NAVARAძალიან გაასწორა, Fრიდმენმა სულ სხვა მუხტი/ჰარმონია შემოიტანა, ტიპი მხეცია, არანორმალურად "ნაფიქრი" სოლოებია.
დასაწყისი სუსტია, მაგრამ გაგრძელება სრული პიზდეცი
ვისურვებდი რომ ალაგ-ალაგ ნამეტანი კლიშე Neoclassical-ი და ზედმეტად პროგნოზირებადი კლასიკური რიF/თემები სირზე დაეკიდებინოთ.
ნაკლები "უნისონიანი" ორკესტრირება და მეტი პოლიფონია.
მაგრამ ეგ პრობლემა უფრო მეტად ევროპულ ბენდებს დასდევს/ახასიათებს.
საოცარი სოლოები იყო, მეორე ყურებამ საერთოდ გამთიშა
ვოკალი ძალიან მცირე დოზით იყო მაგრამ ჯობდა საერთოდ ამოეღოთ
საშინელება :/
ამას მოვისმინე და აი არ ვიცი რა ვთქვა
პროფი ინსტრუმენტალი და არანჟირება აქვს ტრეკების უმეტესობას.. ფანტასტიკური ევროპული ფოლკ ჩანართებით (კელტურმა მოტივებმაც გაასწორა),
რითმ გიტარა ზღაპარი (კარგი დოზით პროგი, გადაჭარბების და მარაზმამდე მისული weird time signature - ების გარეშე ეე ძმაო რა 4/4
8 / 67 გვინდა პროგია ეს
),
სოლოების უდისესი ნაწილი ულამაზესი !
საინტერესო პარალერული სინთი+ლიდ გიტარა, გემრიელი კლავიში და ა.შ.
მაგრამ ... ვოკალი :პუკე:
ეეჰ
გენიალურად აზის ვოკალი და უცებ ბრახ, სრული დაუნიზმი.
ტიპებმა (ვოკალისტებმა) ფაქტიურად ჰიტი ვეშები გააფუჭეს :/
პოლ გილბერტის სოლოზე დოპამინმა ამახსა
Russel allen - კარგი პარტია ქონდა ნუ Symphony X - ია მაინც
ჰანსი ძალიან ძლიერი იყო, დაგლიჯა და კიდევ ჯეიმსა მომეწონა (ჩემდა გასაკვირად) დრიმებიდან..
simone სიმონსი უჯას, ფლორიც დეგრადაცია.
ქალების პარტია არის საშინელება .. პოპია ბლინ ?! ჯობდა საერთოდ არ ყოფილიყო, მარკა დაუგდო მაგრად რა : (
This post has been edited by Lanius on 11 Jun 2017, 02:57 
სიმფონიური მეტალი
