Nikalausრატოა მუღამიანი? არი და რა ვქნა ეხლა მე

სიტყვებიც ასე თუ ისე ისმის

პირველივე მოსმენით შეიძლება რთულია, მარა ტექსტს რო წაიკითხავ, ყველაფერი თავის ადგიზლე დგება.
მერე კიდე ერთი მომენტია. ჩვენში რო დარჩეს და სულ იმაზე მკიდია მაგათი ტექსტები.
რა არის ტექსტი?
რა და მისი დამწერის ასე ვთქვათ სულის დარდები და ასე შემდეგ, ხოდა მაგი მინდა ეხლა მე? ჩემი გამჭირვებია

ხოდა თუ სიტყვები არ ისმის, დაჟე უკეთესია ჩემთვის, იმიტო რო ემოცია მოდის და დეტალები უკვე აღარ მაინტერესებს.
ამ სუფთა ვოკლებში კიდე რო გაწელავენ და ავოიეეეეე თავო ჩემო ვეღარ ვხედავ მზეს ჩემი მეობა და გაგება და უბედურებები და შიმშილობა მესამე სამყაროში და პოლიტიკა და ეგეთები
არა ძმაო თავი დანამებე, ვიღაც თავისთავზე შეყვარებული ლოთების და უკაცრავად ამ სიტყვისთვის და გამოსირებული ნარკამანების სულის ამონახეთქი მინდა ნაუშნიკებში?

სწორია, არ მინდა

ეხლა მეტყვი ვინც ხავის ისიც ხო ამონახეთქიაო. კი მარა ისეთი პონტია, რახან ხავის, ესე იგი არ გატენის მაინც იმ თავის ამონახეთქს. თუ გაწყობს მიიღე, არ გაწყობს, ნუ მიიღებ.
პრინციპში სუფთებიც ბევრი ალბათ ასეა, მარა ნუ არა რა.
აეგრეთი ამბებია მაშ