ერთი ცოლ-ქმარი იყო ოდალურ წყვილს უწოდებდენ.
ერთმანეთს თვალებში შესციცინებდენ,როგორც არის ნათქვამი,ხოდა ერთ მშვენიერ დღეს სიმართლე მივიდა ამათ ოჯახში და რას ხედავს...
ტყული წამოწოლილა მდივანზე და კურერს უყურებს ( სიმბოლურია ) სიმრთელმ არც აცია და არც აცხელა მიძახა-შენ აქ რას აკეთებ ამ პატიოსან და სიყვა-
რულით სავსე ოჯახში ?! ტყულმაც ცინიკურად ჩაიცინა და მიუგო- მე რომ არა ეს ოჯახი დიდი ხანი არ იარსებებდა.
სიმართლეს ერთი ადგილი აეწვა. _რას ამბობო ? შენ გადი აქედან და მე დავრჩები ამ ოჯახში აღშფოთდა სიმართლე.
ბაზარი არა ბრო! მიუგო ტყულმა და ლევანის პოსტი დალაიქა
საღამოს უკვე იდალური ოჯახი აღარ არსებობდა მეობლები როცა მივიდენ ნახეს,რომ ქმარი აბაზანში ეგდო... დასახიჩრებული.
ცოლს მაიგდაზე ჩამოედო თავი და ხელში წერილი ეჭირა სადაც ეწერა: იმიტომ ########ი პატრონი რომ მსუქანი,უგემოვნო დისახლის,ბოღმა და უსაქმური მიწოდე. იქვე კუთხეში სიმართლე ქვითინებდა ეს რა ვქენი? რა ოჯახი დავანგირე ? ამ დროს ტყუილმა თვალი ჩაუკრა...
იდალური ოჯახი არც არსდროს ყოფილა და არც არსებობს იდალური არაფერი... უბრალოდ ადმინები კარგს მალე ივიწყებენ და ცუდი დიდი ხანი ახსოვთ....
მე კიდე იმისთვის ვარ საჭირო რომ ერთმანეთი საბოლაოთ არ ამოჟლიტონ და ბოლოს დაყოლა ჩმკმოვტკან ასეთი სიმრთლე და ფაიზაღი პირველათ ვიბაზრე.
შემდეგ ლევანისთან მივიდა მხარზე ხელი მოუთათუნა და მიმართა კიდე ვერ იშოვე მაყვალა ? ლევანიმ რას მეკაიფები თუ კაცი ხარ და მარჯვენას
ხელს ხარბად დახედა
· 
ღამის საუბრები, დღის შუქზეც მოსულა ბაზარი
