ბურახი მაქვს 1-ხელ გასინჯული ისიც ძმაკაცმა გამასინჯა
ნაყინს ვჭამ მთელი ზაფხულის განმავლობაში 3-ჯერ
ერთადერთხელ ვთქვი ახლა ხინკლა შეჭამდა კაცი-მეთქი მაგრამ მეორე წუთში დამავიწყდა
ხორცს თუ არ ვჭამ ის დღე ჩემთვის დღე არ არის, ასე მგონია მშიერი ვარ
მიყვარს ხილი და დედაჩემის გაკეთებული ნამცხვრები, ზოგადად ყველაფერს გემრიელს აკეთებს
ალბათ ამიტომ არ მინდება მოვგაზო ქუჩაში და ###ობები ვჭამო, დიახ ყლლეობაა ქუჩის ლობიანი ხაჭაპური ბუირგერი და კოკაკოლა
ჩემი ძირითადი რაციონია: ქათმის ფილე, წიწიბურა, ბოსტნეული, სხვა ხორცის პროდუქტები, კვერცხი, ყველი, ხილზე ვგიჟები
არასოდეს ვყიდულობ კალბასებს, პეჩენიებს, ჩიფსებს, ალკოჰოლს, გაზიან სასმელებს, მაიონეზს და სხვა ათას ძვირიან და არაჯანსაღ ლყეობას
პირის გემო დიდი ხნის წინ დავკარგე არ მახსოვს ბოლოს ჭამისგან როდის მივიღე სიამოვნება ეს ალბათ ერთგვარი უბედურებაა
ეს ყველაფერი იმიტომ რომ მიყვარს ვარჯიში განსაკუთრებით სირბილი რადგან მამა მძლეოსანი მყავდა მეც მძლეოსანი ვიყავი და შემიყვარდა
მიყვარს ცურვა, დასასვენებლად რომ მივდივარ ზღვაზე ფაქტიურად მხოლოდ ვიღლები, დილა საღამოს ვცურავ პროფესიონალურად
პროფი არ ვარ მაგრამ ვცდილობ მარტო ვარ წყალში ხანდახან ვიხრჩობი ლამის მაგრამ ეგ შეგრძნება მისწორდება საკუთარ თავს რომ ჯობნი
წელიწადში ვცურავ 10 დღე მიუხედავად ამისა ვფიქრობ კარგი მოცურავე ვარ, ახლა მინდა თბილისის ზღვა გადავცურო და გადავცურავ კიდეც
მაგრამ გამყოლი ვე რვნახე თან მინდა ნავი გამომყვეს კუნთი რომ გამეჭიმოს ან თევზმა ჩამყლაპოს რა ვქნა მერე

ჩემი სპორტისადმი სიყვარული კი არის მამაჩემის დამსახურება რომელიც პირველი კლასიდან გვარბენინებდა მე და ჩემს ძმას
მერე კარატეზე მიგვიყვანა აი იქ იყო ნამდვილი ნებისყოფის ვარჯიშები, ტკივილის ატანა, დაღლილობის ატანა, სადისტი ტრენერი გვყავდა
მე თვითონ ისეთი ადამიანი ვარ საქმე თუ დავიწყე ბოლომდე უნდა მივიყვანო, ასე ვარ სირბილში მანძილის რბენისას არასოდეს გავჩერებულვარ
კარგი ფინიში ჩემთვის უფრო გემრიელია ვიდრე ჩაქაფული, ყმაწვილობაში რომ დავრბოდი მოტივაციისთვის ფინიშზე იმ გოგოს წარმოვიდგენდი რომელიც მომწონდა, მაგრამ იასნად იქ არავინ მხვდებოდა

ვარჯიშის მერე წყალიც კი არ მინდება ზოგი რომ მიასკდება ხოლმე, იმიტომ რომ ნებისყოფა მაქვს, ასე ვიზრდებოდი ბავშVობიდან
ამიტომ უნდა მიეყვანეთ მშობლებს ტავის დროზე სპორტზე, ამიტომ უნდა მიიყვანოთ თქვენი შვილები
ბევრი იწყებს ვარჯიშს იმ იმედით რომ იაკლებს, ჯერ ერთი ვარჯიშის დაწყება 20+ ასაკში როცა მანამდე არაფერი გიკეთებია არის ძალიან რთული
მეორეც ვარჯიშიცაა და ვარჯიშიც, მე რაც მინახავს ტიპები რომ დაიღლებიან ჩერდებიან, არადა მანდ იწყება ყველაფერი, დაღლილობის შემდეგ ვარჯიშება ტვინი და კუნთები, მოთმინება გმართებთ, ჭარბწონიანი ადამიანი ნარკომანივითაა დამოკიდებულაი ჭამაზე
კიდევ წრეს გააჩნია ჩემი მშობლები და ბებია ბაბუა გამხდრები არიან, ამამჩემის ფოტო რომ განახათ 57 წლის ასაკში გაშტერდებით, მიუხედავად იმისა რომ მაგის ვარჯიში შმეოიფარგლება სტადიონზე 10 წრე სიარულით და მერე დალევით

1 ძმაკაცი მყავს ყოფილი მძლეოსანი ახლა ტრენერი, ძმა ყოფილი მძლეოსანი, მეორე ძმაკაცი ბოდიბილდერი შტანგებს სახეზე რომ იხევს და დალეწილიც რომ იყოს მაინც რომ ვარჯიშობს, ეს ტიპი მაძლევს მოტივაციას რომ მეც კაჩოკინგავხდე და კუნთები მქონდეს, იმიტომ რომ ვფიქრობ ეს არის მააგრი სექსუალურ, შეიძლება ქართველი ქალები ამას ვერ ხვდებოდნენ მაგრამ მე მაგრად მისწორდება, სენივითაა, ერთელ თუ შეგეყარა ვერ მოიშორებ, მაგრამ ჩემი სიზარმაცის და ლუზერობის გამო 3 წელია დარბაზში არ მივსულვარ

ჯერ კიდევ მაქვს იმედი, რა თქმა უნდა, იმედია ერთხელაც ჩავიკუნთები საკაიფოდ და ხო მარათონის სირბილიც მინდა, იმიტომ რომ მიყვარს რბენა
1 კვირაა არ მირბენია და რომ დავწვები ვერ ვისვენებ ფეხებს ვიქნებ ორგანიზმი აშკარად სირბილს მთხოვს

ბევრი ვიბჟუტურე ბოლოს ვიტყვი რომ საყვარელი საჭმელი არ მაქვს ყველაფერს ვჭამ გემრიელს უგემურს ხორციანს უხორცოს
ერთადერთი ვერ ვიტან შემწვარ კართოფილს, მაგის მომგონი მოვდღან, კართოფილს მაშინ ვწვავ როცა სხვა საჭმელი არ მაქვს