თუ რაიმეს მოყოლა მინდოდა, ჩემ შეყვარბეულს ისე ვუყვებოდი რომ დღემდე თავსატეხივით აწყობს რომ ქრონოლოგიურად დაალაგოს ჩემი ცხოვრება და მიხვდეს რა როდის სად მოხდა

ერთი ხუთი წელი კიდევ დასჭირდება ალბათ. და მერე კიდე ისეთებს მოვუყვები რომ კიდევ ხუთი წელი დასჭირდება იმათთვის ადგილის მოსაძებნად.
ემოციებით მოყევი, თუ რაიმეს მოყოლა გინდა და არა თანმიმდევრობითა და ლოგიკით - როგორც კაცები ვყვებით ზოგადად ყველაფერს.

ამბავი მოყოლილი გექნება მაგრამ ხელშესახები მაინც ვერაფერი დარჩება ზოგადი კონცეფციის გარდა.
ცოტა სოციოპათივით ხო არ ვლაპარაკობ