სიმფონიკი ასეთი უნდა იყოს როგორიც თერიონის ეს ალბომი,ორკესტრის პარიტები ზუსტად არის მძიმე მუსიკასთან შეხამებული ,არანაირი ზედმეტი ტრაკში პერო მომენტები,თუმცაღა პირველ აქტში შედარებით წინა პლანზეა ორკესტრი მაგრამმ მაგასაც თავისი მუღამი აქვს,სამაგიეროდ მეორე და მესამე აქტი ძალიან მაგარია,ბევრი მაგარი მომენტია სათიოთაოდ ვერ ჩამოვთვლი

ყველაზე მთავარი რაც არის იოჰანსომა შექმნა ისეთი მუსიკა ,რომელიც დარწმუნებული ვარ სიმფონიკ მეტალს შეცვლის,ვაბშე არანაირი ჩარჩოები რაც უნდოდა და რასაც წერდა ამდენი წლები და რისი იმედიც მქონდა 100 % დადო ის.
ვაბშე ###ზე ჰკიდია ყველანაირი კომერცია, მეინსტრიმი რაც ცალკე დასაფასებელია,რადგან როცა ამხელა ნამუშევარს ქმნი მაინც შეიძლება წაგძლიოს განდიდების სურვილმა.
ამ ალბომით თერიონი უფრო დიდი გახდა ვიდრე იყო,ისეთი რო ვერცერთი უაზრო სხვა სიმფონიკ ბენდი ვერასდროს მივა.
იმედია სურვლისაც აისრულებს იოჰანსონი და ამ ოპერასაც ისეთი წარმატებით დადგავს როგორი წარმატებულიც ეს ალბომია.