მე და ნინა არასოდეს ვყოფილვართ მეგობრები და ფორუმზე სულ ვკინკლაბდით....მაგრამ ოხ... არ ვიცი რა დამემართა,როდესაც
მეგობარმა ფბ-ზე მომწერა ჟუნრალისტკა გარდაიცვალ და თუ გაიგეო?
მანქანა გავაჩერე და პირველი აზრი იყო რაც გამიევლა თავში ის რომ ვიღაცა მწარედ მეხუმრებოდა...
ვერ დავიჯერე,რომ რეალობასთნა მქონდა საქმე...
არც ამ თემის ნახვამ დამაჯერა ნინას დაღუპვა...
საერთო მეგობართან გადავამოწმე და მაინც არ მჯეროდა....
აი,ძალიან განივიცადე და მიუხედავად იმისა რომ არ ვიცნობდი ლავში...
ბოლოს ჩვენი კონტაქტი ფორუმზე შედგა დახასიათების თემაში და ასე დამიწერა-მიდი დამახასიათე,უფლებას გაძლევ შენი მწარე იუმორთი და ფანტაზით მიწასან გამსწორო..
ფიქრობდა რამე ცუდს დავუწერდი... (გაბუტული ვიყავით და ალბათ მაგიტომ) ეგონა გულში მასზე ბოღმა მქონდა...
მაგრამ ვერაფერი დავუწერე და ეს იმის დამსახურება არ იყო,როგრც მან მიწოდა რომ კეთილი გული მაქვს...
არა,ეს ნინის დამსახურება იყო ჩემი ფანტაზია რომ გაიჭედა და მასზე მარტო კარგის დაწერის სურვილი მქონდა...
მან ეს შეძლო! სრულაიდ უცნობმა ადამინმა შეძლო ის რომ მასზე მხოლოდ კარგი მეთქვა და მის მიმართ მქონოდა უდიდესი სიმპატიები...
სწორედ თბილი სიტყვების დაწერას ვაპირებდი,მაგრამ ბოლოს გაუგებრობა მოხდა ჩვენ შორის და მაგიტომ შევიკავე თავი ეხლ ვნანობ
მე და ჩემში როცა წერდა ეგრევე მიხვვდი რაღაც უჭირდა ჯამრთლეობის მხრივ,მაგრა თავისი სუპერ იუმორით ნიღბავდა იმ სევდას რასაც დაატარებდა...
ვაპირებდი პმ მიწერას,მაგრამ თავი შევიკავე.. მაგასაც ვნანობ... ჩემი სიტყვები არაფერს შეცვლიდა,მაგრამ მაინც...
ასე მგონია, შემოვა და დაწერს ნუ ბჟუტურებთ სისულელებს ცოცხლაი ვარ და ჩემს ნამდვილ სახელს ნუ ახსენებთ...
თავის იუმორით და პოზიტივით გაგვაცინებს და მომავლის იმედს ჩაგვისახავს....
ძალიან იოლია ადამინის შეძულება,მაგრამ შეყვარება ძნელია,ხოდა ნინიამ ეს მოახერხა თავის ხანმოკლე ცხოვრებით შეძლო ის რომ სრულაიდ უცნობ
ხალხს შეაყვარა თავი...
არასოდეს დამავიწყდება ჩვენი საუბრები,ჩემი წიგნის თარგმას რომ შემპირდი და მე გეხუმრებოდი...
გაიგჭირდება ჩემი აბდა-უბდის გაგება...
წიგების ფესტივალზე ვნახე ნინა თუ როგორ უფუთავდა წიგნს მყდევლს და ამას ისეთი სითფოთი აკეთება რომ ვუყურებდი შორიდან...
თითქოს თავის სამყაროს რაღაც ნაწილს ატანდა და მისი თავლები ეუბნებოდენ კარგათ მოუარე და გაუფრთხილიდი...ეს უბრალოდ წიგნი არაა...
საოცრად უყვარდა თავის საქმე..
დავაპირე მისვლა,მაგრამ ვერ შევძლელი...
თითქოს მის ღირსად არ ჩავთავლე თავი...
ახლა ძალიან ვნანობ რომ ვერ გავიცანი ლავში...
თემას სათაური გადაარქვით გთხოვთ!
ჟურალისტკა არ მოკვდარა! ის სხვა განზომილებაში გადავიდა და ახლა იქედან გიყურებს თავზე ყვავილების გვირგივნით...
წიგნებით ხელში და თავისი საფირმო ღიმილით...
გვიყურებს და იქედანც გვაძლევს რჩევებს..
მან ეს შეძლო!
უცხო ადამიანი გახდა ყველასთვის ნაცნობი და ახლობელი!
მოგვენტრები,ჟუუ! შენი იუმორი და შენი თბილი პოსტები მოგვნეტრება...
ვიცი სადაც ხარ ახლა ალბათ მაგრად მლანძღავ ამხელა პოსტების წერას,როდის უნდა გადეჩვიო?! და არ ვაპირებ ამის წაკითხვასო...
ასეთი გულწფელი პოსტი კარგ ხანი არ დამიწერია...
ეხლაც მჯერა რომ შემოხლვალ და ყველას ისევ გაგივღიმებ...
შენ არ მომკვდარხარ ნინა! უბრალოდ დროებით წახვედი სხვა სამყაროში...
უკვე გვენატრები....