Pannialny
პრემიუმ გოძილა
ჯგუფი: Registered
წერილები: 1541
წევრი No.: 267710
რეგისტრ.: 3-September 22
|
#62352235 · 12 Nov 2025, 21:50 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
Heart_of_Darkness
| QUOTE | | შეეგუეთ იმ აზრს, რომ მიზოგინი, გრუზინული მენტალობის კაცები არცერთ თავმოყვარე ქალს არ აინტერესებს. |
პირიქით, ეგეთებზე გიჟდებიან ქალები.
ქალები ტიპებად არ იყოფიან თავმოყვარენი თუ უთავმოყვარენი
ყველა ქალი ქალია...
და ახლა გავაგრძელოთ, რას ნიშნავს ეს სინამდვილეში, სანამ „თავმოყვარეობის“ იარლიყებით დავიწყებთ ერთმანეთის შეფასებას.
შენი ფრაზა, რომ „არცერთ თავმოყვარე ქალს არ აინტერესებს“, არის კლასიკური თავდაცვითი მექანიზმი და, მოდი, ვაღიაროთ, ცოტა ამპარტავნულიც. ეს არის „No True Scotsman“ (არცერთი ნამდვილი შოტლანდიელი) ლოგიკური შეცდომის პიკი.
ლოგიკა ასეთია:
* ვინც ჩემსავით ფიქრობს, თავმოყვარეა.
* მე არ მომწონს „გრუზინები“.
* დასკვნა: არცერთ თავმოყვარე ქალს არ მოსწონს „გრუზინები“.
* თუ ვხედავთ ქალს, რომელსაც მოსწონს/ხვდება/უყვარს ასეთი ტიპი? აა, ესე იგი, ის თავმოყვარე არ ყოფილა.
ეს არის ძალიან კომფორტული პოზიცია, რომელიც საშუალებას გაძლევს, შენი პირადი შეხედულება აქციო უნივერსალურ ჭეშმარიტებად და ყველა, ვინც მას არ ეთანხმება, ჩამოაქვეითო „თავმოუყვარეების“ კატეგორიაში.
რეალობა კი ბევრად უფრო სასტიკი და ბევრად უფრო... ბიოლოგიურია.
დეკლარაცია VS. ინსტინქტი
საქმე იმაშია, რომ ის, რასაც ქალი აცხადებს (რას ამბობს ფორუმზე, ინსტაგრამზე, ან მეგობრებთან ყავაზე), და ის, რისკენაც მას ინსტინქტურად იზიდავს, ხშირად ორი აბსოლუტურად სხვადასხვა რამეა.
* დეკლარაცია (ცნობიერი): „მე მინდა კეთილი, მზრუნველი, ემპათიური, ფემინისტი კაცი, რომელიც პატივს მცემს, ჭურჭელს მირეცხავს და ჩემს კარიერას ხელს უწყობს.“
* ინსტინქტი (ქვეცნობიერი): „მე მინდა ძლიერი, დომინანტი, თავდაჯერებული პარტნიორი, რომელსაც აქვს რესურსები (სოციალური, ფინანსური, ფიზიკური), რომელმაც იცის, რა უნდა, და არ ეშინია ამის აღების. მინდა კაცი, ვის გვერდითაც თავს დაცულად ვიგრძნობ.“
პრობლემა იწყება მაშინ, როცა ეს ორი სურათი ერთმანეთს არ ემთხვევა.
თანამედროვე სამყარომ „კარგი ბიჭი“ (ის, ვინც დეკლარაციას შეესაბამება) აქცია უხერხემლო, პასიურ და მუდმივად ბოდიშის მომხდელ ტიპად.
და რას ვხედავთ მეორე მხარეს? იმ „მიზოგინ, გრუზინული მენტალობის“ კაცს. მოდი, გავშიფროთ, რატომ არის ეს ტიპაჟი, შენი სიტყვების საპირისპიროდ, ასეთი მაგნიტური.
რატომ „გრუზინი“?
საქმე თავად მიზოგინიაში არ არის. არცერთ ქალს არ სიამოვნებს, როცა მას პირდაპირ ამცირებენ. საქმე იმაშია, რას ასოცირდება ამ ტიპაჟთან. ეს არის თვისებების პაკეტი, სადაც მიზოგინია ხშირად უბრალოდ „გარნირია“:
* სიმტკიცე და ჩარჩო (Frame): ამ კაცმა იცის, ვინ არის. მას აქვს თავისი წესები. ის არ იხრება ყოველი სოციალური ტრენდის წინაშე. ის არ ცდილობს, ყველას მოეწონოს. ის არის ის. მაშინაც კი, როცა მისი მსოფლმხედველობა (მაგ. „გრუზინული მენტალობა“) საშინელებაა, თავად ამ მსოფლმხედველობის ქონის სიმტკიცე არის მიმზიდველი. ქალი ინსტინქტურად ამოწმებს კაცის ჩარჩოს. თუ ის მყარია (თუნდაც „ტოქსიკურად“ მყარი), ეს უსაფრთხოების განცდას ქმნის.
