<<Innamorata>> 
მე აღარ მენდობი საყვარელო ,აღარ გინდა ჩემი გაკეთებული ყავა ?
აღარც ჩემს სიმღერებზე ცეკვავ
და,აღარც მეძახი ნაზათ.
თითქოს გამოგცვალეს და გახდი სხვა ქალი
...ალბათ ჩემი ბრალია..ის ტკივლი
რაც მე გარგუნე....შენ არ იყავი ამის ღირსი...
ვეღარც პატიებას გთოხვ,ჩვენს ურთერთობაში
ჩამწოვა ნისლი. იცი შენი კისკისი მენატრება და
ვნებიან გამოხედვა შენი...ნოსტალგიებს იმ ღვინით
ვიყუჩებ შენ რომ მომართვი ძღვენით.
აღარ მენდობი ქაბატონო,აღარ გიყვარვარ ალბათ...
ჩემს მიმართ მარტო ზიზი გაქვს და მეძახი ნაგავს..
ოხ,ეს ნდობა რა ყოფილა და რა მალე ქრება თურმე...
ოდესმე ისევ გიხილავ,ოდესმე ისევ მოვალ შენთან
და ნაზათ ყურში ჩაგჩურჩულებ....
კულტურული დღების დროა და ნდობის დედაც.
მერე რა რომ არ მამატებთ ფესბუქზე ქალბატონიმერე რა ,რომ
თქვენი სახე და ხუჭუა თმები ნახა სხვამ,მერე რა რომ ეს ლექსი გავს ტბილისის ზღვას.
მერე რა ,რომ ავცდი რითმას და გავუბერე კვლავ?!
მთავარია ეგოისტკას გულში მაინც დავტოვებ პატარა კვალს
პ.ს ეგოისტკას კავალერო არაფერი არ იფიქრო ცუდი...ეს ის არა რაც გაიფიქრე

ასე რომ ჩაგდე ეგ დაშნა და დავლით რა იყო და გილოცავ
ეგო მართლაც საგანძურია..მერე რა რომ მე არ მენდობა...