მგონია, რომ უფრო მეტად ბედნიერები ისინი არიან, ვინც უფრო ნაკლებს ფიქრობენ, ან ნაკლები ფიქრი შეუძლიათ, ნაკლებად შორს წავლენ (ეგზისტენც. საკ. ფიქრით)
კიარ მგონია, ამის მაგალითებიც მაქვს

ძალიან მარტივად ცხოვრობენ, და ბედნიერად, ხოდა მიყვარს მათი ბედნიერება
სანამ გავიცნობ და მომეწონება, შორიდან, ძალიან მომწონს ეგეთი ადამიანები, პოზიტიურად მოქმედებენ , ყველას რაც გვაკლია ხო მაქეთ გვიზიდავს რაღაც ძალა
მეგობრობაც მომწონს მათთან, მაგრამ რაღაც დონეზე, ძაან შორს არ წავსულვარ, შეიძლება ბევრი მინუსიც აქვს.. ნერვების ამშლელიცაა ხშირად )) მაგრამ მაინც
და ბუნებრივია ექნება ) მძიმეებიც მიზიდავს )) სულ მუქებში )) სევდიანი თვალებით, ცხოვრების დარდი რომ დააქვთ მხრებით , და ძალითაც რო იუბედუირებენ თავს
მსგავსებას ვპოულობ ხოლმე :დ