აი როგორ გითხრა...
მშურს იმ პონტში, რომ თავიანთ სათქმელს ბოლომდე დებენ მუსიკაში და ეს შეუძლიათ... ეგ არის ნიჭი... და ვაფასებ და მსიამოვნებს იმათ გრძნობებში ბოდიალი და ყველაფრის ჩემეული აღქმა...
აი ლედ ზეპელინს სადღაც იქით მივყავარ... თულსს... და ა.შ...
ბევრი მუსიკიდან უბრალოდ ენერგეტიკა და "დუხი" მოდის ხოლმე და ეგეც მაგარია...
მაგრამ აი გრძნობა რომ მოაქვს და ა.შ... მაყლევებს...
საბოლოო ჯამში მშურსსავით... მეც მინდა შემეძლოს...
აი აქ თვითოეული ნოტი უნდა დაიჭირო... რა სიმძლავრით უკრავს ჯიმი გიტარაზე... როგორ იღებს აკორდებს და ა.შ...
ფონად ორკესტრი... და გრძნობით წამოსული ვოკალი...
თვალები უნდა დახუჭო და ისე მოუსმინო...