჭავს ტკივილის თარეში
და თქვენ შეგეძლებათ ლამაზი მიწოდოთ,
როდესაც ღვთისმშობლის ტაძრის
სამრეკლოდან
ვაბღავლებ სიყვარულს ჟანგიან ზარებში,
კოჭლი, კუზიანი, ნაზი კვაზიმოდო!




ლაშა თაბუკაშვილი

იცი? სადღაც შევეგუე,ოღონდ ჩემთვის
გამომხმარ ფოთოლივით ხეტიალს,ამ უცხო ქარში
და ვცდილობ,ვიცხოვრო შენში,ვიცოცხლო შენთვის
გარდაცვლილ სხეულში,ჩემს უკედლო შენობაში...

წეროების გადაფრენის
თვეში
უშენობა ასტკივდება
გულს
,
მოასკდება სულს
წვიმების თქეში
და ვერაფრით გადავირჩენ
სულს
.
წეროების გადაფრენის
თვეში
რა იქნება ახალი და სხვა
?
ლამაზია უშენობა ჩემში
და შენსავით ლამაზია
ზღვა
...
წეროების გადაფრენის
თვეში
შენს ფიქრებში
გამოვიკვლევ გზას
,
ქარს გავატან მარტოობას
შეშლილს
და ნაცრისფრად
ჩამოქცეულ ცას
...
ფოთოლცვენის
ატირებულ თვეში
უშენობა ასტკივდება
გულს
,
მოასკდება გულს იმედთა
თქეში
და მხოლოდ შენ
გადამირჩენ სულს

............

ukrainka

არ ვაციტირებ მთლიანს

პირველ გვერდზევე

რამდენიმე მოვიპარე ფეისბუკ გვერდისთვის

პ.ს

მინდა წავიდე გადავიკარგო,
ეს უშენობა, ეშმამ დალახვროს...
გულს გიტოვებ და არ დამიკარგო,
უგულოდ, მაინც აღარ დამმარხო...
წავალ შორს, სადაც არ განიკითხავს
ვინმე, იარას, შენით აჩენილს
და გული ჩემი, თუ მომიკითხავს,
ნუ მოატყუებ, ძლივს გადარჩენილს.
გაუბედე და უთხარი ერთი,
გაუძლებს, ტკივილს ჩვეული, ვფიცავ!-
მარტოსულს გვერდში ყავს მხოლოდ ღმერთი,
იარად ქცეულს, ისიც ვერ იცავს,
რომ მზეც, ჭრილობებს წყლულებს უხეთქავს,
სული წუხილით ზეცას აკვრია...
უთხარი ჩემს გულს შენს მკერდში მფეთქავს,
ისევ იმედით გულს რომ ჩაგკვრია...
სუნთქვა მელევა... არ დაუმალო
ერთგულს, სნეულის ავი სიმწარე...
გულს მიმიხედე, ჩემო უფალო,
ამ გულით, ღმერთად მ ე შ ე ნ გიწამე!!!



სიყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში,
ის დღე იყო იღვიძებდა გაზაფხული იაში.
მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს უსათუთეს ლიანებს,
სიყვარული რიგდებოდა და მე დავაგვიანე.
რიგში იდგნენ ჭაბუკები თუმც უმეტეს ქალები,
შეჰყურებდნენ წიგნის თაროს მომღიმარი თვალებით.
სევდა მწვავდა თვალთა უპეს, სევდა გაურიყავი,
სიყვარულის რიგში ღმერთო აქაც ბოლო ვიყავი.
რომ მეთხოვა იქნებ ვინმეს ჩემთვის რიგიც დაეთმო
რომელიმე ღვთისმადლიანს იქნებ მსხვერპლიც გაეღო.
მაგრამ სხვისი სიხარული ხელში როგორ ამეღო
სხვისი წილი სიყვარული სახლში როგორ წამეღო.
სიყვარული დამითმეო ვისთვის მეკადრებინა,
სხვისი წილი გრძნობა გულით როგორ მეტარებინა.
სიყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში,
ის დღე იყო იღვიძებდა გაზაფხული იაში.
სევდა მწვავდა თვალთა უპეს სევდა გაურიყავი,
სიყვარულის რიგში ღმერთო აქაც ბოლო ვიყავი.
და როდესაც მივეახლე კითხვიანი თვალებით,
სიყვარულით ხელში ლაჟვარდს შეუერთდნენ ქალები.
შერჩენოდა წიგნის თაროს ერთადერთი კრებული,
ციცქნა გოგოს ისიც მისთვის ჰქონდა გადადებული.
მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს ულამაზეს ლიანებს,
სიყვარული რიგდებოდა და მე დავაგვიანე.

ავტორი: ჟუჟუნა შაინიძე


"თუ გიყვარს, რას უცდი შეჰკარი კამარა,
სიგიჟე გეწვია, ახარე სამყაროს.
მთის წვერზე შემოდექ, იყვირე, აბა რა!
რომ თავად განგებამ წყალობით გახაროს.
უყვარხარ? მეცხრე ცას შეეხე ხელებით,
წამი, რომ წამია, სიცოცხლედ გაწელე,
მინდვრები მოხატე შეშლილი ფერებით,
მზის სხივით ზეცაზე "მიყვარხარ" დაწერე.
თუ გიყვარს ტაძართან უბრად ნუ ჩაივლი,
მადლობდე, მუხლებზე დაუდექ ზეციერს,
ცრემლიან სავალსაც იოლად გაივლი
და ყოველ ალიონს ღიმილით ეწვიე.
გახსოვდეს, სიყვარულს სჭირდება იმედი,
იმ გზებით იარე, ტაძარში რომ მიყავს,
სითბო და ღიმილი არ კმარა მცირედი,
სამყაროს გაათბობ, ნამდვილად თუ გიყვარს.
თუ სატრფოს თვალებში მთელი ცა ეტევა,
და შენზე ჭორაობს ნუში და მზეწვია,
თუ მკერდში პატარა გული არ გეტევა,
მეცხრე ცას შეეხე სიგიჟე გეწვია.

– მე კი შენც მაინტერესებ და შენი სხეულიც, მაგრამ ეჭვი მეპარება, რომ იმ ბიჭებს სხეულის გარდა შენში სხვა რამეც აინტერესებდეთ...
/კასი ყველაზე ლამაზი გოგო–ჩარლს ბუკოვსკი/


პ.პ.ს განწყობის შესაქმენლად

სურათიც და მელოდიაც https://www.youtube.com/watch?v=65O8W6O4tJI

მიმაგრებული სურათი (გადიდებისთვის დაუწკაპუნეთ სურათზე)

დუტ.
---------------------------------------------

This post has been edited by aca baca banci bunca on 21 Apr 2017, 00:33

სექსი გგონია შენ სიყვარული?
ვიღაც გაბოლებს პატარა გოგო!

დილით ჩუმად მითხრა სარკემ
და. ..ეჭვებში ჩავიკარგე.......