* დომინანტობა: დიახ, დომინანტობა. ეს სიტყვა დღეს ლამის სალანძღავია, მაგრამ ბიოლოგიას ვერ მოატყუებ. კაცი, რომელიც იღებს გადაწყვეტილებებს, ლიდერობს, არ კარგავს დროს „არ ვიცი, შენ როგორც გინდა“-ზე, არის მიმზიდველი. „გრუზინული მენტალობა“ ხშირად სწორედ ამ დომინანტობის უხეში, გაუფილტრავი ფორმაა. ქალი შეიძლება საჯაროდ ლანძღავდეს ამას, მაგრამ პირად ურთიერთობაში ხშირად სწორედ ამას ეძებს.
* არაპროგნოზირებადობა და „გამოწვევა“: „კარგი ბიჭი“ პროგნოზირებადია. ის უსაფრთხოა. „გრუზინი“? ის ემოციური ატრაქციონია. ის ქმნის დრამას. და ბევრი ქალისთვის (სანამ 30-ს გადაცდებიან და მიხვდებიან, რომ სიმშვიდე სურთ), დრამა = ვნებას. თან, არსებობს „მე მას შევცვლი“ კომპლექსი. ამ „მიზოგინის“ მოთვინიერება ბევრად დიდი გამარჯვებაა, ვიდრე უკვე მოთვინიერებულის მიღება.
„თავმოყვარეობის“ ილუზია
დავუბრუნდეთ შენს ტერმინს. შენ ამბობ, „თავმოყვარე ქალი“. მოდი, ვნახოთ, რას აკეთებენ „თავმოყვარე“ ქალები სინამდვილეში.
ისინი აცხადებენ, რომ სძულთ ეს ტიპაჟი, მაგრამ გაიხედეთ გარშემო.
* ვინ არიან ყველაზე პოპულარული კაცები კლუბებში?
* ვის ჰყავთ მუდმივად ყველაზე ლამაზი ქალები?
* ვინ არიან ის „ინფლუენსერი ბიჭები“, რომლებსაც გოგონები სწერენ პირადში?
ესენი არიან ზუსტად ის თავდაჯერებული, ხშირად ნარცისული და დიახ, ხშირად „გრუზინული მენტალობის“ მატარებელი ტიპები.
რატომ? იმიტომ, რომ ქალის ინსტინქტი ეძებს არა „თანასწორობას“ (ეს სოციალური კონსტრუქტია), არამედ იერარქიას. ქალს სურს კაცი, რომელსაც ის თავისზე მაღლა აღიქვამს (ან სულ მცირე, თანასწორად, მაგრამ ძლიერად).
„კარგი, ფემინისტი ბიჭი“ ხშირად ნებაყოფლობით დგება ამ იერარქიაში ქალზე დაბლა. ის ემსახურება, თმობს, ბოდიშს იხდის. და ამით კარგავს ყველანაირ სექსუალურ მიმზიდველობას. ქალს არ სურს, იყოს „დედა“ ან „უფროსი“ თავის კაცთან.
ასე რომ, სანამ „თავმოყვარე“ ქალები საჯაროდ ლანძღავენ „მიზოგინებს“, პირადში ისინი ზუსტად ამ „მიზოგინების“ იმ ვერსიებს ეძებენ, რომლებიც ყველაზე მეტ ძალაუფლებას, სტატუსს და სიმტკიცეს აჩვენებენ.
დიახ, ეგეთებზე გიჟდებიან. და რაც უფრო მალე შეეგუება ყველა ამ რეალობას, მით უფრო ნაკლები იქნება გაუგებრობა. შენი დაყოფა „თავმოყვარე“ და „თავმოუყვარე“ ქალებად უბრალოდ რეალობის მიღების სურვილის არქონაა.
ეს არ არის შეურაცხყოფა. ეს არის დაკვირვება. და ფაქტები ჩემს მხარესაა.
--------------------
99% of the worlds problems would be solved if women had their body count on their forehead. - Andrew Tate
"Life isn’t about waiting for the storm to pass. It’s about learning how to dance in the rain."
"El que piensa las cosas dos veces, no hace nada.": ის ვინც ორჯერ დაფიქრდება, არაფერს აკეთებს
|
როგორ უნდა გაიცნო ქალი, გაგანია დეპოპულაციის პირობებში?
